Γράφει η Μίνα Δαμίγου
Έρωτα…
Για ποιον έρωτα ακριβώς μιλάς; Με τι θράσος;
Ξέρεις ; Έμαθες ποτέ;
Όταν μιλάς για Έρωτα, να ξέρεις τι λες…
Αν ήξερες δεν θα περίμενες σήμερα για να το πεις..
Δεν θα περίμενες σήμερα για να το δείξεις..
Ξέρεις τι είναι έρωτας μωρέ;
Έρωτας είναι να καίγεσαι. Έρωτας είναι να δίνεις άνευ όρων. Να ανασαίνεις εσύ και να τρέφεται εκείνος. Να κοιτάς και να σε βλέπεις από μακριά χωρίς να σε αναγνωρίζεις. Να μην σκέφτεσαι, όχι το αύριο αλλά ούτε την επόμενη στιγμή της ζωής σου.
Εάν δεν μηδενίσεις μέσα σου κάθε ίχνος εγωισμού, και δεν πλημμυρίσεις από θέληση θυσίας και αυταπάρνησης, δεν θα μπορέσεις ποτέ σου να καταλάβεις τι είναι ο έρωτας.
Δεν υπάρχει ορίζοντας στον έρωτα. Δεν υπάρχει αρχή, δεν υπάρχει μέση, δεν υπάρχει τέλος. Υπάρχει μόνο φωτιά. Υπάρχει μόνο θράσος. Μόνο θάρρος.
Δεν υπάρχει “εγώ”.
Υπάρχει εσύ κι ένας κόσμος φτιαγμένος από εμάς για εμάς. Κανένας άλλος δεν χωράει εκεί μέσα.
Ακούς; Κανείς.
Βαφτίσαμε τα πάντα έρωτα. Τον πόθο, την λαγνεία την εγωιστική κατάκτηση.
Βεβηλώσαμε το όνομά του κρύβοντας πίσω απ’ όλα ένα αντάλλαγμα..
Ο έρωτας δεν είναι έτσι καρδιά μου…
Στον έρωτα δεν ζεις. Σου κόβονται όλες οι ανάσες. Έρχεται και στις κλέβει με κάθε του φιλί, και ζητάς λίγο ακόμα να ζήσεις,
μόνο και μόνο για να τον γευτείς κ ας ξεψυχήσεις.
Νιώθεις να χάνεσαι σε μια άβυσσο τόσο γλυκιά κ ας ξέρεις πως στο τέλος της σε περιμένει ο θάνατος…
Είναι εκεί που συναντιέται η ζωή με τον θάνατο κι ακούς δυνατά τον χτύπο της καρδιάς σου κι αναρωτιέσαι ταυτόχρονα αν ζεις ή αν έσβησες εκεί;
Δεν υπάρχει πιο στενό σημείο επαφής απ’ αυτό… Εκεί πεθαίνεις και ξαναγεννιέσαι μαζί.
Γιατί μετά απ’ τον αληθινό έρωτα δεν είσαι ποτέ ο ίδιος ξανά.
Είσαι ένας άλλος.
Με πολλές απώλειες.
Δεν έχει λάφυρα στον έρωτα.
Με πολλά κομμάτια αφημένα πίσω.
Για αυτό σου λέω…
Μην τον πιάνεις στο στόμα σου τον έρωτα…
Δεν είναι για όλους κι ούτε για πολλούς…
Πρέπει να ‘χεις κότσια να αντέξεις να περάσεις μέσα απ’ την κόλαση του…
Πρέπει να πιστεύεις ακράδαντα στον παράδεισο που θα βρεις στην άλλη μεριά…
Και να τον υμνείς…Κάθε μέρα…Κάθε στιγμή…Με κάθε τρόπο…
Μόνο με πράξεις…
Χωρίς πολλά λόγια, χρυσαφένιες κορδέλες και γυαλιστερά περιτυλίγματα…
Ο έρωτας είναι για λίγους, φίλε μου. Και πρέπει να ‘χεις άντερα για να τον ζήσεις…
