Ιδεογράφος

Εκείνος δεν πίστευε πως είναι αληθινή, νόμιζε πως παίζει τόσο καλά τον ρόλο της που απλώς πουλάει… Ήξερε να πουλάει καλά τον εαυτό της. Να πλασάρει ιδανικά το κορμί αλλά ...
Διαβάστε περισσότερα

Που είναι στραμμένη η καρδιά σου και το βλέμμα σου άνθρωπε; Περπατάς σκυφτός, αγέλαστος. Η καρδιά σου σφιχτή, κλειστή, γέμισε χώματα και πέτρες. Το βλέμμα σου άψυχο, άτονο, κι άλλες ...
Διαβάστε περισσότερα

Από τον Βάσο Π. Καραμπίλια* . Φίλε, ζω για τη στιγμή που θα τελειώσει όλο αυτό. Για τη στιγμή που δεν θα φοβάμαι πια, όχι για μένα αλλά για τον ...
Διαβάστε περισσότερα

Γράφει η Μαρία Λόγγιου . Είναι σχεδόν ξημέρωμα… ο ύπνος πάλι δεν με πιάνει. Οι σκέψεις καίνε τα σωθικά μου και μου φωνάζουν. Μα εγώ δεν έχω φωνή και ας ...
Διαβάστε περισσότερα

Γράφει η Γεωργία Αγαπάκη Δε θέλω να γράφω… ..γιατί στη σύγκρουση με το αιώνιο είμαι προκαταβολικά χαμένη. Πάει λοιπόν καιρός που σιώπησα. Πέταξα τα μολύβια, καταράστηκα το λευκό χαρτί κι ...
Διαβάστε περισσότερα

Δεν υπάρχουν αποστάσεις … όλα είναι Εδώ … Τώρα… στο Παρόν.. Νιώσε τη στιγμή, νιώσε τη σιωπή μεταξύ της αναπνοής και της εκπνοής σου .. Αισθάνσου την παρουσία σου στο ...
Διαβάστε περισσότερα

Κάτσε να γράψεις… πρέπει να κάτσεις κάτω να γράψεις κάτι. Αυτή η εσωτερική φωνούλα μέσα στο κεφάλι μου… ξανά και ξανά να μου επαναλαμβάνει ότι πρέπει να γράψω κάτι… κι ...
Διαβάστε περισσότερα

Το όνειρο μου στους εφιάλτες της μέρας. Έψαχνα να σε βρω τις στιγμές της χαράς να σ’ ευχαριστήσω …έψαχνα να σε βρω να μου απαλύνεις τον πόνο. Σε έψαχνα θυμωμένος ...
Διαβάστε περισσότερα

Γράφει η Luna Sirano. Ο άνθρωπος όταν μένει πολύ καιρό μόνος του αγριεύει… Αγριεύει και ξεχνάει… Ξεχνάει πως είναι να μοιράζεσαι στιγμές… Ξεχνάει το μαγικό άγγιγμα μιας αγκαλιάς τη νύχτα… ...
Διαβάστε περισσότερα

Υπάρχουν στιγμές που στα σφηνάκια μιας πυραμίδας αντικρίζεις το πρόσωπο σου και δεν μπορείς να καταλάβεις το ποιος πραγματικά είσαι. Αναζητάς το παρελθόν σου και το παρόν σου μέσα σε ...
Διαβάστε περισσότερα