Vol 3.. Σοδίτσα κανείς?

Vol 3.. Σοδίτσα κανείς?

Vol 3.. Σοδιτσα κανείς? Έχεις πρόβλημα (?) ή (!) .

γράφει η Μίνα Δαμίγου

Σοδίτσα μου, ήρθε πάλι ο καιρός σου! Πιο επίκαιρη από ποτέ! Κ όπως πάντα, παραμένω πίστη σε εκείνη την σόδα με την κανέλα και το πορτοκάλι!
Πόσα ν’ αντέξει ένας άνθρωπος πια; Κοίτα γύρω σου τι γίνεται ! Βαλλόμαστε από παντού! Δια ξηράς και θαλάσσης κυριολεκτικά! Για αυτό ακολούθησε την αγαπημένη γεύση τούτης της  σόδας, που η απόλαυση της ξεκινάει κιόλας από την στιγμή που κάνει κλατς και φςςς το καπάκι της! Όλα είναι θέμα οπτικής, βρε, οπότε ας ξεκινήσουμε από κει!

Καλοκαιράκι κ ο ήλιος λάμπει! Και θάλασσα έχουμε, και μπανάκια κάνουμε και βολτίτσα με παρέα κι όλα τα καλά του Θεού. Τα λεφτά δεν τρέχουν απ’ τα μπατζάκια μας, εμείς όμως βρίσκουμε τρόπο να χαιρόμαστε!
Για κάποιους…

Καλοκαίρι πέρνα να τελειώνουμε γιατί μας έχεις πεθάνει στη ζέστη ! Η θάλασσα κουράζει, πόσα μπάνια να κάνεις πια και άλλα πόσα να βγάλεις το αλάτι από πάνω σου! Και κουράγιο για βόλτες δεν μένει όπως καταλαβαίνεις. Οπότε,  άντε άδειαζε μας τη γωνία!
Για κάποιους άλλους…

Μισογεμάτο λοιπόν; Ή μισοάδειο;
Όπως καταλαβαίνεις αυτές είναι οι δύο επικρατέστερες απόψεις της φετινής σεζόν και όχι μόνο.
Το συμπέρασμα είναι ένα.

Άμα ο άνθρωπος είναι μίζερος, μίζερος θα παραμείνει. Άμα ο άνθρωπος είναι γεννημένος στο μαύρο, στο κατράμι θα παραμείνει. Άμα ο άνθρωπος έχει μάθει να ζει στη μίρλα, στη γκρίνια, στην γρουσουζιά του την ίδια , ο κόσμος να ξαναγίνει απ’ την αρχή, αυτός έτσι θα πεθάνει.

Ο άνθρωπος που δεν γουστάρει την χαρά, παντού θα βρίσκει αρνητικότητα, παντού θα συμπεριφέρεται με κακία γιατί απλά θέλει να προκαλέσει όσα πάνε κόντρα στην αισιοδοξία.

Μ’ αυτήν τα ‘χει κατ’ ουσίαν και με τον εαυτό του που τη στερείται. Κ αφού εκείνη απουσιάζει απ’ την άχαρη ζωή του, τι μένει;
Η ευθύνη της απουσίας της που κάποιος πρέπει να κουβαλήσει, και σίγουρα δεν επιλέγει τον εαυτό του για αυτό.
Τώρα, οι γονείς του θα φταίνε, οι φίλοι του θα φταίνε, το αεράκι που φυσάει νότια κι όχι δυτικά, το μαξιλάρι που κοιμάται, το αυγολέμονο της γειτόνισσας που έκοψε;; Τι να σου πω κι εγώ! Πάντως, σίγουρα όχι εκείνος!

“Δεν αναλαμβάνω καμία ευθύνη” , η ιστορία της ζωής του ολόκληρη!
“Όλοι εσείς φταίτε (μας ξέρει δεν μας ξέρει, δεν έχει να κάνει) ” ,το καθημερινό του σήριαλ για να ‘χει τροφή για σκέψη!
Πώς νομίζεις ότι χτίζονται κάτι τέτοια άθλια κορμιά;

 Αχ βρε κακομοίρη άνθρωπε…
Αχ βρε κα-κο-μοι-ρη !
Αφού επιλογή σου είναι να ζεις έτσι, γιατί δεν κάθεσαι στα αβγουλάκια σου να κλάψεις μόνος σου τη μοίρα σου; Τα χαρτομάντιλα είναι σε προσφορά όλο τον χρόνο!  Γιατί δεν κάθεσαι σε μια γωνιά να μιζεριάζεις και να μην μας κόβεις και τη θέα γιατί υπάρχουν κ άνθρωποι που τη ζωή την βλέπουν ωραία; Δόξα τον Πανάγαθο η Ελλαδίτσα μας έχει και πολλές σπηλιές! Πάνε κάτσε σε μια και δεν θα σε ενοχλήσει κανείς, πίστεψε με!

Γιατί δεν το βουλώνεις επιτέλους, όπως λένε και στην καθομιλουμένη; Κανείς δεν σ’ ακούει στην πραγματικότητα, σου κουνάνε απλά το κεφάλι συγκαταβατικά για να ξεφορτωθούν και σταυροκοπιούνται μόλις σταματήσεις! (Πίνε τη σόδα με ρέγουλα, μην πνιγείς μόνο ναι;)

Αχ βρε έρημε και καημένε… Τίποτα δεν έμαθες να κάνεις σωστά.
Κανένας δεν φταίει για τη μαυρίλα σου, μόνο εσύ.
Κανένας δεν φταίει για την απαισιοδοξία σου, μόνο εσύ.
Κανένας δεν φταίει για όλα όσα  αποδοκιμάζεις στη ζωή σου, παρά μόνο εσύ.
Επιλογή σου είναι, δεν το ξέρεις; Κάθε ώριμος άνθρωπος αυτό το γνωρίζει κι ότι βλέπει πως δεν του ταιριάζει απλά το αλλάζει. Από συμπεριφορά, κατάσταση μέχρι τόπο κατοικίας.
Που είναι το δύσκολο;

Αλλά όχι…το πρόβλημα δεν είναι εκεί στην περίπτωση αυτή.
Εσύ είσαι το πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι ο ίδιος ο εαυτός σου που ούτε εσύ δεν ανέχεσαι πόσο μάλλον οι γύρω σου, για αυτό σε κάνουν στην άκρη σαν την τρίχα απ’ το ζυμάρι.

Και πώς να πετάξεις στα σκουπίδια εσένα;
Πως να αποχωριστείς όλα τα περιττώματα(βλέπεις πόσο καλή είμαι ε; δεν τα λέω σκατά!) από πάνω σου που με τόσο ψέμα έχτισες;

Το να αλλάξεις δεν είναι εύκολο. Το να σε κρίνεις είναι ακόμα πιο δύσκολο.
Θέλει κ αυτό την τέχνη του, μια τέχνη που κ αυτή στερείσαι.
Θέλει δύναμη και γερά κότσια να σταθείς σε έναν καθρέφτη και να κάνεις μια ειλικρινή συζήτηση με σένα, κοιτώντας σε στα μάτια.
Κι εδώ που τα λέμε είναι πολύ θαρραλέο κι εσύ θάρρος δεν έχεις. Γιατί άμα κάνεις την αρχή, πώς να αντέξεις ένα φτύσιμο και μια μούντζα που θα σου ρθει πριν πεις “γεια, τι κάνεις” ! (το “χαίρω πολύ” το αποκλείουμε, το καταλαβαίνεις…)
Ταυτίστηκες ε; Σοδίτσα και πέρασε!

Κερασμένη είναι, οπότε μην σκας. Αυτή είναι η μόνη που δεν θα χρεωθείς.
Όλα τα υπόλοιπα όμως, θα τα κουβαλάς θες δεν θες γιατί σου ανήκουν.

Καλή χώνεψη!

5 1 vote
Article Rating
Παρακολούθησε τις απαντήσεις
Ενημέρωσε με για
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments