Ψυχολογία

Καθημερινά σκεφτόμαστε τι θα θέλαμε. Για τη δουλειά μας, για τη ζωή μας, για τις σχέσεις μας, για τα οικονομικά μας κλπ. Όμως πόσο απέχει το να σκεφτόμαστε τι θέλουμε από το να το θέτουμε ως στόχο;

Το να γίνει κάποιος  το άτομο εκείνο που χωρίς τη στήριξή του ο άλλος δε μπορεί να ανταπεξέλθει στην καθημερινότητα και μάλιστα σε μόνιμη βάση, είναι σα να γινόμαστε η «πατερίτσα» του για να μπορεί να περπατάει.

Όσο πιο πολύ γνωρίζουμε και αποδεχόμαστε τους εαυτούς μας, τόσο λιγότερο θα μας επηρεάζουν οι πράξεις ή τα λόγια τρίτων.

Αν κοιτάξουμε γύρω μας, πολλές φορές ένας γονέας είναι απών ή αδυνατεί να αναλάβει το γονεϊκό ρόλο Τότε αναλαμβάνει το παιδί το ρόλο του γονέα.

Αν ερχόταν, λοιπόν, κάποιος και σας έλεγε κάτι ανυπόστατο, κάτι που μέσα σας είστε σίγουροι ότι δεν ισχύει (πέρα κάθε αμφιβολίας), δεν υπάρχει περίπτωση να σας θύμωνε, καμία όμως.