Αυτό που έχει αξία να θυμόμαστε πάντα είναι ότι οι άνθρωποι που πραγματικά ενδιαφέρονται ο ένας για τον άλλον δεν υψώνουν τείχη ούτε υιοθετούν στάσεις άμυνας, αισθάνονται μια βαθιά και αληθινή οικειότητα, αμοιβαίο σεβασμό και ουσιαστική επικοινωνία ο ένας για τον άλλον, μέσα σε ένα περιβάλλον ασφάλειας και ελευθερίας, όπου ο ένας αντανακλά τις σκέψεις και τα συναισθήματα του άλλου.
Τα αρτοσκευάσματα γίνονται πιο νόστιμα με την προσθήκη μυρωδικών.
Πού οδηγεί όμως αυτή η ανυπέρβλητη επιθυμία; Μήπως είναι το μικρόβιο της επιτυχίας; Μήπως «η πρόοδος» μετουσιώθηκε σε μια αίσθηση που «πρέπει» να γίνει το αδύνατο δυνατό;
Ουσιαστικά θέλει να είμαστε συνειδητά η Εικόνα Του πάνω στο υλικό πεδίο.
Γράφει η Μίνα Δαμίγου Όχι φίλε μου, δεν είναι μόνο ο ιός και η κορόνα του απέναντι σου… Είσαι ο μοναδικός ελεύθερος επισκέπτης του «εγώ» σου… Είσαι εσύ με εσένα, το έχεις καταλάβει; (Είμαι συνειδητοποιημένη γιουχου να ξέρεις.. ξέρω πολύ καλά τι λέω… Παρεξηγημένη λέξη η τελευταία αλλά οκ, χου κεαρς; ) Φυσικά και δεν θα μείνω μέσα περιμένοντας τον θάνατο. Φυσικά και θα μείνω μέσα και θα το ζήσω
Σεβαστείτε τους εαυτούς σας και τους γύρω σας. Αυτοπεριοριστείτε. Στη μάχη αυτή είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ αλλά στο θάνατο είναι ο καθένας μόνος του. Για αυτό συμμορφωθείτε στα μέτρα που ανακοινώνονται και τηρείστε τα ευλαβικά, καθώς όλες οι ηλικίες μπορούν να κολλήσουν και να μεταδώσουν τον κορωναϊό.
Οι καθημερινές μας αποφάσεις, πράξεις και συμπεριφορές είναι εκείνες που θα αναδείξουν την ωριμότητά μας, την ψυχραιμία μας, την αποτελεσματικότητά μας στην κρίσιμη αυτή κατάσταση και την ευσυνειδησία μας. Όλα προέρχονται από τις δικές μας αποφάσεις.
Μια παράξενα γοητευτική ιστορία, ύμνο στη διαφορετικότητα και κριτική στην κανονικότητα και στην κατάχρηση της εξουσίας, απ’ όπου κι αν έρχεται, ακόμα κι ανάμεσα στα δύο φευγαλέα και πληγωμένα άτομα.
Η 8η Μαρτίου συνεπώς, θεωρώ ότι χάνει όλη της τη σπουδαιότητα, μόνο και μόνο επειδή θεωρείται ημέρα γιορτής. Αν πρέπει να αποτυπώσουμε επακριβώς τη σημασία της, θα την κατέτασσα στις ημέρες τιμής αλλά όχι για όλες τις γυναίκες. Στις 8 Μαρτίου πρέπει να αποδίδεται σε άλλου είδους γυναίκες, ελάχιστος φόρος τιμής.
Οι περίοδοι μοναξιάς που περνάμε είναι ένα μεγάλο δώρο αυτογνωσίας και εσωτερικής αυτοανακάλυψης. Είναι ένα διάλειμμα από τις καθημερινές προκλήσεις και τα προβλήματα που μας κρατούν παγιδευμένους στον μικρόκοσμο μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μέσα στην μοναξιά μαθαίνουμε τον εαυτό μας καλύτερα. Και αυτό δεν το αντέχουν όλοι οι άνθρωποι. Γι’ αυτό η μοναξιά ανήκει στους λίγους, αυτούς που δεν τρομοκρατούνται στην ιδέα της.
