Στο Παζάρι
Ο θόρυβος είναι μεγάλος και ο κόσμος πολύς γύρω μας…
Η πιο πολλή φασαρία όμως γίνεται μέσα μας !
Ένα παζάρι η ζωή μας λοιπόν, κι όμως…
Μπορεί να αλλάξει, μπορεί να γίνει αλλιώς…
Όλα τα άρθρα μας
Σώπα μη μιλάς
Έτσι δεν μαθαίνω ποτέ αν θα με ωφελούσε. Ο πόνος πονάει δυνατά όταν τον αφήσεις ανεξέλεγκτο, θωράκισε την καρδιά να αγαπά με ασφάλεια, κι αν σου καεί άλλαξε ασφάλεια, και αν δεν έχεις ψάξε.. κάποια παλιά θα βρεις στο σπίτι…
Μικρός Θάνατος
Πρέπει – αστεία λέξη για το μικρό θάνατο. Πρέπει να χαμογελάς, να δείχνεις πως ζεις και ας σαπίζεις μέσα σου αργά – αργά. Εμφανίζεις τον κλόουν εαυτό που έχτισες για στιγμές εκτάκτου ανάγκης και επαναλαμβάνεις τις μέρες, νοσταλγώντας την φούσκα στην οποία ζούσες.
Στη χώρα των θαυμάτων τραβάς από 31 και δεν καίγεσαι…
Η αλήθεια κρύβεται τις νύχτες σφιχταγκαλιασμένη με το πάθος…
Απόψε δεν θα φορέσω την καρδιά μου…
Θα αντιμετωπίσω την γυμνή πραγματικότητα της πλάνης και της αυταπάτης…
Εκεί που η συντριβή των ονείρων είναι αναπόφευκτη…
Ο αναστολέας των Χριστουγέννων
Για τους περισσότερους οι γιορτές δημιουργούν προσδοκίες. Το εορταστικό κλίμα δημιουργεί την αίσθηση της αναμονής που θα φέρει κάτι καινούριο, κάτι καλό. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που δεν περιμένουν τίποτα, που αφορμή μιας κατάστασης η εξέλιξή τους σταμάτησε.
Δεν υπάρχει κάτι το οποίο θέλεις πολύ το οποίο δεν μπορεί να υλοποιηθεί
Το σύμπαν δεν σου στερεί τίποτα.
Εσύ το στερείς από τον εαυτό σου , και αυτό συμβαίνει λόγω των φόβων , των αμφιβολιών και ανασφαλειών που υποβόσκουν κάτω από την επιθυμία σου.
“Και το ποθείς τόσο ώστε να προσκαλέσεις και να αφεθείς στο να έρθουν όλα τα εμπόδια στην επιφάνεια ώστε να μπορέσεις να τα ξεπεράσεις;”
Μια Οδύσσεια
Ένα βιβλίο με λόγο κατανοητό και γλαφυρό, συναισθηματικά φορτισμένο, με μια καταπληκτική ανάλυση της Οδύσσειας γραμμένη σε απλή γλώσσα αλλά ουσιαστική, ώστε να γίνει αντιληπτή και στο κοινό που δεν είναι γνώστης του έπους.
Συναισθηματική απελευθέρωση: Σπάζοντας τις αλυσίδες της εκλογίκευσης
Η εξωτερίκευση των συναισθημάτων μας, αποτελεί την πιο δυνατή πρόκληση επικοινωνίας, παραδοχής και γνώσης του εαυτού μας. Ας ρισκάρουμε ποντάροντας στην έκφραση των συναισθημάτων μας μέσω της υγιούς επικοινωνίας με τον κόσμο γύρω μας.
Η ψυχή σου είναι αθάνατη κι όμως εσύ την σκοτώνεις άνθρωπε!
Κάποτε ρώτησαν κάποιον που έτρεχε από το πρωί ως το βράδυ, τι είναι αυτό που του λείπει περισσότερο από τη ζωή του, κι εκείνος απάντησε…
“Η ίδια η ζωή… ώρες, ώρες νιώθω ότι έχω πεθάνει και απλά κινούμαι συνέχεια για να μην καταλάβουν οι διπλανοί μου από το δύσοσμο άρωμα του κουφαριού μου ότι είμαι σε πλήρη αποσύνθεση…”
Ζεις ή υπομένεις;
Δεν είμαστε δω γιατί βρήκαμε το ελιξίριο τής ευτυχίας. Ιδέα δεν έχουμε. Έχουμε όμως την ανάγκη, σ’αυτό το πέρασμα που λέγεται ζωή, να νιώσουμε, να γευτούμε, να χαρούμε. Ψάχνουμε μυστικούλια, ανταλλάσουμε ιδέες κι ελπίζουμε να φτάσουμε σ’ένα ποθητό σημείο συναισθημάτων και βιωμάτων χαράς, ευεξίας και ευζωίας.