Κάπου στο τέλος του δρόμου, θα λυγίσεις, θα γονατίσεις, κάτω στην γη και από τα δάκρυα σου, θα την ποτίσεις, το αίμα από τις πληγές της καρδιάς θα τρέξει κατά κόκκινο. Θα βρεθείς στο τέλος του δρόμου, δεν θα τα παρατήσεις όμως. Γκρεμός ανοίγεται μπροστά σου , δεν θα πέσεις, θα ξεσπάσεις και θα αδειάσεις απ’ τους καημούς σου, θα σηκωθείς.
Σε καινούργιο δρόμο θα πατήσεις γερά, θα τον διανύσεις, έτσι κάνουν οι μαχητές. Φωτιά θα βάλεις στα παλιά και στάχτες θα σκορπίσεις. Επιλεκτικά θα κάψεις ότι σε καίει και από τα παλιά μονοπάτια, τα ίχνη σου, θα σβηστούν. Θα ξεχωρίσεις, τον παράδεισο από την κόλαση. Θα σταθείς στο τέλος του δρόμου, και θα αντικρίσεις γκρεμό, την θάλασσα στα ποιο απέραντα βαθύ της, να ψηλώνει στα ποιο ψιλά μέτρα των άγριων κυμάτων. Ο γκρίζος ουρανός, που καθρεφτίζεται επάνω της, θα αλλάξει χρώμα, όλα αλλάζουν.
Θα περιμένεις την νηνεμία να γεννηθεί από τα βάθη της, για να φωλιάσει στα έγκατα, της ποιο βαθιάς σου πληγής και ύστερα απ’ αυτό το τραγικό σκηνικό, μια βροχή θα ξεπλύνει τα πάντα. Ο ήλιος βγήκε και ο καθαρός αέρας το κορμί σου στέγνωσε και κόπασε το κύμα. Τώρα όλα φαίνονται, ποιο καθαρά γύρω σου και μέσα σου. Καινούργιος δρόμος σε περιμένει.
Γύρνα πίσω στην πραγματικότητα και σκέψου , ότι δεν πρέπει να ξεχάσεις, από το παρελθόν. Τους γονείς, που έγιναν θυσία,για να μεγαλώσεις. Όταν σκούπιζες τα δάκρυα της μητέρας σου, μια καινούργια πληγή χαράζονταν βαθιά, ξανά και ξανά.
Η απότομη συμπεριφορά, του πατέρα σου, δημιούργησε φόβο και μερικές φορές θυμό, ποτέ δεν τον είδες να δακρύζει, έμοιαζε η ματιά του με ηφαίστειο, πολλές φορές έχανε την ισορροπία του εαυτού του, τα άγρια κύματα στον θύμιζαν, χωρίς την μητέρα σου δεν θα ερχόταν η νηνεμία του ποτέ, μισός χωρίς αυτήν.
Σε αγαπούσε, εσένα και τα αδέλφια σου. Το ένιωθες πως σας αγαπούσε, δούλεψε σκληρά, διακινδυνεύοντας την υγεία του, εκτίμησε τις όμορφες στιγμές που ζήσατε, στη θάλασσα, στην φύση και στα πάρκα.
Το χαμόγελο του έμοιαζε, πολύ φωτεινό στις χαρές θυμάσαι;
Φτάνει πια, με τα αρνητικά και τα απωθημένα δεν σε αφορούν πια σου λέω. Στάθηκαν δίπλα σου σαν λιοντάρια,δεν ήταν άγιοι κάνανε κι αυτοί λάθη, όπως όλοι μας. Ότι καλό μπόρεσαν να σου δώσουν, στο έδωσαν, ο καθένας μέχρι εκεί που μπορούσε, έτσι είναι.
Εσύ πόνεσες και χάρηκες μαζί τους, αλλά παιδιά όχι. Σου έδωσαν συγχώρεση κάνε το ίδιο και εσύ. Σε αγάπησαν, με τον τρόπο τους, αγάπησε τους και εσύ. Και αν σε πίκραναν, πάνω στον θυμό τους, κάποια στιγμή έκανες και εσύ το ίδιο. Εκτίμησε ότι σου δόθηκε ,μην ξεχνάς και προχώρα, σε έναν καινούργιο δρόμο. Πολύτιμοι όσοι σε αγάπησαν, με πράξεις. Μην διαμαρτύρεσαι και μην μαραζώνεις,για ότι δεν έχεις, σεβάσου ότι έχεις. Κι αν λύγισες από τα τόσα λάθη σου, σήκω μαθήματα είναι, ποτέ δεν είναι αργά.
Ξέρεις ότι εσύ τα προκάλεσες, έτσι δεν είναι;
Βαρύ φορτίο ο εγωισμός, που κουβαλάς, διόρθωσε ότι μπορείς να διορθώσεις. Όλοι κάτι δεν κάναμε σωστά, όλοι μαθαίνουμε από τα λάθη και τις πληγές που καίνε μέσα μας. Μην αναζητάς τα πολλά που δεν έχεις, εκτίμησε τα λίγα, για να μην τα χάσεις όλα. Φαντάσου έναν καινούργιο δρόμο, μια διαδρομή καινούργια, αφήνοντας πίσω ότι σε γυρνά, σε μέρη σκοτεινά και κρύα.
Όταν προσπαθείς και νικήσεις έναν μικρό σου φόβο κάθε φορά, μέσα σου θα νιώθεις ποιο δυνατός/ή. Οι στιγμές είναι για να τις ζούμε, εκτίμησε τους γονείς σου, τα αδέρφια σου και όσους ανθρώπους έρχονται με ειρηνικές διαθέσεις κοντά σου. Χαμόγελα σε αυτούς τους ανθρώπους, που αξίζουν, γιατί και εσύ το έχεις ανάγκη, να χαίρεσαι μαζί με τους ανθρώπους που υπήρχαν, από την στιγμή που γεννήθηκες και με αυτούς που εσύ επέλεξες, μαθαίνοντας πρώτα να εκτιμάς, χωρίς να ξεχνάς, τις πράξεις τους για σένα.
Τίποτα δεν θα είναι εύκολο, όμως αν μάθεις ότι οι φόβοι, είναι για να τους σκοτώνεις, και τα λάθη για να τα διορθώνεις, θα νιώσεις ποιο δυνατός, λίγο λίγο, κάθε φορά τον εαυτό σου τον κακό αν τον ξεχνάς. Θα θυμηθείς να λυτρωθείς, μαζί με ότι αγαπάς.
Μετά το κύμα της ψυχής, έρχεται μαγικά η νηνεμία….
Ύστερα από την καταιγίδα το φως. Να εκτιμάς τα μάτια και τα χαμόγελα που ακτινοβολούν σαν ήλιοι. Αγαπάνε μην κοιμάσαι ξυπνά να τα δεις. Η ζωή είναι λίγοι. Ο καινούργιος δρόμος θέλει δύναμη και για την αποκτήσεις ξέρεις τι να κάνεις. Τίποτα δεν σου χαρίζεται, μάθε να εκτιμάς να σέβεσαι και να αγαπάς.