Τελικά ο λόγος που δεν βγαίνεις στο φως, δεν είναι ότι σε φοβίζει …. είναι ότι αγαπάς το σκοτάδι σου ……
Κι αυτό δίνεις …….
Δεν έχει νόημα να ψάχνω να σε βρω να φωτίσω το σκοτάδι σου …. Αφού θες τυφλός να ζήσεις ….
Τα αντίο που δεν πονάνε περισσότερο, είναι αυτά που δεν κλείνεις την πόρτα και φεύγεις, γιατί δεν ειπώθηκαν ποτέ, εφόσον δεν υπήρχαν.
Ήρθε λοιπόν κι ο Μάρτιος και κανένας σχεδόν δεν κατάλαβε πως πέρασε ένας ολόκληρος χειμώνας. Άλλη μια εποχή που δεν μας άφησαν οι συνθήκες να βιώσουμε. Άλλοι 3 μήνες που πέρασαν αλλά μας άφησαν το αποτύπωμα μόνο ελάχιστων στιγμών. Η άνοιξη είναι εδώ και μας καλεί να ταξιδέψουμε.
Ένα είδος ευτυχίας που δεν είχε ξαναβρεθεί στο δρόμο της. Αυτό ήταν και ο λόγος για να τρομάζει. Να φοβάται και να ενθουσιάζεται ταυτόχρονα για εκείνον. Για το που θα καταλήξει η ιστορία τους.
Ποιος σου φταίει, αν αρνείσαι να σε δεις;
Τόση δύναμη να την πετάς… και να επιμένεις να κοιτάς στα χαμηλά.
Κρίμα να έχεις θεϊκή δύναμη, κι όμως να επιλέγεις να περπατάς με την καρδιά στα πόδια.
Κάτι τέτοιες στιγμές λοιπόν, οφείλεις να σεβαστείς τη διαφορετική άποψη. Οφείλεις να σεβαστείς εκείνον που δεν πιστεύει σε όλο αυτό το κακό, ακόμη και εκείνον που βλέπει μόνο συνωμοσίες και δράκους. Και κυρίως να σεβαστείς εκείνον που μέσα στην πίκρα του λουκέτου, δεν ακούει κανέναν.
Είναι σχεδόν ξημέρωμα… ο ύπνος πάλι δεν με πιάνει.
Οι σκέψεις καίνε τα σωθικά μου και μου φωνάζουν. Μα εγώ δεν έχω φωνή και ας ουρλιάζω μέσα μου.
Παρηγοριέμαι κάθε φορά που κάποιοι με κάνουν να θυμάμαι τους ήχους των πραγμάτων και το απαλό χέρι της αγάπης που σβήνει τις ορδές των κατακτητών.
Το χρέος σου ως άνθρωπος είναι να οραματιστείς την ζωγραφιά..
Την τεχνική άφησέ την σε Εκείνον που κρατάει το πινέλο…
Και νιώσε όλα .. νιώσε όλα όσα Ονειρεύεσαι να είναι ήδη Εδώ..!!!!
Πάντα λοιπόν οι γέφυρες φέρνουν κοντά τα Μεγάλα ..τα Σημαντικά !
Να γεφυρώνεις λοιπόν τα χάσματα για να φτάνεις στα Θαύματα..!!! Να φτάνεις στην Αγάπη !
