Νοσταλγικές συνταγές για κρυολόγημα

Νοσταλγικές

Ο λαιμός μου πονά, τα αυτιά μου βουίζουν και το στήθος μέγγενη σε κάθεμιά μου αναπνοή. Κοινό κρυολόγημα για κάποιους μα για εμένα πολλά περισσότερα, αποφάσεις κυρίως που δεν λέω να πάρω και το παρελθόν που επιστρέφει, ξανά και ξανά στο σήμερα…

Μπουκώνω, πονάω, αδυνατώ!

Πάει καιρός που αισθάνομαι το σώμα μου κουρασμένο, πονεμένο κι ακόμη κι οι σκέψεις μου δυσκολεύονται να γίνουν λόγια!

Πφφφφ άλλη μια μέρα δίχως κείμενο!

Πού θα πάει αυτό; Ούτε έτσι δεν μπορώ να τα βγάλω από μέσα μου! Δεν γίνεται χρειάζεται να με ξαναφροντίσω, να με ξαναφορτίσω, να δυναμώσω, να σταθώ στα πόδια μου!

Βήμα πρώτο

Παρασκευή σήμερα, παίρνω τηλέφωνο τον προϊστάμενο και ζητάω άδεια! Ευτυχώς Σκ δεν θα έχω τα παιδιά!

Βήμα δεύτερο

Χαμηλώνω τα τηλέφωνα

Βήμα τρίτο

Κατευθύνομαι στην κουζίνα

Στάση πρώτη η κατάψυξη!

Η γύρη πάντα με τονώνει και η παγωμένη είναι πολύ πιο εύληπτη από την γύρη όταν φυλάσσεται στο ψυγείο.

Αν δεν έχετε ξαναφάει, ξεκινάτε διαδοχικά με μικρές ποσότητες, επειδή υπάρχει πιθανότητα εμφάνισης αλλεργίας, αλλά είναι και βαριά για το στομάχι!

Στάση δεύτερη το μάτι της κουζίνας!

Βάζω σε ένα κατσαρολάκι 3 κούπες νερό, δυο κανέλες, 3 γαρύφαλλα και ένα πορτοκάλι κομμένο στα δυο.

Ο χώρος της κουζίνα για εμένα είναι έμπνευση, θύμησες, συναισθήματα και μια γλυκιά νοσταλγία εκεί που η κανέλα και το γαρύφαλλο μοσχοβολούσαν στα ρούχα της γιαγιάς Κατίνας. Εκεί που η υπομονή, η αγάπη και οι ζυγισμένες κουβέντες περίσσευαν στις ζωές των ανθρώπων.

Εκεί που οι μυρωδιές ήταν η ίδια η ζωή του σπιτιού, το χαμόγελο, το βούρκωμα της γιαγιάς Κατίνας σαν θυμόταν για τις εποχές που ο κόσμος περνούσε πολέμους και κακουχίες και μου έλεγε παιδί μου να προσέχεις τον εαυτό σου! Εμείς περάσαμε πολλά!

Κάπου εκεί σε ένα κρυολόγημα, που μόνο κοινό δεν είναι, χώρεσαν η κανέλα, το γαρύφαλλο, το πορτοκάλι και οι δικές μου αναμνήσεις.

Το χρονογράφημα ενός κρυολογήματος σκέφτομαι, δακρύζοντας από συγκίνηση.

Το νερό κοχλάζει κι αφήνω το πρόσωπό μου επάνω από τις αναθυμιάσεις. Αμέσως η μύτη μου ανοίγει και το μυαλό μου αρχίζει να καθαρίζει.

Η γιαγιά έλεγε πως η κανέλα και το γαρύφαλλο ανοίγουν την αναπνοή και είχε τόσο δίκιο! Μια δοκιμή θα σας πείσει!

Στο τέλος και αφού βράσουν όλα μαζί, ζουπάω το μαραμένο πορτοκαλί να βγάλει τους χυμούς του στο νερό.

Αφαιρώ τις κανέλες, τα γαρύφαλλα και τις φλούδες από το πορτοκάλι.

Παίρνω την αγαπημένη κούπα μου, προσθέτω μια γεμάτη κουτάλια της σούπας μέλι και την γεμίζω με την κουτάλα της σούπας!

Έτοιμο το ρόφημα!

Ένα ρόφημα για όλες τις ώρες, που ζεσταίνει καρδιές, ηρεμεί τον πονόλαιμο μα πάνω απ’ όλα σε γλυκαίνει τόσο που διώχνει λέξεις και σκέψεις από μέσα σου που δεν αγαπούν, δεν συντροφεύουν, δεν θεραπεύουν.

Θεραπεύουν; Χμμ!

Κάπου εδώ μέσα στο ντουλάπι, παρέα με τα ατακτοποίητα μπαχαρικά μου φυλώ αιθέρια έλαια και λάδια για κάθε χρήση!

Χαμομηλόλαδο, χαμομηλόλαδο, πάντα όταν τα θες δεν τα βρίσκεις!

Εύρηκα! Να και το αιθέριο έλαιο γαρύφαλλο!

Βάζω μια κουτάλια της σούπας χαμομηλόλαδο σε ένα μικρό μπωλάκι, προσθέτω και 4-5 σταγόνες γαρύφαλλο κι έτοιμο το ξεβουλωτικό μύτης!

Θα το κάνω επάλειψη εξωτερικά στα ρουθούνια της μύτης! Σίγουρος ύπνος!

Συμβουλή … μπορείτε να βάλετε παραπάνω σταγόνες αν αισθάνεστε πως οι 4-5 δεν φτάνουν!

Κανόνας! Τα αιθέρια έλαια πάντοτε διαλύονται!

Προτιμώ χαμομηλόλαδο επειδή έχει αντισηπτική, αντικνησμική και καταπραϋντική δράση και είναι ότι πρέπει για πληγωμένες μυτούλες!

Παίρνω την κούπα μου με το αχνιστό μου ρόφημα και κατευθύνομαι στο κρεβάτι. Ανοίγω για μια ακόμη φορά να αεριστεί το δωμάτιο και ξαπλώνω.

Η ησυχία με αγκαλιάζει, οι ατμοί με τις υπέροχες μυρωδιές φτάνουν και στην τελευταία κυψελίδα των πνευμόνων μου.

Σιγά σιγά, ρουφηξιά ρουφηξιά τα μάτια μου δεν χρειάζονται να είναι ανοιχτά και να κοιτούν εικόνες για συντροφιά… Κλείνουν και ίσα που αισθάνομαι την άδεια κούπα στα ζεσταμένα μου δάκτυλα.

Γυρνώ πλευρό στην αγαπημένη μου θέση, με τα χέρια μου να ακουμπούν απαλά την κούπα στην άδεια πλευρά του κρεβατιού.

Αν η γαλήνη είχε άρωμα σίγουρα θα είχε μυρωδιά από αυτή την κούπα!

Αν οι πιο όμορφες αναμνήσεις είχαν όνομα σίγουρα θα ήταν Κατίνα!

Κιαν η ζωή είχε δωμάτιο τότε αυτό θα ήταν η κουζίνα της γιαγιάς μου!

0 0 votes
Article Rating
Παρακολούθησε τις απαντήσεις
Ενημέρωσε με για
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments