Τροφή θαυματουργική που την παράγει η μέλισσα, δηλαδή είναι προϊόν της κυψέλης που η σύγχρονη πειραματική έρευνα το έφερε στο επίκαιρο φως της ημέρας . Όπως έχει ήδη εξακριβώσει η επιστήμη, η μελισσογύρη περιέχει πολύτιμες θρεπτικές και θεραπευτικές ιδιότητες. Είναι ένα εδώδιμο με γνωρίσματα πολύ δυναμωτικά και η λήψη της με την καθημερινή τροφή φέρνει θρεπτικά και θεραπευτικά αποτελέσματα σχεδόν απίστευτα. Μ’ όλο που η μελισσογύρη ήταν γνωστή από τους αρχαίους Έλληνες και τα παλιά βιβλικά χρόνια των προφητών, το σχεδόν ακατόρθωτο του μαζέματός της έκανε τη χρησιμοποίησή της αδύνατη.
Η τωρινή ανακάλυψη της γυρεοπαγίδας, ήταν το πρώτο βήμα για το μάζωμα αρκετής ποσότητας, μελισσογύρης, ώστε να γίνουν δυνατά τα πρώτα επιστημονικά πειράματα. Για την έρευνα πάνω στα θαυματουργά στοιχεία που περιέχει η μελισσογύρη και τη ζωτικότητα που δίνει στον ανθρώπινο οργανισμό η λήψη της, έχουν γίνει πολυάριθμες κλινικές παρατηρήσεις και πειραματισμοί. Όλες οι αναλυτικές επαληθεύσεις επιβεβαιώνουν τα εκπληκτικά, σε ωφέλεια, αποτελέσματα που η τροφοδοσία φέρνει στον άνθρωπο.
Αλλά τι είναι το προϊόν αυτό; Η μελισσογύρη είναι η πρωτεϊνική τροφή των μελισσών την οποία μαζεύουν από ορισμένα λουλούδια η μέλισσες. Κατά το μάζεμα της την ανακατεύουν με νέκταρ και τη φέρνουν στην κυψέλη σε σχήμα σφαιρικό ακανόνιστο. Κάνουν με αυτή λεγόμενο ψωμί των μελισσών και το αποθηκεύουν μέσα στα εξάγωνα κελιά της κηρήθρας για να ταΐζουν με αυτό τα νεογνά τους.
Η μελισσογύρη είναι μια αναντικατάστατη πηγή από φυσικές πρωτεΐνες. Η γύρη διακρίνεται στην ανεμόφιλη και στην εντομόφιλη. Η πρώτη συνήθως είναι επιβλαβής στον άνθρωπο και φέρνει σε πολλούς αλλεργία (αναφυλαξία) και δεν έχει τις θαυμαστές ιδιότητες που έχει η εντομοφίλη είναι εκείνη για την οποία μιλάμε εδώ και την οποία μαζεύουν οι μέλισσες. Η μελισσογύρη είναι πλούσια σε πολύτιμα συστατικά μεταξύ των οποίων πρώτη θέση έχουν οι πρωτεΐνες και τα αμινοξέα.
Άλλα αξιόλογα στοιχεία που περιέχει είναι:
Η καροτίνη, η οποία είναι η βασική πηγή από την οποία παράγεται βιομηχανικά η βιταμίνη Α.
Η Ρουτίνη (βιταμίνη Π), η οποία δυναμώνει και μεγαλώνει τα τριχοειδή αγγεία της κυκλοφορίας και ενισχύει τις φλέβες και τις αρτηρίες. Μια ιδιότητα που συντελεί στο να απομακρύνει σε μεγάλο βαθμό τις καρδιακές προσβολές και τα εγκεφαλικά επεισόδια και ειδικά για όσους έχουν περάσει τα 40 χρόνια της ηλικίας τους.
Η μελισσογύρη περιέχει ακόμα μια ποσότητα από ένζυμα συστατικά που είναι απαραίτητα για την αφομοίωση και απορρόφηση των τροφών από το πεπτικό σύστημα του ανθρώπινου οργανισμού. Και επίσης φυτικές ορμόνες οι οποίες είναι αβλαβής στον άνθρωπο (και όχι σαν τις βλαβερές συνθετικές ορμόνες όπως είναι εκείνες των βιομηχανιών εργαστηρίων που κυκλοφορούν στα φαρμακεία και οι οποίες ορμόνες κανονίζουν και ρυθμίζουν την έκκριση που παράγουν στους άνδρες και στις γυναίκες οι ενδοκρινείς αδένες, με αυτή την ιδιότητα ενισχύει και τον προστάτη.
Η κανονική χρήση της μελισσογύρης, όπως την φέρουν στην κυψέλη οι μέλισσες, (και όχι νοθευμένη, μπαγιάτικη ή χαλασμένη) μπορεί να ξαναδώσει στον προστάτη την παλιά του νεότητα, όπως έχουν αποδείξει πειράματα. Στη Σουηδία και τα Σκανδιναβικά κράτη καταναλώνουν εκπληκτικές ποσότητες μελισσογύρης. Της αποδίδουν την αναγέννηση της σεξουαλικής τους δύναμης. Η μελισσογύρη έχει θαυμάσια επίδραση στις γυναίκες και ιδιαίτερα στις διάφορες δύσκολες περιόδους της ζωής τους. Όταν την παίρνουν ανακατεμένη με μέλι συντελεί συχνά σε απρόσκοπτες και ομαλές γέννες. Και πάνω από αυτό το ευεργετικό γεγονός η χρήση της συντελεί στο να έρχονται στον κόσμο ωραία γελαστά και ήσυχα μωρά.
Πειράματα που έγιναν σε Ευρωπαϊκά και Ρωσικά Ινστιτούτα δείχνουν ότι η μελισσογύρη είναι μια εξαιρετική πολύτιμη τροφή σε περιπτώσεις κακοήθους αναιμίας. Επιπλέον ρυθμίζει την εντερική λειτουργία και αποστειρώνει ολόκληρο το πεπτικό σύστημα (και γι αυτό μερικοί της έδωσαν τον τίτλο «αστυνόμος εντέρων») αυξάνει την όρεξη, λιγοστεύει την αρτηριακή πίεση, αυξάνει την ικανότητα για εργασία, προωθεί τον πλουτισμό της αιμογλοβίνης, καταπραΰνει τα νεύρα και καταπολεμά την αϋπνία καθώς και την φλόγωση του προστάτη.
Δύο Σουηδοί ιατροί ο ERIC ASKUPMARK του Πανεπιστημίου της UPSALA και ο G. JOHNSON του Πανεπιστημίου LUND, δημοσίευσαν μελέτη στην οποία αναφέρονται στην πολύ ωφέλιμη επίδραση που έχει η μελισσογύρη στον προστάτη. Τα σουηδικά φαρμακεία διαθέτουν ένα παρασκεύασμα με βάση τη μελισσογύρη, το TCHERNILTON, το οποίου η χρήση συνίσταται όχι μόνο σαν θεραπευτικό φάρμακο αλλά ακόμη και σαν προφυλακτικό μέτρο κατά των μολύνσεων του προστάτη. Ο ALIN GALLAS Γάλλος επιστήμονας και διακεκριμένος ακαδημαϊκός, συνιστά για κάθε άνθρωπο ηλικίας 50 χρόνων και πάνω, να παίρνει κάθε μέρα από μισή ουγκιά (15 γραμμάρια) μελισσογύρη.
Ο ακαδημαϊκός Dr. NICHOLAI TSITSIN Ρώσος βοτανολόγος, εξεπλάγη (όπως γράφει) όταν ανακάλυψε ότι ένα ποσοστό 70% των ανθρώπων που ήταν εκατόχρονοι και πάνω, είτε ήταν οι ίδιοι μελισσάδες είτε είχαν εργασία που είχε να κάνει με προϊόντα κυψέλης. Ο CHARLI BABA MISLIMON από το ARZEBAIZAN που ήταν 160 χρόνων, εξακολουθούσε να είναι, στην ηλικία αυτή ένας πολύ δραστήριος μελισσάς (N.IOIRICHE, από το βιβλίο του «Μέλισσες» οι φτερωτοί φαρμακοποιοί). Από καιρού έχει επίσης διαπιστωθεί ότι οι μελισσάδες δεν προσβάλλονται από καρκίνο, εκτός από σπάνιες μόνο περιπτώσεις που οφείλονται σε καταχρήσεις καπνού ή πιοτού. Το θαυμάσιο τούτο φαινόμενο της ανοσίας κατά του καρκίνου είναι σήμερα επιστημονικό θέμα μελέτης και πειραματικής έρευνας.
Η μελισσογύρη είναι πολύχρωμη και παχύρρευστη, ανάλογα με τα λουλούδια από τα οποία έχει μαζευτεί. Η γνήσια μελισσογύρη έχει το σχήμα ενός σπειρωτού ακανόνιστου κόκκου στο μέγεθος που έχουν οι μικροσκοπικές φακές,. Οι μέλισσες την ανακατώνουν με νέκταρ για να κολλήσουν τα εκατομμύρια των κόκκων της γύρης και σχηματίσουν τα σφαιρίδια που φέρνουν την κυψέλη. Έτσι νωπή, όπως τη μαζεύουν χαλάει πολύ εύκολα, αν μείνει έξω από το ψυγείο. Για να διατηρηθεί, ξεραίνεται με τη μέθοδο του διάκενου, δηλαδή με αντλίες που απορροφούν τον αέρα και σχηματίζουν κενό μέσα στο θάλαμο της αποξήρανσης και έτσι η υγρασία αφαιρείται.
Είναι προϊόν πολύ υγροσκοπικό και αν μείνει έξω μετά την αποξήρανσή της (και όπως είναι γνωστή στην αγορά) απορροφά υγρασία και χαλάει, οπότε χάνει τις ευεργετικές της ιδιότητες. Και για αυτό πρέπει να κρατάει κανείς πάντα την ξερή μελισσογύρη μέσα σε γυάλινα αεροστεγή δοχεία με σκέπασμα που εφαρμόζει (ερμητικά). Η Ελληνική γύρη είναι εξαιρετικής ποιότητας, γιατί έχουμε πάρα πολύ καλές ανθοφορίες από αρωματικά φυτά.
Οδηγίες συντήρησης – κατανάλωσης
Η νωπή γύρη διατηρεί αναλλοίωτα όλα τα πολύτιμα συστατικά της μόνο στην κατάψυξη (τα βάζα δε σπάνε στην κατάψυξη), μέσα στην οποία μπορεί να καταναλωθεί και ύστερα από ένα χρόνο.
Η ημιαποξηραμένη (που συντηρείται στο ψυγείο) και η αποξηραμένη γύρη (η οποία δε χρειάζεται ψυγείο) είναι λόγω της απουσίας των ενζύμων καθώς και άλλων πολύτιμων συστατικών , μικρότερης βιολογικής και θρεπτικής αξίας.
Η κατανάλωση της γύρης δεν ενδείκνυται για άτομα πού εκδηλώνουν ισχυρές αλλεργικές εκδηλώσεις στο προϊόν αυτό. Ενώ αντίθετα βοηθάει να ξεπεραστούν ασθενείς αλλεργικές εκδηλώσεις από διάφορες άλλες αιτίες όπως π.χ. αλλεργική ρινίτιδα.
Η διατήρηση μιας καλής φυσικής σωματικής και πνευματικής κατάστασης, επιβάλλει την ημερήσια κατανάλωση επαρκούς ποσότητας γύρης, λόγω της υποβαθμισμένης διατροφής του σημερινού ανθρώπου.
Ελάχιστη ημερήσια κατανάλωση:
4 κουταλάκια του γλυκού. Συνιστάται να καταναλώνεται αναμεμιγμένη σε μισό ποτήρι χυμού ή νερού. Όταν καταναλώνετε με άδειο στομάχι πριν το φαγητό επιταχύνει τις καύσεις και χάνουμε βάρος καίγοντας περιττά λίπη. Ενώ όταν καταναλώνετε μετά το φαγητό αυξάνει τη μυϊκή μάζα του σώματος. Γι’ αυτό αποτελεί το άριστο φυσικό συμπλήρωμα διατροφής για τους αθλητές. Ξεκινάτε με ένα κουταλάκι την πρώτη μέρα, τη δεύτερη με 2 κουταλάκια κλπ.
Συνιστώμενη δόση: 3 κουταλάκια το πρωί και 3 το μεσημέρι
Σημείωση: Η ως άνω παρουσίαση, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή. Η συμβουλή ειδικού κρίνεται απαραίτητη πριν από την χρήση του φυτού.
Βιβλιογραφία
- Οι μέλισσες θεραπεύουν, R. Domerego, Εκδ. Ψύχαλου, σελ. 142-145, 167-195.
- Γύρω από τη Γύρη, Θ. Μπίκος, Εκδ. Ψύχαλου, σελ. 72-79, 112-133.
- Το μέλι στη ζωή μας, Μυρσίνη Λαμπράκη
- Μέλισσα και μελισσοκομική τεχνική, Π. Χαριζάνης, Β΄ Έκδοση, Εκδ. Μελισσοκομική Επιθεώρηση, Ν. Παππάς, σελ. 205 – 208.