Κυκλοφορεί η συλλογή διηγημάτων “Τούμπα στα πλακάκια” της Δέσποινας Σιμάκη
Ανάμεσα στα σπίτια τα συνήθη υπάρχουν και κάποια αλλιώτικα. Τα αποκαλούμε σπίτια φιλοξενίας παιδιών. Περνώντας, στρέφουμε το βλέμμα, πότε µε απορία, πότε µε θλίψη, αγνοώντας πως εδώ υπάρχει ένα μεγάλο στοίχημα: να αγαπηθούν αληθινά οι άνθρωποι, δίχως της συγγένειας το σκοινί, δίχως της υποχρέωσης.
Τα διηγήματα αυτής της συλλογής δεν ψάχνουν τις αιτίες, δεν καταδικάζουν κανέναν. Φωτίζουν μια πλευρά της πραγματικότητας που μοιάζει αβάσταχτη και την αποφεύγουμε. Μιλούν για τον τρόπο που συναντιέται ένας άνθρωπος µε ό,τι τον γαληνεύει κι ό,τι τον συνταράζει. Τα παιδιά µε τα παραμύθια της παιδαγωγού, η ναρκομανής μητέρα µε την παιδαγωγό της κόρης, η μάνα µε το μωρό που δεν γέννησε, ο γείτονας µε το δάκρυ του, ο δάσκαλος µε την καλοσύνη του, ο μετανάστης µε το μεγαλείο της δύναμής του.
Θα πονέσουν λίγο, ίσα ίσα για να μπορούμε να ξαναμπούμε στα δικά µας σπίτια με τη διάθεση να τα γιάνουμε όλα. Λίγο θα πονέσουν, όσο µια τούµπα στα πλακάκια της αυλής.
Η Δέσποινα Σιμάκη γεννήθηκε στην Ικαρία το 1971. Σπούδασε Φιλοσοφία στη Θεσσαλονίκη, εργάστηκε στην εκπαίδευση και ασχολήθηκε ως εργαζόμενη και ως εθελόντρια με τη φροντίδα παιδιών στο σύλλογο “Το Χαμόγελο του Παιδιού”. Έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις παραμυθιών και ιστοριών από τον τόπο της και έχει συγγράψει τον θεατρικό μονόλογο “Περί φωτός” που ανέβηκε στο χώρο του Μουσείου Φωταερίου στο Γκάζι. Μελέτησε τη στιχουργική τέχνη και την εικονογράφηση στο χώρο του Μικρού Πολυτεχνείου, ενώ το τελευταίο διάστημα ζει στον τόπο καταγωγής της και ασχολείται με την συγγραφή και την εικονογράφηση παραμυθιών.
