Συνταγές Σχέσεων

Εκείνο το απόγευμα Τετάρτης, και έπειτα από τον μεσημεριανό φαγητό, βρεθήκαμε να συζητάμε για τις ζωές μας, για το τι είχε βιώσει ο καθένας μας κατά την διάρκεια της πορεία της ζωής μας. Η ώρα πέρασε χωρίς καν να αντιληφθούμε το χρόνο που είχε περάσει. Ώσπου ξαφνικά μου λέει η Μυρτώ… – Σα να πείνασα, μα θα ήθελα κάτι ελαφρύ για βράδυ. – Το έχω, θα φτιάξω μια σουπίτσα, καβουρδισμένο

Επιτέλους ξημέρωσε Κυριακή. Η μόνη μέρα που δεν θα κατέβω στο μαγαζί. «τι ώρα να έχει πάει άραγε;» κοιτάζω το ρολόι, «τι είπες τώρα! Πότε πήγε 12.30;» Πετάχτηκα να φτιάξω καφέ «και από φαγητό; τι θα φάμε άραγε σήμερα;» Δεν είχα τίποτα. Ευτυχώς το μικρό μπακάλικο της γειτονιάς μου είναι ανοιχτό τις Κυριακές. Παράτησα τον καφέ, ντύθηκα γρήγορα και κατέβηκα να δω τι θα μπορούσα να βρω για κάτι πρόχειρο.

Μόλις ένα εικοσιτετράωρο πριν την Σαρακοστή, όπου η φίλη μου Μαργαρίτα με είχε καλέσει στο εξοχικό της για να περάσουμε μαζί το τριήμερο. Ευκαιρία να πάρω και τον Άρη μαζί μου, να τρέξει στο κτήμα. Σκέφτηκα να τις ζυμώσω λαγάνες, μιας και ζούμε σε δύσκολους καιρούς και η τιμή της ολοένα και ανεβαίνει. Κατευθύνθηκα στη κουζίνα πήρα ένα μπωλ και κοσκίνισα αλεύρι για ψωμί. Σε ένα μικρότερο μπωλάκι διέλυσα τη