Τρία νέα βιβλία τα οποία ξεχωρίσαμε ανάμεσα σε πολλά ακόμη καλά βιβλία. Σε πείσμα των καιρών, οι Εκδόσεις Καπόν παραμένουν πιστές σε μια παραδοσιακή εκδοτική φιλοσοφία που στοχεύει στη δημιουργία βιβλίων υψηλής ποιότητας που μαρτυρούν την ακαταπόνητη φροντίδα για την αισθητική αρτιότητα της παρουσίασης, τη σαφήνεια και τη γλαφυρότητα των κειμένων και την πρωτότυπη, υψηλής ποιότητας, εικονογράφηση.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ 1926-1976
Πρωτοπορία στην αρχιτεκτονική
Σε αυτή την καταγραφή και παρουσίαση της πορείας και του έργου του αρχιτέκτονα Στέφανου Παρασκευόπουλου, καθηγητή στην Αρχιτεκτονική Σχολή στο Πανεπιστήμιο του Michigan από το 1954 έως το 1976, τεκμηριώνεται η πολύπλευρη δράση του ως δασκάλου, ερευνητή, εφευρέτη και οραματιστή.
Το ενδιαφέρον του για τη διεθνή ανάπτυξη, την αξιοποίηση των σύγχρονων τεχνολογικών μέσων και την έρευνα για τη βιομηχανική παραγωγή νέων υλικών και μεθόδων δόμησης, ιδιαιτέρως των πλαστικών, τον οδήγησε σε πρωτοπόρες εφαρμογές στην Αρχιτεκτονική και την Πολεοδομία.
«το ερευνητικό πρόγραμμα για πλαστικά δεν βασίζεται στα αφρώδη πλαστικά αλλά είναι ουσιαστικά ένα πρόγραμμα που αφορά οικιστικά θέματα σε υπανάπτυκτες χώρες … τα πλαστικά είναι απλώς ένα μέσο για την επίλυση του προβλήματος της στέγασης» Μάρτιος 1966.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ-ΒΕΝΕΤΑΣ
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ
Το αφήγημα μιας ιστορικής αντιπαράθεσης
Στο Δημαρχείο της Αθήνας, τον Φεβρουάριο του 1966, έγινε η πρώτη δημόσια συζήτηση για ένα επίμαχο πολεοδομικό θέμα, μια διαδικασία πρωτόγνωρη για εκείνη την εποχή. Αντικείμενό της: η προβληματική του μέλλοντος της παλιάς πόλης, της λεγόμενης Πλάκας.
Δύο αντιμαχόμενες προοπτικές —διατήρηση και προστασία της ιστορικής συνοικίας η απαλλοτρίωση και κατεδάφιση, ώστε να διενεργηθούν ανασκαφές— πρόβαλαν ασυμβίβαστες. Αντιπαρέθεσαν τις απόψεις τους τότε αυθεντίες της αθηναϊκής διανόησης, πολεοδόμοι, αρχαιολόγοι, αισθητικοί αλλά και κάτοικοι της περιοχής.
Ο καταξιωμένος μελετητής της πολεοδομικής εξέλιξης της Αθήνας, καθηγητής, αρχιτέκτων–πολεοδόμος Αλέξανδρος Παπαγεωργίου-Βενετάς, φέρνει για πρώτη φορά στο φως τα εκτενή αδημοσίευτα πρακτικά εκείνης της ιστορικής συζήτησης, στην οποία συμμετείχε και ο ίδιος ως σύνεδρος, μαζί με εισαγωγή και σχόλια, καθώς και σπάνιο εικονογραφικό υλικό. Αναδεικνύεται έτσι μια ξεχασμένη αντιπαράθεση και διαβούλευση, σε μια κομβική στιγμή της ιστορίας της Πλάκας, μια δεκαετία πριν από την επιτυχή επέμβαση διάσωσής της, προσφέροντάς μας μια διερεύνηση της ταυτότητας αλλά και ανεπανάληπτης οντότητας της Αθήνας.
ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
Για τους Εβραίους της Σαλονίκης
Ήταν επόμενο ότι η βιωματική παρακαταθήκη του Ηλία Πετρόπουλου από τη Θεσσαλονίκη και το πάθος του να ασχοληθεί με όσα απέρριψε η εθνική ιστοριογραφία για δεκαετίες, θα τον οδηγούσε να ασχοληθεί με τους Εβραίους της Σαλονίκης. Αυτό που τον «έσπρωξε» όμως να καταπιαστεί με τα επώδυνα της μνήμης ήταν η αναβίωση του αντισημιτισμού στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης. Αυτό είναι το ιστορικό πλαίσιο των γραπτών του Πετρόπουλου που παρουσιάζονται σε αυτό το βιβλίο. Τα άρθρα του αποτέλεσαν τις κραυγές μιας ειλικρινούς αγωνίας, ενός ενεργού —ίσως του μοναδικού εκείνη την περίοδο— συγγραφέα που διαμαρτυρήθηκε ενάντια στην εκούσια λήθη και τις κρατικές χρήσεις και καταχρήσεις της ιστορίας, αποκαλύπτοντας μέσα από τα γραπτά του πτυχές του αποσιωπημένου εβραϊκού παρελθόντος και της καθημερινότητας της πολυεθνικής πόλης της Σαλονίκης.
Δεν είναι καθόλου δευτερεύον ότι ο Πετρόπουλος έγραψε και ως μάρτυρας των γεγονότων, ως ένας μη Εβραίος, μιλώντας από τη θέση εκείνου που ανήκει στην πλειοψηφική κοινότητα. Με αυτή την έννοια, ο Πετρόπουλος προσφέρει στους αναγνώστες του έναν τρόπο να διαβάσουν την ιστορία και να τοποθετηθούν, ατομικά και συλλογικά, στον ιστορικό ρου.