Σε είδα

Σε είδα

Οι γραφές λένε ότι μέσα σε κάθε γυναίκα ζει ένα αρσενικό

που αν το συναντήσει στην εξωτερική πραγματικότητα

θα ενωθεί μαζί του για πάντα…

Ήρθε η στιγμή να σε κοιτάξω,

να σε ανακαλύψω

εκεί βαθιά που σε είχαν κρύψει οι Θεοί.

Σε είδα…

και στην αρχή με τρόμαξε η άγρια σου εικόνα.

Άγρια σαν τη μανιασμένη θάλασσα στη δίνη του χειμώνα…

Ήταν όμως τόση η γοητεία αυτής της ανήμερης ορμής σου

και ταίριαζε τόσο πολύ με τη δική μου.

Σαν ένα κλειδί που ταιριάζει

απόλυτα στην κλειδαριά.

Σε είδα..

κι άνοιξες την καρδιά μου,

γήτευσες το άγριο δικό μου άτι

που κάλπαζε σε απάτητα μονοπάτια μου.

Ήσουν εκεί και ήσουν απόλυτα δικός μου.

Σ ’άγγιξα,

μου επέτρεψες να σε αγγίξω

κι έγινε το δέρμα σου χορδή στα δάχτυλα μου

κι άρχισε να πάλλεται και να γεννάει μουσικές.

Μουσικές που ξεσηκώναν

τα γυναικεία μου κύτταρα. Σ’ άγγιζα και χόρευαν

όλες οι ίνες της ουσίας μου μόνο για σένα και για μένα.

Σε δρόσισα με το νερό της λαχτάρας μου.

Σε σκούπισα αργά αργά με τα χείλη μου.

Ήταν τόσο μεθυστική η γεύση σου, η μυρωδιά σου

που γεννούσε την Ανάσταση με μία αρχή αιώνια….

Ήσουν δικός μου κι εγώ ήμουν δική σου.

Μία δύναμη που χάθηκε μέσα σε μία άλλη δύναμη

και πέταξε στο άπειρο.

Ποτέ η ελευθερία

δεν ερωτεύτηκε τόσο αληθινά μια αλυσίδα.

Μία φωτεινή αλυσίδα

που αόρατα μας έδεσε

και που κανείς δεν θα μπορέσει να την κόψει.

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ήσουν πάντα εκεί μέσα μου.

Μα σε είδα…..

τώρα σε είδα….

Η γοητεία του Απόλυτου.

Ποτέ δεν ήθελα τίποτα λιγότερο

Γι’ αυτό δε συμβιβάστηκα στους πειραματισμούς.

Είναι μία στιγμή η Αγάπη

τόσο μικρή που λίγο να γυρίσεις το βλέμμα σου

και χάθηκες σε άλλους δρόμους.

Ήμουν χαμένη..

Πόσο;

Δεν ξέρω….

Μα σε είδα ….

τώρα σε είδα

και είμαι σαν το σπέρμα του Ρόδου

που τώρα βρήκε γη και ουρανό,νερό και φωτιά,

για να ανθίσει

.Είναι όμορφο να ανθίζω μέσα σου με ρίζες βαθιές

που τίποτα να μην μπορεί να με κλονίσει.

Να ανασαίνω κάθε Ανατολή κοντά σου

και να αποκοιμούμαι κάθε Δύση στην αγκαλιά σου.

Τι παράξενη που είναι η Αγάπη,

τόσο ήρεμη…..

Όση η ηρεμία τόση και η αντάρα.

Να αφήνεσαι σε όλα να συμβαίνουν.

Ενώθηκαν τα κομμάτια της ψυχής μου τώρα…

Τώρα…

γιατί σε είδα…

Λευκά τρεμάμενα πέταλα έγινε η σάρκα μου σ’ αυτό το αντίκρισμα.

Μ’ έκλεψε το αντάμωμα

από το βασίλειο του Νου

κι αφέθηκα….

Τι μακρινό ταξίδι είναι η αγάπη

χωρίς προορισμό, χωρίς πριν και μετά.

Πώς να φοβηθώ αφού εσύ είσαι τόσο γενναίος,

τόσο αποφασισμένος.

τόσο σίγουρος,

τόσο ξεκάθαρος.

Πόσο διάφανη είναι η αγάπη;

Τόσο που πάνω της καθρεφτίζεται το γέλιο του Θεού.

Μόνο να γυρίσεις το βλέμμα σου για μια μικρή στιγμή

για να τη δεις.

Κι εγώ σε είδα …

τώρα σε είδα.

Σε γνώρισα στη λεπτομέρεια σου την κρυφή,

σε κάθε έκπληξη κι ένα θαύμα για μένα και για σένα.

Σε είδα

και τώρα θα σε φανερώσω.

Θα σε ενώσω με όλα τα κομμάτια μου

θα μας ελευθερώσω και θα μας

ελευθερώσεις.

Μαζί θα είμαστε.

Δεν αργεί η αγάπη…

Είναι εδώ….

Μα πρέπει να τη δεις πρώτα μέσα σου

κι ύστερα είναι παντού.

Σε περιμένω, πάντα σε περίμενα

μα τώρα ξέρω πως θα έρθεις

γιατί είσαι για μένα.

Είμαι και Είσαι

όταν είμαστε μαζί. Και τώρα έτσι είναι

γιατί

Σε είδα, τώρα σε είδα…

0 0 votes
Article Rating
Παρακολούθησε τις απαντήσεις
Ενημέρωσε με για
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments