Σε μόλις μιάμιση ώρα από το Ελ. Βενιζέλος προσγειωθήκαμε στο Τελ Αβίβ. Στο αεροδρόμιο χρειάστηκε να μας εκδώσουν κάρτες εισόδου στη χώρα, που αν εξαιρέσεις την ουρά λόγω πολυκοσμία, ήταν μια απλή διαδικασία. Επιβιβαστήκαμε και ξεκινήσαμε την περιήγησή μας.
Το Τελ Αβίβ απλωνόταν μπροστά μας. Μία μοντέρνα, καθαρή, οργανωμένη πόλη με μεγάλους δρόμους αλλά και ποδηλατοδρόμους κατά μήκος της παραλίας. Η χλιδή σε αυτή την πόλη είναι εμφανής. Υπερπολυτελή ξενοδοχεία, ουρανοξύστες, φουτουριστικά κτίρια από τη μία και από την άλλη παραδοσιακά σπίτια ή και οικισμοί. Ανηφορίσαμε το λόφο προς το παλιό λιμάνι της Γιάφα, την αρχαία Ιόππη, που θεωρείται ένα από τα αρχαιότερα λιμάνια στον κόσμο. Μία εξαιρετικά γραφική περιοχή που πρέπει να επισκεφτεί κανείς πηγαίνοντας στο Ισραήλ. Η απεριόριστη θέα σου κόβει την ανάσα. Καφέ, εστιατόρια, γκαλερί αλλά και κατοικίες όλα στεγασμένα σε παραδοσιακά κτήρια συνέθεταν το σκηνικό. Εκεί μπορεί κανείς να επισκεφτεί την Ιερά Μονή Αγίων Αρχαγγέλων.
Η ώρα όμως περνούσε κι εμείς έπρεπε να ξεκινήσουμε για το ξενοδοχείο, το οποίο -πες από τύχη ή από άγνοια- ήταν στη Βηθλεέμ η οποία ανήκει στα Παλαιστινιακά εδάφη. Βγαίνοντας από το Τελ Αβίβ αφήνεις τη χλιδή πίσω σου κι αρχίζεις να παρατηρείς τις πρώτες αντιθέσεις από τις έντονες εναλλαγές στα τοπία, τις υποδομές, τους ανθρώπους.
Μετά από περίπου μιάμιση ώρα περνούσαμε τα σύνορα της Παλαιστίνης. Ένοπλοι στρατιώτες έκαναν τον απαραίτητο έλεγχο, κάτι που τελικά θα συνηθίζαμε μιας και αυτή τη διαδικασία θα χρειαζόταν να την περνάμε έως και πολλές φορές κάθε μέρα. 
Πλέον, το σκηνικό είχε αλλάξει και δεν υπάρχει τίποτα χλιδάτο ή μοντέρνο. Η Βηθλεέμ είναι μία μικρή, γραφική πόλη με κυρίαρχο το μουσουλμανικό στοιχείο. Αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο ξεκινήσαμε για το σπήλαιο της Γέννησης του Χριστού που απείχε μόλις λίγα μέτρα από το ξενοδοχείο, στην κεντρική πλατεία της πόλης.
Από εδώ ξεκινά η ιστορία του Χριστιανισμού. Ο Ναός χτίστηκε το 327 μ.Χ. από την μητέρα του μεγάλου Κωνσταντίνου, την Αγία Ελένη. Έχει σχήμα Σταυρού και είναι ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία της Βυζαντινής αρχιτεκτονικής που έχουν διασωθεί. Σήμερα τελεί υπό την αιγίδα της Unesco. Κάτω από το Καθολικό του Ναού βρίσκεται το Σπήλαιο της Γέννησης, το οποίο φωτίζεται μόνο από καντήλια. Στο σημείο που γεννήθηκε το Θείο Βρέφος έχει τοποθετηθεί ένα μεγάλο δεκατετράκτινο αστέρι από ασήμι και μάρμαρο. Ακριβώς απέναντι είναι η Αγία Φάτνη και δίπλα το προσκύνημα των μάγων.
Ο Ναός αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Μία καλή εποχή, αν θέλετε να αποφύγετε την πολυκοσμία, είναι η άνοιξη, όπως διαπίστωσα.
Αναχωρώντας από το Ναό περιηγηθήκαμε στα σοκάκια γύρω από την πλατεία όπου μπορείς να βρεις αναμνηστικά ή να καθίσεις για καφέ και φαγητό. Αξίζει να δοκιμάσει κανείς τα σάντουιτς με φαλάφελ ή ένα παγωτό με θέα την Ιερουσαλήμ.
