φιλί

Μπαίνω σπίτι… κάθομαι και σε βλέπω να κοιμάσαι. Είσαι σαν ένας πραγματικός άγγελος… μόνο μου εσύ δεν θα είσαι για πάντα στο πλευρό μου. Δεν θα είσαι δίπλα μου όταν σε χρειάζομαι… γιατί απλά εσύ δεν θα γίνεις ο φύλακας άγγελος μου.

Τα ήσυχα βράδια που υπήρχαμε ο ένας για τον άλλο, που τις λέξεις μου τις συμπλήρωνες εσύ, που δεν ήταν ανάγκη να μιλάμε γιατί τα φωνήεντα ήσουν εσύ και λεξιπλάστης ο έρωτας. Κι ήταν η ζεστή σου αγκαλιά που διέκοπτε τη νοερή συνομιλία μας και το υγρό φιλί σου που έβαζε τέλος σε όποια σκέψη μου…