Να μας σκεπάζει η Χάρη της!
Ελευθερώτρια…
Έσπασες όλα τα δεσμά του νου.
Τους ανίερους λογισμούς σκόρπισες.
Εσύ λευτέρωσες μεμιάς ότι βάραινε από καιρό, σώμα και ψυχή.
Γοργοεπήκοος…
Παναγιά μου, πόσο άμεσα ανταποκρίνεσαι στις θερμές προσευχές μετανοίας και μεσιτεύεις τάχιστα για μας στον Υιό Σου!
Ο,τι και να ζητήσουμε, είσαι εκεί και μας ακούς, ταχυά μας κάνεις νεύμα συγκατάβασης της αγίας ευσπλαχνίας σου.
Οδηγήτρια…
Μας οδηγείς εκεί που είναι να πάμε για το ωφέλιμο της ψυχής μας, σκέπη μας και προστασία. Οποιος σιμά σου έρθει, έτοιμος να’ ναι να χωρίσει απ’ το φόβο και την πλάνη.
Παντών Χαρά…
Μας ακούς και μας προσμένεις Αγία Μάνα να τρέξουμε στην αγκαλιά σου!
Λύνεις κάθε κόμπο λύπης, χαρά απλώνοντας στις καρδιές μας.
Τους όποιους φόβους, όταν στα πόδια σου ταπεινά καταθέσουμε, μεμιάς τους παίρνεις κι εμείς ξαρματωμένοι ελεύθερα σεργιανάμε!
Παρηγορήτρια…
Πως είναι δυνατόν να φοβόμαστε σ’ έναν κόσμο που έχουμε τις δικές σου πρεσβείες; Αφού εσύ παρηγορείς όσους προσεύχονται σε σένανε θερμά, όσους με δάκρυα ειλικρινείας προσεγγίζουν την Αγια μορφή σου.
Γιάτρισσα…
Βάλσαμο η παρουσία σου. Γιατρεύεις κάθε τι που εμποδίζει το σώμα και την ψυχή από την επαφή με το Αγιο θέλημά Του.
Διέλυσες όλα τα δεινά. Αυτά της ψυχής και του σώματος.
Νεράκι έγινες που παρέσυρε μακρυά ότι εμπόδιζε ψυχή τε και σώμα.
Ελεούσα…
Το μέγα Έλεος του Κυρίου μας ζητάς από το μονάκριβο Υιό σου, για μας τους αμαρτωλούς, ολιγόπιστους και ατελείς.
Με δάκρυα στα μάτια τον παρακαλάς να μας δίνει μέρες μετανοίας.
Πως γίνεται αντί για το φουστάνι σου, κάποιοι να γραπώνονται απ’ το φόβο;
Τι να φοβηθώ Παναγιά μου Ελευθερώτρια;
Παναγιά μου Ευαγγελίστρια, Παραμυθία και Παρηγοριά μου;
Τι έχει να μου προσφέρει αυτός ο μάταιος κόσμος που δε γνωρίζει να εμπνέει, αλλά μόνο να επιβάλλει;
«Τί γάρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήση τόν κόσμον ὄλον, καί ζημιωθῆ τήν ψυχήν αὐτοῦ;»
Παναγιά μου Ελευθερώτρια…
Οποιος απ’ το φουστάνι σου κρατηθεί, αυτός γερά κρατιέται!
Χρόνια Καλά κι εσωτερικά ελεύθερα!
