Όλοι εσείς που γράφετε “ζήσε σα να μην υπάρχει αύριο”, πώς ακριβώς το σκέφτεστε; Ξοδεύω όλα τα χρήματά μου σε ταξίδια και ηδονές και σταματώ την δουλειά μου; Μα, αλήθεια τώρα, όταν το γράφετε αυτό πιστεύετε ότι είναι πρακτικά εφικτό; Δηλαδή, αν αποφασίσεις κάτι τέτοιο, δε σου έρχονται πλέον οι λογαριασμοί; δε σου “τρώνε” τη σειρά στο σούπερ μάρκετ, αν δεν είσαι σε εγρήγορση; δε σε πρήζει το αφεντικό σου να είσαι αποδοτικότερος; δε σε πονάει η κοιλιά σου,όταν έχεις περίοδο;
Και η άλλη ατάκα των τελευταίων χρόνων; “την ζωή σου την καθορίζεις εσύ”!!!! Μωρέ τί μου λες; το ότι με “ξεζουμίζουν” εργασιακά και παίρνω 650 ευρώ, για να δώσω τα 350 ευρώ στο νοίκι, τα θετικά μου vibes το προσελκύουν; Συνωμότησε το σύμπαν και σ’ έναν μήνα θα πληρώσω ΕΝΦΙΑ, το σέρβις τού αυτοκινήτου και το δόντι που θέλει ξαφνικά απονεύρωση;
Οι γκουρού τής Ασίας έχουν ως φιλοσοφία ζωής τη φύση και την κατάσταση ΖΕΝ. Ο -υποτιθέμενα- εξελιγμένος και οικονομικά εύρωστος Ευρωπαίος προσπαθεί σε χώρους spa αλλά και σε γυμναστήρια, να μετατρέψει νοητικά και με τεχνητά μέσα, το μπετόν σε φύση, ανάμεσα σε ψεύτικα φυτά, lounge μουσική, αρωματοθεραπείες, πληρώνοντας για όλ’ αυτά αδρά. Μα για τους λαούς τής Ανατολής αυτό είναι βίωμα!
Αφήστε λοιπόν το μπλα μπλα. Yoga, zumba, Karate, coaching, είναι ξενικοί όροι. Δε συνάδουν με το ελληνικό ταπεραμέντο. Ο Έλληνας θέλει να ξαναβρεί το χαμόγελό του. Να ζεσταθεί το κορμάκι του κάτω από τον υπέροχο ήλιο. Δεν προλαβαίνει πια ο κακομοίρης να το κάνει. Θέλει να τα ξαναβρεί με την οικογένειά του. Γιατί όλοι ψυχράναμε τις σχέσεις μας. Ο Έλληνας χρειάζεται να πάρει λίγα χρήματα παραπάνω. Για να νιώσει ασφαλής. Για να γεμίσει πάλι ένα καρότσι στο σούπερ μάρκετ. Για να διασκεδάσει μέχρι το πρωί, όπως έκανε παλαιότερα. Για να χαρίσει δωράκια στα βαφτιστήρια, στα εγγόνια, στα παιδιά φίλων. Για να ξανανοίξει το σπίτι στη γιορτή του. Αυτά ταιριάζουν στον Έλληνα. Όχι το life coaching. Λάθος δρόμο διαλέξαμε. Γιατί πάνω στην θλίψη και τον πανικό, παίρνουμε ό,τι μας πασάρουν. Καλό Πάσχα!
