Οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να είναι σίγουροι ότι είναι δυστυχισμένοι παρά να ρισκάρουν να είναι ευτυχισμένοι….Anthony Robbins
Διλήμματα, ουσιώδη ή ανούσια όλοι έχουμε συναντήσει στη ζωή μας.
Προβλήματα, που μέσα στην ανθρώπινη αδυναμία μας, ή στην άγνοια μας μεγεθύναμε στο μυαλό μας και εγκλωβιστήκαμε μέσα σε αυτά.
Αδιέξοδα, μικρά ή μεγάλα, μας αποδυναμώνουν, γκρεμίζουν τα όνειρα μας και σβήνουν τις ελπίδες μας.
Μεταβλητές, ελεγχόμενες ή μη εμφανίζονται ξαφνικά και τροποποιούν τα σχέδια μας.
Όλοι έχουμε χιλιάδες φόβους για να «κολλήσουμε» σε ένα πρόβλημα και αμέτρητες δικαιολογίες για να μην βγούμε ποτέ από αυτό.
Ο φόβος για το άγνωστο, ο φόβος της επιτυχίας, της αποτυχίας ή της απόρριψης, της αναγνωσιμότητας, δοκιμάζουν καθημερινά τις αντιστάσεις μας σε διάφορους τομείς της ζωής μας, όπως στον προσωπικό, τον επαγγελματικό, τον κοινωνικό κ.α
Δικαιολογίες, όπως «δεν έχω χρόνο», «δεν έχω χρήματα», «δεν μπορώ να το κάνω», «δεν έχω βοήθεια», «δεν έχω τις γνώσεις», «δεν νιώθω αρκετά καλός/η» κτλ. επιβεβαιώνουν την έλλειψη πίστης στον εαυτό μας , την βαθιά ανασφάλεια στις δυνατότητες μας και την χαμηλή αυτοεκτίμηση μας .
Όμως, κάποια στιγμή πρέπει να ωριμάσουμε και να μάθουμε να παίρνουμε ρίσκα στη ζωή μας και να μην βολευόμαστε στην ρουτίνα, τη συνήθεια και την ασφάλεια της καθημερινότητας μας.
Πρέπει να εκτεθούμε στον κίνδυνο και να αποφασίσουμε τι πραγματικά θέλουμε.
Όσο φόβο, πόνο ή απογοήτευση και αν φέρει αυτή η απόφαση, οφείλουμε στον εαυτό μας να την πάρουμε.
Είναι ανθρώπινο να προσπαθούμε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας με τον πιο εύκολο, γρήγορο και ανώδυνο τρόπο και είναι απόλυτα σεβαστό, αλλά κάποιες φορές όχι λειτουργικό και ικανοποιητικό.
Ειδικά για κάποιον που έχει υψηλούς στόχους, ιδανικά, αξίες, φιλοδοξίες και όνειρα στη ζωή του και επιδιώκει την συνεχή εξέλιξη.
Τα ρίσκα που επιλέγουμε μας προσφέρουν πολύτιμα μαθήματα, ανεξάρτητα από το αν πετύχουμε ή αποτύχουμε.
Παίρνουμε ρίσκα στη ζωή μας από την πρώτη στιγμή που γεννιόμαστε και αποχωριζόμαστε την ασφάλεια που είχαμε μέσα στην κοιλιά της μάνας μας, από την πρώτη στιγμή που περπατάμε και κάνουμε το πρώτο μικρό βήμα και προχωράμε με κίνδυνο να πέσουμε, από τη στιγμή που αρχίζουμε δειλά δειλά να επικοινωνούμε και να εκφωνούμε τις πρώτες μας συλλαβές, από την στιγμή εκείνη που προσπαθούμε να γινόμαστε καλύτεροι από αυτό που ήμασταν χθες .
Μέσα σε όλα αυτά τα ρίσκα υπάρχουν κίνδυνοι που κάνουν την εμφάνιση τους και που μας φοβίζουν, όμως είναι αναπόφευκτοι καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Οι κίνδυνοι αυτοί συνοδεύουν κάθε μας απόφαση να ρισκάρουμε και να πάμε παρακάτω και να αναλάβουμε δράση.
Γιατί, αυτό που υπάρχει πέρα από τον φόβο είναι η δράση, μόνο αυτή μπορεί να μας απελευθερώσει και να μας επαναφέρει στην αρένα του παιχνιδιού, που ονομάζεται ζωή.
Όμως κάθε δράση έχει και μια αντίδραση και όσο αντιστεκόμαστε και απομακρυνόμαστε από την ανάληψη της ευθύνης του ρίσκου και του κινδύνου, απλά καθυστερούμε την εξέλιξη μας, αναβάλουμε την προοπτική μιας νέας πρόκλησης στη ζωή μας, επικεντρωνόμαστε στο τι μπορεί να πάει στραβά, προβάλλουμε συνεχώς αρνητικά σενάρια, δραματοποιούμε τις καταστάσεις και παραμένουμε παθητικοί μπροστά στο πρόβλημα.
Γι’ αυτό πρέπει να ρισκάρουμε όσο αρνητική και αν είναι μια κατάσταση, όσο περίπλοκο και μπερδεμένο είναι ένα πρόβλημα.
“Fortes fortuna adiuvat”, η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς, λέει ένα λατινικό ρητό.
Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια.
Με κάθε ρίσκο που παίρνουμε πάντα διακυβεύουμε να χάσουμε κάτι, χρήματα, χρόνο, ανθρώπους, δόξα, ασφάλεια, όμως, τα οφέλη που κερδίζουμε εμπλουτίζουν την ύπαρξη μας με νέα μαθήματα, εμπειρίες και βιώματα και μας βοηθούν να διευρύνουμε τους ορίζοντες μας με νέες γνώσεις, προκλήσεις και ευκαιρίες.
Μόνο όταν αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας , ξεπεράσουμε την τάση μας να κυνηγάμε την ασφάλεια μας, αναλάβουμε την ευθύνη του ρίσκου, και απαλλαγούμε από την ψευδή πεποίθηση ότι τα λάθη μας κάνουν αδύναμους, ανίκανους και αποτυχημένους, θα πετύχουμε αυτά που θέλουμε στη ζωή μας.
Η επιτυχία και η ευτυχία έρχονται μόνο με δράση και ρίσκο.
Αρκεί να ακούσουμε το ένστικτό μας και να εμπιστευτούμε την διαίσθηση μας ακόμα και αν μας οδηγούν προς μια άγνωστη κατεύθυνση.
Αρκεί να κάνουμε αυτό το πρώτο βήμα προς το άγνωστο μονοπάτι.
Ποτέ δεν ξέρουμε τι μας περιμένει στο τέλος του δρόμου και ποτέ δεν θα μάθουμε τι μπορούμε να πετύχουμε αν δεν προσπαθήσουμε.
Η αλήθεια βρίσκεται στη γνώση της ανάληψης του ρίσκου και στην εμπειρία που θα αποκτήσουμε από αυτό.