Αχ αυτή η καρδιά μας…
Η ανθρώπινη καρδιά, αυτό το τόσο καλά προγραμματισμένο όργανο που μας κρατά στη ζωή, αυτός ο μυς που είναι τόσο δυνατός, ακούραστος και ασταμάτητος, συνάμα είναι και τόσο ευαίσθητος και τόσο συναισθηματικά απρόβλεπτος.
Τα τελευταία χρόνια επιβεβαιώθηκε από τους επιστήμονες, ότι η έκφραση broken heart στ’ αλήθεια και δεν αποτελεί κάποια δακρύβρεχτη εφεύρεση των σκηνοθετών σε αμερικάνικη ταινία.
Το σύνδρομο της ραγισμένης καρδιάς είναι γεγονός. Η ανακάλυψη προέρχεται από την Άπω Ανατολή, από τους αγαπητούς μας Ιάπωνες, το λαό του ρομαντισμού και των λουλουδιών.
Στην νησιωτική αυτή λουλουδοχώρα, ανακαλύφθηκε μέσα από έρευνες ότι το σύνδρομο της ραγισμένης καρδιάς είναι μία πραγματικότητα.
Οι Ιάπωνες το ονομάζουν σύνδρομο Takotsubo που σημαίνει «παγίδα για χταπόδια» επειδή κάνει την καρδιά να φουσκώνει και να μοιάζει με δοχείο που χρησιμοποιείται παραδοσιακά στην Ιαπωνία για το ψάρεμα του χταποδιού.
Το σύνδρομο της ραγισμένης καρδιάς αποτέλεσε θέμα μελέτης ερευνητών στη Μ. Βρεττανία και η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από τη Βρεττανική Ένωση Καρδιολογίας.
Τα αποτελέσματά της κατέληξαν στο ότι το σύνδρομο της ραγισμένης καρδιάς προκαλεί αιφνίδιες βλάβες στην καρδιά μετά από έντονη συναισθηματική καταπόνηση, με συμπτώματα τα οποία μοιάζουν με αυτά του εμφράγματος και αφορά κυρίως τις γυναίκες.
Οι βλάβες μπορεί να είναι μακροπρόθεσμες και οι μέχρι τώρα γνωστές επιπλοκές του περιλαμβάνουν την προσωρινή καρδιακή ανεπάρκεια η οποία όμως συχνά οδηγεί σε μόνιμες διαταραχές σχηματίζοντας ουλώδη ιστό που εμποδίζει τη συσταλτικότητα της καρδιάς. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, ποσοστό 3 – 17% των ασθενών με σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς τελικά πεθαίνουν σε διάστημα 5 ετών από τη στιγμή της διάγνωσης.
Σε πολλές περιπτώσεις η καρδιά φαίνεται να αναρρώνει πλήρως μετά από ένα στρεσογόνο συμβάν.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα της πάθησης αποτελεί μια ξαφνική και παροδική εξασθένηση των καρδιακών μυών, με συνέπεια η αριστερή κοιλία της καρδιάς να φουσκώνει στο κάτω μέρος της, ενώ το πάνω μέρος παραμένει στενό.
Αυτή η σχετικά σπάνια επιπλοκή περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1990 και ανέκαθεν θεωρείτο ότι προκαλείται από έντονο συναισθηματικό στρες, όπως θλίψη, θυμό ή φόβο. Οι ασθενείς νιώθουν πόνο στο στήθος και δυσκολία να αναπνεύσουν, ενώ μερικοί μπορεί να πάθουν έμφραγμα και να πεθάνουν.
Τώρα, για πρώτη φορά, οι Ελβετοί επιστήμονες ανέλυσαν συστηματικά τα ιατρικά αρχεία μιας μεγάλης βάσης δεδομένων που περιλαμβάνει ασθενείς από όλο τον κόσμο οι οποίοι έχουν διαγνωσθεί με το εν λόγω σύνδρομο. Η διαπίστωση είναι ότι η καρδιά ορισμένων δεν «ράγισε» μόνο από δυστυχία, αλλά επίσης από ευτυχία, γι’ αυτό οι ερευνητές το ονόμασαν και «σύνδρομο της ευτυχισμένης καρδιάς».
Η μελέτη αποκάλυψε ότι στο 4% των περιστατικών βλάβης της καρδιάς, η επιπλοκή πυροδοτήθηκε από κάποιο ευχάριστο γεγονός, όπως ένα πάρτι γενεθλίων, ένας γάμος, η νίκη της αγαπημένης ομάδας σε κάποιο άθλημα, η γέννηση ενός εγγονιού, η συνάντηση με έναν παλιό φίλο μετά από πολλά χρόνια, τα κέρδη από το λαχείο κλπ.
Σχεδόν όλες οι περιπτώσεις «ραγισμένης» καρδιάς το 95% αφορούν γυναίκες, με μέση ηλικία 65 ετών αν η αιτία είναι δυσάρεστη και 71 ετών αν η αιτία είναι ευχάριστη. Οι ερευνητές τόνισαν ότι το «σύνδρομο της ευτυχισμένης καρδιάς» πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω, ώστε να γίνεται καλύτερη κλινική διάγνωσή του από τους γιατρούς.
Όπως είπε ο Τέμπλιν, «το σύνδρομο αυτό είναι ένα κλασικό παράδειγμα μηχανισμού ανάδρασης που εμπλέκει τόσο ψυχολογικά όσο και σωματικά ερεθίσματα, αλλά και τον εγκέφαλο και το καρδιαγγειακό σύστημα». Οι επιστήμονες ήδη εστιάζουν στο να κατανοήσουν καλύτερα τη σχέση ανάμεσα στον εγκέφαλο και την καρδιά.
Μέχρι να βρεθεί άκρη, ας εστιάσουμε καλύτερα στους ανθρώπους γύρω μας ώστε οι καρδιές μας να μη ραγίζουν πια!
Δρ Ελένη Μπανιά
Πνευμονολόγος – Φυματιολόγος
Εξειδικευμένη στη ΜΕΘ
Λάμψα 15 – Αθηνα
6958008644