Η ευχή μου στην Παναγία
Σε ευχαριστώ γιατί με αξίωσες να γίνω μάνα και να καταλάβω τι πραγματικά αξίζει σ’ αυτό που λέγεται ζωή…
Σε ευχαριστώ γιατί με αξίωσες να γίνω μάνα και να καταλάβω τι πραγματικά αξίζει σ’ αυτό που λέγεται ζωή…
Για ότι δεν βρήκα και πόθησα για τα όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ.
Την αγάπη που δεν ήρθε ή ήρθε και την έχασα , τα τόσα γιατί που δεν απαντήθηκαν.
Μπορώ… Γιατί μπορώ και θυμάμαι πώς είναι να είμαι παιδί.
Αν θες να συζητήσεις με την Ψυχή σου, αν ψάχνεις λύσεις σε άλυτα προβλήματα, αν η ζωή σου φαίνεται μάταιη, τότε σίγουρα πρέπει να βρεθείς σε αυτό το μαγικό μέρος!
Ο έρωτας της σιωπής και της μαγείας είναι μια ανάσα μακριά από το να ‘ρθουν μπροστά στα μάτια σου να φιληθούν και να αγκαλιαστούν κι εσύ εκεί ανεβασμένος στην πεζούλα πλάι στην λίμνη να καρτερείς την ένωση αυτή!
Άνθρωποι που αναγκάζονται να διχαστούν και τελικά γυρίζουν σελίδα. Μοναξιές που περιφέρονται, σκιές που κάτι αθόρυβα θρηνούν.
Ημέρα της Γυναίκας σήμερα… για τις μικρές στιγμές, που κάτι αφήνουν… ένα χορό, ένα χαμόγελο, και, που και που, μέσα στην καθημερινότητα, κάτι από γιορτή.
Η προσευχή όπως και η νηστεία είναι πηγή δύναμης για τον σκληρό αγώνα που φέρνει εμπρός μας η κάθε μέρα.
Μα η Ψυχή δεν τον άκουσε και δοκίμασε… κι έγινε ένα με το φως του έρωτα το άλικο, το κόκκινο, ξαναγεννήθηκε
Αυτή η γεύση του κορμιού σου, θάλασσα, πέλαγος αλμυρό, δεν μπορώ να μην την ακολουθήσω, ένα αρχέγονο λίκνισμα, ένα παθιασμένο ταξίδι στο βάθος του κορμιού σου, εκεί που βρίσκω την ψυχή σου και μένα μαζί…