Εσένα άνθρωπε, εσένα που νιώθεις πλήρης όταν παίζεις με την καρδιά και τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων, των συνανθρώπων σου, εσένα που ούτε στο ελάχιστο δεν παραμερίζεις τον εγωισμό σου, εσένα που σου είναι τίποτα να βλέπεις δυο μάτια δακρυσμένα…..
Πες μας…. τι σου δίνει αυτό το δικαίωμα; Τι σε γεμίζει έχοντας τούτη τη συμπεριφορά; Σκέφτηκες ποτέ σου τον πόνο που προκαλείς; Τα αναπάντητα ”γιατί”;
Πώς το κάνεις αυτό; Στάσου και κοίταξε για μια στιγμή πέρα από τον εαυτό σου, πέρα από το μεγάλο σου ”εγώ” και αντίκρισε κατάματα τον αληθινό κόσμο. Τον αληθινό κι όχι τον ψεύτικο μέσα στον οποίο είσαι φυλακισμένος. Γιατί δεν το βλέπεις μα είσαι! Είσαι κλεισμένος σε μία φυλακή που ο ίδιος έχεις φτιάξει. Όμως δε διερωτάσαι… τι χαρά νιώθεις πληγώνοντας τους γύρω σου; Είναι χαρά να τους πονάς; Δες καθαρά, σώσε τον εαυτό σου!
Φύγε από αυτή την πλάνη της οποίας είσαι έρμαιο. Φτιάξε μέσα σου έναν καινούργιο κόσμο, πιο όμορφο, με όμορφα συναισθήματα, με ΑΓΑΠΗ. Γιατί άνθρωπε αυτό θα σε κάνει ολοκληρωμένο, αυτό θα σε γεμίσει εντός σου, η ΑΓΑΠΗ. Μάθε να προσφέρεις χαμόγελα,χαρά και θα επιστραφούν κι σε εσένα, θα δεις. Ακόμη μπορείς, δεν είναι αργά! Απλά κάνε μία προσπάθεια! Μία προσπάθεια να αλλάξεις προς το καλύτερο και θα δεις κι ο ίδιος τη φωτεινή πλευρά και το νόημα της ζωής, την ευτυχία και την πληρότητά της στο έπακρο! Θυμήσου! Όταν ο εγωισμός σου πάψει να υπάρχει… τότε μόνο θα μάθεις ποιος πραγματικά είσαι!
