Είμαι ο Τίποτα ο δεν με αναγνωρίζω. Πάει καιρός που προσπαθούσα να μαντέψω τι ανακάτευε έτσι το μυαλό μου και ώρες ώρες ήταν τόσο σαλεμένο, που έφτανε σε αλλοφροσύνη. Δεν μπορεί ,όνομα είχα μα το έφαγα όπως έφαγα τη Γη με το κουτάλι.
Πήγα σε μέρη που δεν είχε επιστροφή, αυτό μου έλεγαν, μα εγώ επέστρεψα και τους διέψευσα όλους. Επιστροφή μεγάλη και με τυμπανοκρουσίες. Κυνηγός στην ζωή μου, περιπλανώμενος , να ερευνώ καταιγίδες από χόμπι και αδηφάγος της περιπέτειας, να εξηγώ την ανελέητη φύση που καταπίνει σπίτια και τα επιστρέφει σκουπίδια. Και να που βρέθηκα στην δύνη της ανήμπορος και με επαναφορά που δεν είχε προηγούμενο. Ήταν μια σκοτεινή μέρα με σύννεφα και κάτι μαύρο πολύ μαύρο που με πήρε και με σήκωσε στους πέντε ανέμους. Σιγά σιγά ξεκαθαρίζει το τοπίο. Ναι ανεμοστρόβιλος με ανέβασε σε σημείο που το σώμα μου έφτασε στο άπειρο σαν να ήμουν φτερό. Πώς να τα βγάλω πέρα με την φύση;
Έπεσα και βρισκόμουν σε άλλη διάσταση, που να ξέρω τι έγινε. Αναρωτιόμουν πως με λένε πώς βρέθηκα εκεί με τόσους ανθρώπους γύρω μου να με κοιτούν σαν εξωγήινο. Μου πήρε καιρό, μετά από κρεβάτια άσπρα και μηχανήματα να κάνουν θορύβους, περιτριγυρισμένος από άγνωστους άνδρες και γυναίκες, να αρχίσω να βγάζω κάποιες λέξεις από το στόμα μου. Σοκ το ονόμασαν και έτσι νόμιζα πως με λένε. Όταν με ρωτούσαν ποιος είσαι, πάντα έλεγα Σοκ.
Μετά από μήνες άρχισε να φεύγει η αμνησία και να έρχονται εικόνες και λέξεις αυτών που προηγήθηκαν. Απίστευτο συμβάν, με δημοσιότητα που ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας καθότι δεν είχε προηγούμενο. Έγραψαν πολλά για την ημέρα εκείνη και φυσικά για τον τολμηρό ΝΤΕΙΒΙΝΤ. Δεν μπορούσαν όμως να ξέρουν πως ήταν άγνωστος για μένα αυτός ο κύριος. Με αποκαλούσαν έτσι μα μέσα μου φώναζε μια φωνή Σοκ με λένε Σοκ.
