Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου, «Κλεψύδρα ζωής» από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή, συναντήσαμε την Τάμι Γκεκτσιάν όπου μας παραχώρησε μια συνέντευξη.
H Τάμι Γκεκτσιάν σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. Μετέπειτα ασχολήθηκε με τον κλάδο του τουρισμού και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Σήμερα εργάζεται ως εκπαιδευτικός και φιλοδοξεί να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό της στην Ειδική Αγωγή.
-
Τι σημαίνει η συγγραφή για εσάς;
Η εσωτερική ανάγκη για εξωτερίκευση σκέψεων.
-
Τι θα αποκομίσει ο αναγνώστης διαβάζοντας το βιβλίο σας ;
Ο κάθε αναγνώστης “ωθείτε’’ στο να ανακαλύψει τη δική του αλήθεια.
-
Το κοινό ανταποκρίθηκε;
Μέχρι στιγμής η ανταπόκριση είναι θετική, αν και είναι πολύ νωρίς.
-
Ποιο το κυρίαρχο συναίσθημα όταν κρατήσατε το βιβλίο σας πρώτη φορά;
Ικανοποίηση αλλά και αγωνία, γιατί τότε ξεκινά το αληθινό ταξίδι.
-
Πέντε χρόνια μετά πώς οραματίζεστε τον εαυτό σας;
Τα όνειρα να γίνουν πράξεις.
-
Τι σας απογοητεύει;
Η έλλειψη ενσυναίσθησης.
-
Τι σας χαρακτηρίζει;
Ειλικρινής, ονειροπόλα, αυτάρκης.
-
Ποια άλλα βιβλία έχετε εκδώσει;
H «Kλεψύδρα ζωής» είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα και το δεύτερο μου βιβλίο. Προηγήθηκε ένα ανθολόγιο λογοτεχνικών κειμένων με τίτλο: «Λέξεις χωρίς ήχο», από τις Εκδόσεις Γερμανός.
-
Έχετε σκεφτεί την επόμενη σας έκδοση;
Νομίζω ότι η γραφή είναι ανεξάντλητη. Πάντα υπάρχει κάτι.
-
Ποια ήταν η στάση των δικών σας ανθρώπων για την συγγραφική σας δράση;
Χαρά και σιγουριά για αυτό το δημιουργικό ξεκίνημα. Η θετική τους στάση ήταν καταλυτική στο να παρθεί η απόφαση.
-
Όταν ξεκινάτε τη συγγραφή ενός βιβλίου γνωρίζετε ήδη το τέλος;
Δε γνωρίζω καν το επόμενο κεφάλαιο. Με κατευθύνουν οι ήρωες και εγώ απλά ακολουθώ. Ωστόσο βάζω τις προσωπικές μου πινελιές, που φυσικά είναι από εκείνα τα στοιχεία που κάνουν ιδιαίτερο το κάθε γραπτό.
-
Ποια τα συναισθήματα σας γράφοντος τον επίλογο του βιβλίου σας;
Χαρμολύπη. Χαρά για την ολοκλήρωση της ιστορίας και λύπη για τον αποχωρισμό από τους ήρωες.
-
Τι σας φοβίζει;
Ο χρόνος.
-
Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο;
Να ζεις, ν’ αγαπάς και να μαθαίνεις, Buscaglia Leo
-
Αγαπημένος προορισμός;
Η Ύδρα.
-
Μία ευχή…
Να ζήσουμε στο έπακρο κάθε κόκκο της κλεψύδρας μας.
Από την παρουσίαση του βιβλίου της.
