Μέρες σιωπής..
Μέρες εσωτερικής «τακτοποίησης» ίσως και.. αναζήτησης του χαμένου εαυτού…
Αυτού του εαυτού που τον προδώσαμε τον τραυματίσαμε.. τον «κρύψαμε».. τον φοβίσαμε..
Στάσου για μια στιγμή και αφουγκράσου τον..
Άκουσε τον μέσα στην εσωτερική σιωπή σου.. σου μιλάει..
Τον ακούς..;
«Μην σκέπτεσαι» σου φωνάζουν όλοι και όλα …« Μην αναλύεις»..
Και εσύ μένεις εκεί ακίνητος ακούγοντας τις φωνές και τους θορύβους γύρω σου… αλλά όχι του Εαυτού σου..
Μείνε μόνος μαζί του..έστω για λίγο..ναι γνωρίζω είναι δύσκολο.. έχεις μάθει τόσα χρόνια να αποφεύγεις αυτή την συντροφιά..
Και δεν μιλώ απλά να μείνεις μόνος σε ένα δωμάτιο μαζί του… αλλά.. μιλώ για εκείνη την στιγμή που θα μπεις Μέσα σου … και..
Θα σε Ακούσεις..
Θα σε Νιώσεις..
Θα σε Αγκαλιάσεις και θα..
Συγχωρέσεις και θα Συγχωρεθείς…
Συγνώμη Εαυτέ μου .. για τις πληγές.. τις αμφισβητήσεις..
Το ότι υπήρξαν φορές που άφησα και σκόρπισες..
Αλλά να Έχω το θάρρος Κοίτα με.. μάζεψα τα κομμάτια μου κι στέκομαι εδώ Όρθια.. Κοίτα με στέκομαι εδώ μπροστά σου… και σου ζητώ.. Συγγνώμη ..
Συγνώμη Εαυτέ μου.. Σε Αγαπώ..
Καλή Ανά(σ)ταση !!!