Όλοι πάνε διακοπές.
Δεν πάνε όλοι διακοπές. Κάποιοι εργάζονται, κάποιοι δεν έχουν χρήματα, κάποιοι άλλοι βρίσκονται στο νοσοκομείο. Στην τελευταία θέση έχω βρεθεί πριν αρκετά χρόνια με βιβλία, σταυρόλεξα και τηλεόραση, για να περνά η βασανιστική ώρα. Υπάρχουν ομάδες του πληθυσμού που αντιμετωπίζονται σαν μη όντες, οι ηλικιωμένοι, για παράδειγμα ή οι νοσηλευόμενοι.
Διακοπές πας μόνο με παρέα.
Αν δεν έχεις παρέα, δεν πας διακοπές. Λες και θα είναι λειψό το σετ του αλατοπίπερου. Υποβόσκει μια διάθεση οικτιρμού, απαξιωτικής συμπόνοιας για τους ανθρώπους (ειδικά τις γυναίκες) που έχουν τη δύναμη να μείνουν μόνοι με τον εαυτό τους και να κάνουν μόνοι τους διακοπές.
Στις διακοπές είσαι χαρούμενος.
Σαν αλυσοδεμένοι σε γαλέρα σκλάβοι, φίλοι που αλληλοφθονούνται, ζευγάρια που σέρνουν την πλήξη τους σα σιδερένια μπάλα κατάδικου, παιδιά θυμωμένα που είναι μακριά από τους φίλους τους και το playstation, συναναστροφές μιας ευκαιριακής μικροαστικής ανάγκης που θα πεθάνουν με την πλήρωση της ανάγκης αυτής στο τέλος των διακοπών. Όλοι αυτοί ηθοποιοί σε μια χοντροκομμένη κωμωδία, θλιβεροί παλιάτσοι της ψεύτικης χαράς.
Στις διακοπές πρέπει να φοράς κάθε χρόνο καινούργιο μαγιό.
Λες κι είναι πρωταθλητές κολύμβησης και χάλασαν τα λάστιχα του μαγιό της περσινής χρονιάς απ’ το νερό της πισίνας. Η συνήθεια είναι κυρίως γυναικεία, πράγμα ακόμη πιο παράδοξο, αν σκεφθεί κάνεις ότι η πλειονότητα των γυναικών βρέχεται μέχρι το μέσο των μηρών τινάζοντας με σκέρτσο τις θαλασσινές σταγόνες σαν παπάς που κάνει αγιασμό. Στη συνέχεια, μισοκάθεται σε μια νοερή καρέκλα στον πάτο της θάλασσας φορώντας τα νέα, επίσης, γυαλιά ηλίου και ύστερα βγαίνει χαριτωμένα σιάζοντας το μικροσκοπικό μαγιό και στίβοντάς το λες και είναι σεντόνι απλωμένο σε νεροσυρμή.
Στις διακοπές πρέπει να κάνεις ηλιοθεραπεία.
Απλωμένοι σαν τραχανάς στον ήλιο κι αλειμμένοι με αντηλιακό σαν τηγάνια με λάδι, λιάζονται με τις ώρες οι παραθεριστές. Ζέστη, ιδρώτας, εγκαύματα δεν τους πτοούν προκειμένου να επιστρέψουν στη δουλειά μαυρισμένοι, ασφαλέστατη απόδειξη του ότι πήγαν διακοπές.
Στις διακοπές πρέπει να διαβάζεις ελαφρά αναγνώσματα .
Για τους περισσότερους Έλληνες τα ελαφριά είναι τα μόνα αναγνώσματα που επιτρέπουν στον εαυτό τους. Οι γυναίκες ξεχνιούνται συνεπαρμένες με τα λογοτεχνικά αριστουργήματα της Μαντά και της Δημουλίδου και τα άρλεκιν που δίνουν ως δώρο οι κυριακάτικες εφημερίδες. Οι άντρες, συμπληρώνουν σταυρόλεξα επιλέγοντας κατά προτίμηση εκείνα με τον βαθμό δυσκολίας ένα, έτσι που να μπορούν να επαίρονται για τις γνώσεις τους επιπέδου : “βουνό της Αττικής από Υ”. Στα μεγαλύτερης δυσκολίας σταυρόλεξα δεν καταλαβαίνουν συχνά ούτε τους ορισμούς. Στις περιπτώσεις που η εφημερίδα εκτός από το άρλεκιν δε δίνει δώρο και το σταυρόλεξο, διαβάζουν μόνο τις αθλητικές σελίδες. Κατά τα λοιπά, Ελληνίδες και Έλληνες διαβάζουν και τα μηνύματα στο inbox. Τα τελευταία είναι και τα μοναδικά τους αναγνώσματα το υπόλοιπο έτος, άλλωστε.
