Μόλις ένα εικοσιτετράωρο πριν την Σαρακοστή, όπου η φίλη μου Μαργαρίτα με είχε καλέσει στο εξοχικό της για να περάσουμε μαζί το τριήμερο. Ευκαιρία να πάρω και τον Άρη μαζί μου, να τρέξει στο κτήμα. Σκέφτηκα να τις ζυμώσω λαγάνες, μιας και ζούμε σε δύσκολους καιρούς και η τιμή της ολοένα και ανεβαίνει. Κατευθύνθηκα στη κουζίνα πήρα ένα μπωλ και κοσκίνισα αλεύρι για ψωμί. Σε ένα μικρότερο μπωλάκι διέλυσα τη μαγιά σε μισό ποτήρι χλιαρό νερό. Μόλις διαλύθηκε καλά την έριξα μέσα στο αλεύρι, μαζί με μία κουταλιά αλάτι.
Βασική προϋπόθεση για το καλό ζύμωμα ήταν να βγάλω το δακτυλίδι οικογενειακό κειμήλιο του παππού μου γιατί δεν θα έφτιαχνα λαγάνα αλλά βασιλόπιτα και θα ήξερα από πριν ποιο θα ήταν το φλουρί.
Ξεκίνησα να ζυμώνω καλά τα υλικά, δεν ήταν τόσο δα δύσκολο, μιας και το έκανα για πρώτη φορά. Άρχισα να ρίχνω μικρές μπουνιές στο ζυμάρι. Σε αυτό το σημείο να πω ότι το ζύμωμα είναι πολύ καλύτερο και από την ψυχοθεραπεία. Άλλωστε 29 ειδικοί συνιστούν το ζύμωμα σαν την καλύτερη λύση για εκτόνωση, ο 30ος δεν το συνιστά γιατί δεν μαγειρεύει (κακώς να μάθει). Ο Άρης κάθε τρεις και λίγο ερχόταν στην κουζίνα να δει τι κάνω, να με παρακολουθεί μήπως και του δώσω καμιά λιχουδιά. Σταμάτησα προσωρινά και κατευθύνθηκα προς το σαλόνι ανοίγοντας το ραδιόφωνο. Ο Άρης ήρθε ξωπίσω μου, κουνώντας την ουρά του.
«Έλα αγόρι μου πάρε ένα κόκκαλο να ασχοληθείς». Με το που πήρε το κόκκαλο δεν μου έδωσε καμιά σημασία. Κατευθύνθηκα ξανά προς την κουζίνα, έπλυνα τα χέρια μου και άρχισα ξανά το ζύμωμα υπό τους ρυθμούς ροκ μουσική που ακουγόταν.
Συνέχισα να δουλεύω το ζυμάρι ώσπου να σχηματιστεί μια ελαστική και σφιχτή ζύμη που δεν κολλούσε στα χέρια μου. Σχημάτισα μια μπάλα και την έβαλα σε μια λεκανίτσα αλευρωμένη και την σκέπασα με ένα μάλλινο ύφασμα για να το κρατήσει ζεστό. Εξάλλου θα είναι έτοιμο μετά από 30΄, όταν η μπάλα θα έχει διπλασιαστεί σε όγκο (κοινώς να φουσκώσει). Πρέπει να έχει θερμοκρασία 25-30οC, μακριά από πόρτες και παράθυρα που μπορούν να προκαλέσουν ρεύματα… μην πάθει καμιά ψύξη το ζυμάρι… σκέφτηκα.. και σε αυτή την σκέψη ξέσπασα σε γέλια.
Από το σαλόνι ακουγόταν γρυλίσματα, ο μικρός την είχε κατά βρει με το κόκκαλο. Ευκαιρία να φτιάξω το παστίτσιο του κηπουρού, σκέφτηκα. Η ετοιμασία για το παστίτσιο δεν διήρκησε πολύ, άφησα το ταψί να ξεκουραστεί καθώς ήταν η στιγμή που έπρεπε να ασχοληθώ ξανά με την λαγάνα. Άνοιξα με τον πλάστη 2 μέτριες λαγάνες, πάχους περίπου 2 εκ. ώστε να πάρουν το οβάλ σχήμα της λαγάνας, και τις τοποθέτησα στο ταψί για να ξεκουραστούν, 20΄ μέχρι να φουσκώσουν, ιδανικός χρόνος για να συνεχίσω να φτιάξω την μπεσαμέλ για το παστίτσιο και αφού τελείωσα είχε έρθει η ώρα του ψησίματος, φούρνος στους 200οC στις αντιστάσεις και μέσα.
Ήρεμος που τελείωσα με το φαγητό, πήρα ένα ταψάκι και το λάδωσα. Ευτυχώς που είχα πάρει από το μαγαζί σουσάμι και μαυροκούκι, το οποίο σκόρπισα τόσο στην ζύμη όσο και στο ταψί. Το έβαλα και αυτό στο φούρνο για να ψηθεί. Έβαλα το ξυπνητήρι να χτυπήσει στα 25΄. Επέστρεψα στο σαλόνι να ασχοληθώ με τον Άρη που είχα παραμελήσει. Με το παιχνίδι τα λεπτά πέρασαν, ο ήχος του ξυπνητηριού, δήλωνε πως οι λαγάνες ήταν έτοιμες και ροδοκόκκινες!
Καλά Κούλουμα και Καλή Σαρακοστή σε όλους!
Υλικά
- 700 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 1 κουτ. γλυκού αλάτι
- 2 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
- 20 γρ. νωπή μαγιά
- 450 γρ. χλιαρό νερό
- 1 κουτ. σούπας σουσάμι
- 1 κουτ. σούπας μαυροκούκι
- 1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο (για το άλειμμα)
Ωραιότατο ακούγεται!!!! Γιαμμ! Καλά κούλουμα!