Όταν είμαστε νέοι, πιστεύουμε ότι όλα είναι πιθανά, αρκεί μόνο να ευχηθούμε και να πιστέψουμε με όλη μας την δύναμη. Ένα παιδί δεν χάνει τον θαυμασμό του, γιατί ξέρει ότι συμβαίνουν θαύματα. Καθώς μεγαλώνουμε, η κοινωνία των δύσκολων στιγμών, μας διδάσκει ότι είναι παιδιάστικο να πιστεύεις στα θαύματα, ότι οι ενήλικες ξέρουν όσα πρέπει να γνωρίζουν, ότι δεν πρέπει να είμαστε ανόητοι και αφελείς. Έτσι κάνουμε πέρα τον μαγικό εαυτό μας, και παραιτούμαστε από τα όνειρά μας.
Σιγά σιγά, ο κόσμος της μαγείας ξεθωριάζει, μέχρι που μένει μια ομιχλώδες ανάμνηση, η οποία εκτονώνεται με ένα βαθύ αναστεναγμό νοσταλγίας. Ίσως το μόνο που χρειάζεται για να βρεθούμε ξανά κοντά τους, είναι ένας απαλός ψίθυρος, μια στιγμή απραξίας, μια εγκάρδια αγκαλιά. Στην απόλυτη ευδαιμονία των χαλαρών στιγμών, θυμόμαστε ότι τα παιδιά, είχαν δίκιο. Ένα από τα μυστικά για να ζεις χαλαρές στιγμές, είναι να ακολουθήσει τα όνειρά του. Να πιστέψει ότι η ζωή είναι στα αλήθεια μαγική και ότι είμαστε φτιαγμένοι για να εξελισσόμαστε μέσα από την ευτυχία.
Στην ουσία ο λόγος που βρισκόμαστε εδώ είναι για να μαθαίνουμε και να εξελισσόμαστε. Μπορούμε να προοδεύσουμε μέσα από την αγάπη, την ευτυχία και την επανασύνδεση με τον βαθύτερο εαυτό μας, για να μπορέσουν να εκπληρωθούν τα όνειρά μας. Ενθουσιασμός, πάθος, χαρά. Όλα αυτά μας οδηγούν στον ανώτερο σκοπό μας. Ακολουθούμε τα όνειρά μας, δεν σημαίνει προσπαθούμε να τα αποκτήσουμε όλα με ψυχαναγκαστικό τρόπο. Το σημαντικότερο είναι ο προορισμός, η απόλαυση που βρίσκεται στο ταξίδι. Ο δρόμος δεν είναι εύκολος. Και γιατί μας ταιριάξουμε στο σύνολο; Ακολουθήστε την καρδιά, πιστέψτε στα όνειρα σας και η μαγεία θα ξανάρθει.
