Στα μονοπάτια της ζωής πάντα συναντάς ανθρώπους, με κάποιους γνωρίζεις την ευτυχία, με άλλους την απογοήτευση, ορισμένοι σε συντροφεύουν μέχρι την δύση του ήλιου σου, μα οι περισσότεροι απλά παύουν να λάμπουν σαν τα αστέρια της νύχτας. Στην διαδρομή σου γεμίζεις από αναμνήσεις, μαθήματα, χρώματα και όνειρα.
Τον γρίφο της καρδίας όμως μόνο όσοι ενδιαφερθούν πραγματικά λύνουν, γιατί στο λαβύρινθο του κήπου που κρύβεσαι σε βρίσκουν για ένα λόγο, το χαμόγελο σου. Με αυτούς τους ανθρώπους ο χρόνος χάνεται, σε αντιμετωπίζουν ως λουλούδι και σε ποτίζουν με όνειρα, γνώση και αγάπη.
Αν δεν τους κατανοήσεις έρχονται και φεύγουν ως κομήτες, το κενό που δημιουργείται, αφομοιώνεται στον γρίφο της καρδίας σου.
