“Ο αναστολέας. Πάντα υπάρχει στις ζωές μας ένα γεγονός εξαιτίας του οποίου σταματήσαμε να εξελισσόμαστε.” (Ζαχίρ, σελ. 282)
Γνωρίζω αρκετούς ανθρώπους που τους συνέβη αυτό και μάλιστα κάποια Χριστούγεννα, με αποτέλεσμα η μεγάλη αυτή γιορτή να τους προκαλεί κάθε χρόνο το ίδιο άγχος, την ίδια θλίψη, εξαιτίας του αναστολέα, του γεγονότος που σταμάτησε η εξέλιξή τους.
Για τους περισσότερους οι γιορτές δημιουργούν προσδοκίες. Το εορταστικό κλίμα δημιουργεί την αίσθηση της αναμονής που θα φέρει κάτι καινούριο, κάτι καλό. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που δεν περιμένουν τίποτα, που αφορμή μιας κατάστασης η εξέλιξή τους σταμάτησε.
Και μόνο η απώλεια ενός αγαπημένου ατόμου μπορεί να μεταβάλλει την πιο όμορφη γιορτή του χρόνου σε αληθινό μαρτύριο. Είθισται την εορταστική περίοδο η σύναξη της οικογένειας στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Αυτό κάνει ακόμα πιο έντονο το συναίσθημα της απώλειας, με αποτέλεσμα η θλίψη και ο πόνος να είναι πρωταγωνιστές τις στιγμές εκείνες. Άλλος παράγοντας είναι επίσης οι οικονομικές δυσκολίες. Τα Χριστούγεννα υπάρχουν περισσότερα έξοδα, δώρα, ψώνια για το γιορτινό γεύμα κ.ο.κ. Όταν λοιπόν υπάρχουν οικονομικές δυσκολίες ο αναστολέας έχει και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο, την περίοδο αυτή. Υπάρχουν ένα σωρό καταστάσεις που τα Χριστούγεννα για κάποιους είναι μελαγχολία και θλίψη. Η μοναξιά, οι δυσλειτουργικές οικογένειες, κάποια συναισθηματική ή αγχώδης διαταραχή κ.α. Φανταστείτε ένα άτομο τα Χριστούγεννα ολομόναχο, χωρίς οικογένεια, σύντροφο, παιδιά, τί νόημα μπορεί να έχει για εκείνον η εορταστική περίοδο; Αντιθέτως πυροδοτεί ακόμα περισσότερο την μοναξιά του. Ή ένα άτομο που ζει σε μια δυσλειτουργική οικογένεια με τσακωμούς, ασυννενοησία, βία, τί Χριστούγεννα μπορεί να βιώσει; Και γιατί να είναι χαρούμενο το άτομο αυτό τα Χριστούγεννα;
Ακόμα και αν ο αναστολέας δεν έχει συμβεί Χριστούγεννα ώστε να συντελεί κάθε χρόνο στην αναπαραγωγή του βιώματος, έχει ακριβώς τα ίδια αποτελέσματα όποια χρονική περίοδο και αν τον έχει βιώσει κάποιο άτομο τις γιορτινές μέρες. Είναι τα βιώματα που δεν ξεχνιούνται, είναι ο συναισθηματικός πόνος, που αν μη τι άλλο κανείς δεν θέλει να υπάρχει εκείνες τις ημέρες.
Σύμφωνα με τους ψυχολόγους εκείνο που πρέπει κανείς να πράξει εαν τα Χριστούγεννα του προκαλούν μελαγχολία ή κατάθλιψη εξαιτίας του αναστολέα, είναι η αποδοχή της πραγματικότητας, η κατανόηση του γιατί συνέβη ότι συνέβη και προπάντων η κατανόηση του τί σημαίνει τελικά Χριστούγεννα; Άν το άτομο αποβάλλει τις υψηλές προσδοκίες που η κοινωνία μας επέβαλε τα τελευταία χρόνια την περίοδο των Χριστουγέννων και έρθει πιο κοντά στο πνευματικό νόημα αυτής της γιορτής, σίγουρα ο αναστολέας θα αποσυρθεί ηττημένος δίνοντας στην ψυχή την συναισθηματική ισορροπία που χρειάζεται εκείνες τις ημέρες.
Ίσως ο αναστολέας να υπάρχει στους περισσότερους από εμάς, ίσως λοιπόν το αντίδοτο ώστε τα Χριστούγεννα να αποκτήσουν νόημα και ουσία να είναι η πνευματική αποδοχή και ίσως έτσι, με την γέννηση του Θείου βρέφους, έρθει και η δική μας, κυρίως, της ψυχής μας.
Γιατί Χριστούγεννα σημαίνει ζωή, γέννηση, αναγέννηση της ψυχής!
Νεφέλη Πόπη Ζάνη
