Η συμπόνοια δεν έχει κανένα κίνητρο, κανένα σκοπό. Είναι μια ενέργεια που ξεχειλίζει. Ο λόγος που δεν έχει κάποιος συμπόνοια είναι ότι δεν έχει ενέργεια. Η συμπόνοια είναι ενηλικιωμένη αγάπη. Συμπόνοια σημαίνει να αποδέχεσαι τις ανθρώπινες αδυναμίες και ελαττώματα. Όχι να περιμένεις να συμπεριφέρονται οι άλλοι σαν θεοί.
Η αγάπη και ο έρωτας, είναι ένα καλό παιχνίδι από εφήβους, η Συμπόνοια είναι πνευματική ανάπτυξη. Η Συμπόνοια δεν απευθύνεται σε κάποιον συγκεκριμένα, συμπονετικός είσαι με την φύση… Τα ζώα, τα δέντρα τους ανθρώπους. Είναι πολύ δύσκολο να κατανοήθει, βαθιά χρειάζεται αυτοσυγκέντρωση, έχει να κάνει με την ύπαρξη. Εμφανίζεται μόνο όταν βλέπεις ότι εσύ, είσαι κομμάτι του καθενός κι ότι ο καθένας είναι κομμάτι δικό σου. Συμπόνοια….. Κατανόηση.
Δεν επιχειρείς να την καλλιεργήσεις έρχεται μέσα από βαθύ διαλογισμό με το μέσα σου. Από τα βάθη σου. Πολλές φορές η βοήθεια που προσφέρουμε είναι μασκαρεμένη…. Λέγοντας το κάνω για να μου επιστραφεί. Όχι δεν είναι έτσι. Δεν είναι ούτε φιλοδοξία, ούτε επιθυμία. Το να επιθυμείς κάτι, είτε ερωτικό, είτε χρηματικό, είναι ένα παιχνίδι, του εγώ. Το εγώ κρύβει, μίσος, εχθρότητα, διαμάχη. Όταν αγαπάς πραγματικά το εγώ εξαφανίζεται. Αν η αγάπη είναι βαθιά θα πεις εσύ είσαι σημαντικός όσο εγώ. Μπορείς να μοιραστείς το μέσα σου. Αν είσαι μίζερος και γκρινιάρης θα μοιράζεσαι μιζέρια, και δυστυχία,και αυτό θα πολλαπλασιάζεται….
Σε αυτό τον κόσμο, η επικοινωνία είναι πολύ δύσκολη. Πρέπει πρώτα να καθαρίσεις το μέσα σου. Αν θελήσεις να αλλάξεις τον κόσμο πρέπει να αλλάξεις το μέσα σου πρώτα. Η συμπόνοια, είναι πάθος ελευθερωμένο από το σκοτάδι. Η συμπόνοια δεν είναι καλοσύνη, καλοσύνη είναι η συμπεριφορά που οδηγήτε από το εγώ σου. Η συμπόνοια δεν έχει κάποιο κίνητρο. Δίνεις κάτι, επειδή απλά έχεις. Στην συμπόνοια δεν είναι ο άλλος, αλλά εσύ ο ίδιος. Είναι αυθόρμητο φυσικό… Όπως η ανάσα. Η συμπόνοια είναι ύπαρξη από το θεϊκό. Ενώ η καλοσύνη έρχεται από εσένα. Αυτή είναι η διαφορά. Οι καλοί άνθρωποι είναι πολύ εγωιστές, πιο εγωιστές από τους σκληρούς ανθρώπους. Ο σκληρός άνθρωπος μπορεί να αισθανθεί ένοχος, ενώ ο λεγόμενος καλός, πάντα θα αισθάνεται καλύτερος από τους άλλους. Αυτό έχει να κάνει με το εγώ του.
Η συμπόνοια έχει ουσιαστικό κομμάτι καλοσύνης. Να είσαι απλός, δημιουργικός, να μπαίνεις στην θέση του άλλου σαν να είσαι εσύ. Σε ένα ζευγάρι πρέπει να σέβεσαι τον άλλον χωρίς να υπάρχει κίνητρο. Όταν λες σε αγαπώ να το εννοείς. Πως λες σε αγαπώ….χωρίς να του δίνεις τον χώρο του, να ανασάνει….έχει την δική του ζωή να ζήσει. Τα δικά του πράγματα να κάνει. Οι άνθρωποι δεν καταστρέφονται από το μίσος….αλλά από αγάπη. Θεωρώντας ότι όλα είναι εντάξει θέλοντας να χρησιμοποιούν το έτερο ήμισυ, πνίγοντας το. Αυτό είναι η αρρώστια της αγάπης. Αυτό είναι εμπορική συναλλαγή. Η συμπόνοια δίνει. Δεν παίρνει. Συμπόνοια δίνει στον άλλον ελευθερία και σεβασμό. Λύπηση δεν είναι συμπόνοια. Είναι το αντίθετο. Λύπηση υποβιβάζεις τον άλλον και ανεβάζεις το εγώ σου.
Συμπόνοια είναι βαθιά ηρεμία. Είσαι αυθεντικός μόνο όταν είσαι ο εαυτό σου. Βασικό είναι να αγαπάς τον εαυτό σου, τόσο… Όσο η αγάπη σου να ξεχειλίσει και να φτάσει στους άλλους. Αν είσαι άτομο με φως, χαρά, θα τα μοιράζεσαι χωρίς να στο ζητήσει κανείς. Το να δίνεις είναι η μεγαλύτερη χαρά από το να παίρνεις. Η συμπόνοια είναι θεραπευτική. Η συμπόνοια εμφανίζεται όταν είσαι απόλυτα γειωμένος στο είναι σου. Όταν πατάς γερά στα πόδια σου, γίνεσαι η δύναμη σου. Αν δεν φτάσεις στην συμπόνοια ποιο το νόημα να συνεχίσεις να ζεις έτσι;
φοβερο, μπραβο!