Κοιτάω τον καθρέπτη μου…πλένω το πρόσωπό μου και παρατηρώ αυτά τα δυο μελιά μάτια να με κοιτούν πίσω με αγωνία, φόβο μια ερώτηση ξεφεύγει.
Ποια είσαι εσύ; Θυμάμαι να κάνω αυτή την ερώτηση στον καθρέπτη μου από παιδί κοιτώντας με κατάματα.
Έβλεπα το πρόσωπο στον καθρέπτη αλλά ένιωθα ότι δεν ήταν ένα πρόσωπο μια εικόνα απλά… αυτά τα μάτια καθρέπτιζαν κάτι πολύ περισσότερο …
Ποια είσαι εσύ; Ξαναρώταγα..
Το πρόσωπο με κοίταζε και το βλέμμα βάθαινε… και βάθαινε … ποια είσαι..;
«Είμαι Εσύ».. μια μικρή αχνή φωνούλα ίσα που ψιθύριζε στο βάθος του μυαλού και εγώ επέμενα κ πλησίαζα κοντύτερα στον καθρέπτη να κοιτάξω ποιο βαθιά μέσα στα μάτια.. ώσπου… δάκρυζα ..
Όταν φορές που άφηνα τα δάκρυα να κυλήσουν κ άλλες που σκούπιζα βιαστικά τα μάτια μου γρήγορα απομακρύνοντας τον εαυτό μου από τον καθρέπτη..
Τι ήταν αυτό που έβλεπα αλήθεια …τι είναι αυτό που βλέπουμε στον καθρέπτη μας πέρα από την μορφή μας αν.. μας κοιτάξουμε προσεκτικότερα και βαθύτερα..
Μα το μικρό παιδί Μέσα μας.. αυτό το μικρό πλασματάκι που είναι η φωνούλα της χαράς όταν νιώθεις χαρούμενος αλλά και του φόβου όταν νιώθεις χαμένος..
Έχει μείνει εκεί ξεχασμένη παιδική φιγούρα κ αρνείται να μεγαλώσει, δε θέλει, φοβάται να χάσει την παιδικότητα, την αθωότητα του..
Έρχεται όμως η στιγμή που είναι τόσο φοβισμένο ,τρομαγμένο ,που δεν μπορείς να συνεχίσεις να το αγνοείς.. Όταν ματώσεις, πονέσεις ξανά και ξανά τότε ξέρεις ότι ήρθε η ώρα να του επιτρέψεις να μεγαλώσει.
Πάρτο αγκαλιά… σφιχτά , πες του ότι το Αγαπάς ότι πάντα θα είναι εκεί δίπλα σου η εικόνα του αλλά άφησέ το να μεγαλώσει.. να μάθει να γιατρεύεται μονό του να κλείνει πληγές..να μην περιμένει έξω από εκείνο να βρει παρηγοριά και αγάπη.. αλλά να ανακαλύψει την Αγάπη την Πηγή του, Μέσα του..
Γιατί εκεί είναι όλο το Φως και η Αγάπη του κόσμου. Μέσα μας και τίποτα από έξω δεν μπορεί να γεμίσει αυτό το κενό.
Μόνο εμείς και ο καθένας από μόνος του, από Μέσα..
Κοίτα ξανά τώρα τον εαυτό σου στον καθρέπτη ,πάρε «το μικρό παιδί» από το χέρι πέστου ότι είναι ασφαλή να μεγαλώσει ,επέτρεψε του να γίνει Ένα με Εσένα, σκούπισε τα δάκρυα σου, πλύνε το πρόσωπο σου και νιώσε επιτέλους τη γαλήνη και την αρμόνια στην Ψυχή σου.
Γιατί τώρα ξέρεις, το νιώθεις γνωρίζεις δεν είσαι μόνη είναι μαζί σου εκεί δίπλα σου η Αέναη Ψυχή σου και σε καθοδηγεί όχι σαν μικρό παιδάκι πια αλλά σαν ενήλικας.
Ναι μεγαλώνω… και μεγαλώνω σημαίνει…
Επεκτείνω τα όρια..
Σημαίνει να φτάνω κάθε φορά και πιο πέρα..
Μεγαλώνω σημαίνει Τολμάω να Ζω..
Και έτσι είναι..