Η Τρίτη μέρα ξεκίνησε νωρίς καθώς είχαμε πολλά να δούμε ακόμη. Κατευθυνθήκαμε βόρεια του Ισραήλ, με πρώτη στάση στη Ναζαρέτ. Μία άναρχα δομημένη πόλη σε πλήρη αντίθεση με τις προηγούμενες που είχαμε δει. Ούτε καλαίσθητη, ούτε προσεγμένη, ούτε ιδιαίτερα καθαρή αν και είναι η μεγαλύτερη Αραβική πόλη του Ισραήλ. Εκεί βρίσκεται η Εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου χτισμένη πάνω από το πηγάδι όπου εμφανίστηκε ο Αρχάγγελος στην Παναγία.Σε απόσταση 10 περίπου χιλιομέτρων, βρίσκεται η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία του εν Κανά Γάμου, όπου, σύμφωνα με τη θρησκεία μας, ο Ιησούς πραγματοποίησε το πρώτο του θαύμα, μετατρέποντας το νερό σε κρασί. Αυτό που μας ξένισε (για να το πω ευγενικά) ήταν ότι, στον προαύλιο χώρο του Ναού, υπάρχει ένα κιόσκι που πουλά «ευλογημένο» κρασί (ομολογουμένως εξαιρετικό σε γεύση) και αναμνηστικά (!!).
Επόμενος σταθμός ήταν το όρος Θαβώρ όπου βρίσκεται η Ι. Μ. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ένα όμορφο, λιτό μα πολύ προσεγμένο γυναικείο μοναστήρι. Η ανάβαση γίνεται με μικρά βανάκια που υπάρχουν στους πρόποδες και η θέα είναι αρκετά εντυπωσιακή.
Επιστρέψαμε στους πρόποδες, ξεκουραστήκαμε λίγο στο αναψυκτήριο και ξεκινήσαμε πάλι, αυτή τη φορά για την λίμνη Τιβεριάδα ή αλλιώς θάλασσα της Γαλιλαίας, η οποία βρίσκεται περίπου διακόσια μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Περάσαμε την Καπερναούμ και συνεχίσαμε βορειότερα. Αριστερά μας εκτείνονταν τα υψίπεδα Γκολάν. Είχαμε τη δυνατότητα να δούμε κάποια από τα μέρη που πραγματοποιήθηκαν τα θαύματα του Χριστού αλλά και τους λιγοστούς Ναούς που χτίστηκαν κατά τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού και διασώζονται ακόμη.
Δυστυχώς βορειότερα μαίνονταν εχθροπραξίες και δε θα ήταν ασφαλές να συνεχίσουμε, οπότε πήραμε το δρόμο της επιστροφή.Την επόμενη μέρα έπρεπε να ξεκινήσουμε από τα χαράματα γιατί είχαμε την πτήση της επιστροφής. Περάσαμε πάλι από τα ειδικά διαμορφωμένα stand για την έκδοση κάρτας εξόδου από τη χώρα, παραδώσαμε αποσκευές και προχωρήσαμε για αναχώρηση.
Η αίσθηση που μου άφησε αυτό το ταξίδι ήταν γλυκόπικρη. Οι Ισραηλίτες έχουν στήσει και διατηρούν ένα τουριστικό προϊόν που καλύπτει, κυρίως αναφορικά στη θρησκεία, το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, με τεράστια φυσικά οικονομικά κέρδη.
Από τη μία βρίσκεσαι σε ένα τόπο με τεράστια ιστορία και τόσα θρησκευτικά σημεία αναφοράς (κάθε θρησκείας) που σου προκαλεί δέος κι από την άλλη συναντάς ένα κράμα λαών, πολιτισμών, κουλτούρων και θρησκειών που η συνύπαρξή τους φαίνεται να είναι τρομακτικά δύσκολη. Στα πρόσωπα των ανθρώπων έβλεπες θυμό, θλίψη, φόβο, επιφυλακτικότητα, καχυποψία. Σε ελάχιστες περιπτώσεις ήταν φιλικοί απέναντί μας, αν εξαιρέσουμε φυσικά τους ‘Έλληνες που συναντήσαμε. Ακόμη κι ο οδηγός μας χρειάστηκε να περάσουν τρεις μέρες για να μας χαμογελάσει. Και παρόλο που δεν αισθανθήκαμε ούτε ένα λεπτό ότι κινδυνεύουμε άμεσα (μπορεί από άγνοια), νιώθαμε διαρκώς ότι βρισκόμασταν σε ένα καζάνι που βράζει. Σημειωτέων ότι παντού υπάρχουν ένοπλοι στρατιώτες για την ασφάλεια και την αποφυγή εντάσεων.
Αξίζει να γνωρίζετε ότι:
- Στα περισσότερα μέρη το νερό δεν είναι πόσιμο, ωστόσο δε ρωτήσαμε παντού. Καλού – κακού προτιμήστε το εμφιαλωμένο.
- Ενώ δε χρειάζεσαι να φοράς συγκεκριμένα ρούχα καλό είναι το ντύσιμο να είναι τέτοιο ώστε να μην προκαλεί όχι μόνο στους θρησκευτικούς χώρους, αλλά γενικότερα. Στις εβραϊκές συνοικίες δεν υπάρχει θέμα ενδυμασίας, ωστόσο στις μουσουλμανικές είναι λίγο πιο συντηρητικοί.
- Πολλοί δέχονται και ευρώ για τις συναλλαγές, εννοείται όχι στην πραγματική ισοτιμία.
- Είναι πολύ σημαντικό να έχετε έναν καλό ξεναγό, θα σας γλιτώσει από πολλή ταλαιπωρία κυρίως στους ελέγχους μεταξύ συνόρων.
Παρόλο που, πριν το ταξίδι πολλοί προσπάθησαν να με μεταπείσουν, λόγω της έκρυθμης κατάστασης που επικρατεί εκεί, θα το ξανά έκανα ευχαρίστως.