Δεν υπάρχουν διαφορετικά είδη ζωής, γιατί η ζωή είναι σαν την αλήθεια. Δεν έχει βαθμούς. Είναι μια κατάσταση την οποία μοιράζονται όλα όσα δημιούργησε ο Θεός. Όπως συμβαίνει με όλες τις Σκέψεις Του, και αυτή δεν έχει αντίθετο. Δεν υπάρχει κανένας θάνατος , γιατί ό,τι δημιούργησε ο Θεός μοιράζεται την ζωή Του. Δεν υπάρχει θάνατος, γιατί δεν υπάρχει αντίθετο στον Θεό.
Δεν υπάρχει θάνατος, γιατί ο Πατέρας και ο Υιός είναι Ένα.
Σ’ αυτόντον κόσμο φαίνεται να υπάρχει μια κατάσταση που είναι αντίθετη με την ζωή. Την ονομάζετε θάνατο. Όμως, μάθαμε ότι η ιδέα του θανάτου παίρνει διάφορες μορφές.
Αυτή είναι η μόνη ιδέα που υποκρύπτεται κάτω απ’όλα τα συναισθήματα , που δεν είναι απόλυτα χαρούμενα. Είναι το ξυπνητήρι , στο οποίο απαντάς με οποιοδήποτε τρόπο που δεν είναι η τέλεια χαρά. Όλη η λύπη , η απώλεια, το άγχος, τα δεινά και ο πόνος, ακόμα και ένας μικρός αναστεναγμός κούρασης , μια μικρή δυσφορία ή το πιο απλό συνοφρύωμα , αναγνωρίζουν τον θάνατο. Και έτσι αρνείσαι ότι ζεις.
Νομίζεις ότι ο θάνατος συνδέεται με το σώμα. Όμως αυτός είναι μια ιδέα άσχετη μ’αυτό που φαίνεται ως υλικό. Η σκέψη βρίσκεται στο νου. Μετά μπορεί να εφαρμοστεί σύμφωνα με την κατεύθυνση που δίνει ο νους. Όμως στην πηγή της είναι που πρέπει αυτή ν’αλλάξει , εάν είναι να συμβεί η αλλαγή. Οι ιδέες δεν φεύγουν από την πηγή τους. Η έμφαση που δίνουμε σ’αυτήν την ιδέα οφείλεται στο γεγονός ότι αυτή αποτελεί κεντρικό θέμα των προσπαθειών μας ν’αλλάξουμε τον νου σου σχετικά με τον εαυτό σου. Αυτός είναι ο λόγος που μπορείς να θεραπευτείς.
Είναι η αιτία της θεραπείας. Είναι ο λόγος που δεν μπορείς να πεθάνεις. Η αλήθεια της σε εδραίωσε ως ένα με τον Θεό.
Ο θάνατος είναι η σκέψη ότι είσαι διαχωρισμένος από τον Δημιουργό σου. Είναι η πεποίθηση ότι οι συνθήκες αλλάζουν, τα συναισθήματα έχουν διακυμάνσεις λόγω συνθηκών που δεν μπορείς να ελέγξεις , που δεν έφτιαξες εσύ και δεν μπορείς να τις αλλάξεις. Είναι η παγιωμένη πεποίθηση ότι οι ιδέες μπορούν να φύγουν από την πηγή τους και ν’αποκτήσουν ποιότητες που δεν περιέχει η πηγή τους και να γίνουν διαφορετικές από την προέλευση τους, ξένες προς αυτήν ως προς το είδος την απόσταση, τον χρόνο και την μορφή.
Ο θάνατος δεν μπορεί να πηγάσει από την ζωή. Οι ιδέες παραμένουν ενωμένες με την πηγή τους. Μπορούν να προεκτείνουν όλα όσα η πηγή τους περιέχει. Ως προς αυτό , μπορούν να πάνε πολύ πέρα από τον εαυτό τους. Αλλά δεν μπορούν να δώσουν υπόσταση σ’αυτό που δεν δόθηκε ποτέ σ’αυτές. Όπως δημιουργήθηκαν, έτσι θα είναι και οι δικές τους δημιουργίες. Όπως γεννιούνται, έτσι θα δώσουν κι εκείνες γέννηση. Και εκεί απ’όπου έρχονται , εκεί θα επιστρέψουν.
Ο νους μπορεί να νομίζει ότι κοιμάται, αλλά αυτό είναι όλο. Δεν μπορεί ν’αλλάξει αυτό που είναι η αφυπνισμένη του κατάσταση. Δεν μπορεί να φτιάξει ένα σώμα , ούτε να κατοικήσει μέσα σ’ένα σώμα. Αυτό που είναι ξένο προς τον νου δεν υπάρχει, γιατί δεν έχει πηγή . Γιατί ο νους δημιουργεί όλα τα πράγματα που είναι και δεν μπορεί να τους δώσει χαρακτηριστικά που ο ίδιος δεν έχει, ούτε ν’αλλάξει την δική του αιώνια νοήμονα κατάσταση. Δεν μπορεί να φτιάξει το υλικό.
Αυτό που φαίνεται ότι πεθαίνει δεν είναι παρά ένα σημάδι ότι ο νους κοιμάται.
Το αντίθετο της ζωής μπορεί να είναι μόνο μια άλλη μορφή ζωής. Ως τέτοια μπορεί να συμφιλιωθεί μ’αυτό που την δημιούργησε , επειδή δεν είναι αντίθετη με την αλήθεια. Η μορφή της μπορεί ν’αλλάξει , μπορεί να φανεί ότι είναι κάτι που δεν είναι. Όμως ο νους είναι νους, αφυπνισμένος ή κοιμώμενος. Δεν είναι το αντίθετό του σε ότι δημιουργείται, ούτε σε ότι φαίνεται να φτιάχνει όταν νομίζει ότι κοιμάται.
Ο Θεός δημιουργεί μόνο αφυπνισμένο νου. Αυτός δεν κοιμάται, και οι δημιουργίες Του δεν μπορούν να μοιράζονται αυτό που Αυτός δεν δίνει, ούτε να διαμορφώσουν συνθήκες , τις οποίες Αυτός δεν μοιράζεται μαζί τους. Η σκέψη του θανάτου δεν είναι το αντίθετό των σκέψεων ζωής. Παντοτινά πέρα από κάθε εναντίωση από κάθε είδους αντίθετα, οι Σκέψεις του Θεού παραμένουν αιώνια αμετάβλητες , και έχουν την δύναμη να προεκτείνονται αιώνια αναλλοίωτες, και ωστόσο να παραμένουν μέσα στον εαυτό τους , επειδή βρίσκονται παντού.
Αυτό που φαίνεται σαν αντίθετο της ζωής είναι απλώς ύπνος. Όταν ο νους επιλέγει να είναι αυτό που δεν είναι και να πάρει μια ξένη δύναμη την οποία ο ίδιος δεν έχει, μια ξένη κατάσταση στην οποία δεν μπορεί να προσχωρήσει, ή μια ψεύτικη κατάσταση που δεν είναι μέσα στην Πηγή του, τότε αυτός απλώς φαίνεται να πηγαίνει για ύπνο για λίγο.
Ονειρεύεται τον χρόνο, ένα διάστημα στο οποίο αυτό που φαίνεται να συμβαίνει, δεν συνέβη ποτέ, οι αλλαγές που συμβαίνουν είναι ανυπόστατες και όλα τα γεγονότα συμβαίνουν στο πουθενά.
Όταν ο νους ξυπνά, συνεχίζει όπως ήταν πάντα.
Ας είμαστε σήμερα παιδιά της αλήθειας και ας μην αρνηθούμε την ιερή μας κληρονομιά. Η ζωή μας δεν είναι όπως την φανταζόμαστε. Ποιος αλλάζει την ζωή επειδή κλείνει τα μάτια του ή κάνει τον εαυτό του κάτι το οποίο δεν είναι γιατί κοιμάται και βλέπει στα όνειρα του κάτι αντίθετο απ’αυτό που είναι; Σήμερα δεν θα ζητήσουμε τον θάνατο σε καμία μορφή. Ούτε θ’αφήσουμε φαντασιακά αντίθετα της ζωής να παραμείνουν έστω και για ένα λεπτό εκεί, όπου η Σκέψη της αιώνιας ζωής εμφυτεύτηκε από τον Ίδιο τον Θεό.
Σήμερα προσπαθούμε να κρατήσουμε το ιερό Του σπίτι όπως Αυτός το εδραίωσε και όπως βούλεται να είναι αυτό για πάντα. Αυτός είναι ο Κύριος όσων σκεφτόμαστε σήμερα. Και μέσα στις Σκέψεις Του , που δεν έχουν κανένα αντίθετο , κατανοούμε ότι υπάρχει μια ζωή και ότι την μοιραζόμαστε μαζί Του, μαζί με όλη την δημιουργία, καθώς επίσης μαζί με τις σκέψεις εκείνων τους οποίους δημιούργησε σε μία ένωση ζωής που δεν μπορεί ποτέ να διαχωριστεί με θάνατο και ν’αφήσει την Πηγή της ζωής απ’όπου προήλθε.
Μοιραζόμαστε μία ζωή γιατί έχουμε μια Πηγή, μια Πηγή από την οποία η τελειότητα έρχεται σ’εμάς, παραμένοντας παντοτινά μέσα στους ιερούς νόες, τους οποίους Αυτός δημιούργησε τέλειους. Όπως ήμασταν, έτσι είμαστε τώρα και θα είμαστε για πάντα. Ένας κοιμώμενος νους πρέπει να ξυπνήσει , καθώς βλέπει την δική του τελειότητα να καθρεφτίζει τον Κύριο της ζωής τόσο τέλεια, που χάνεται μέσα σ’αυτό που καθρεφτίζεται. Και τώρα δεν είναι πλέον απλώς ένα καθρέφτισμα. Γίνεται το καθρεφτιζόμενο, και το φως που κάνει το καθρέφτισμα δυνατό.
Καμία όραση τώρα δεν χρειάζεται. Γιατί ο αφυπνισμένος νους είναι ένας που γνωρίζει την Πηγή Του, τον Εαυτό του, την Ιερότητα του.
Από το βιβλίο εργασιών του βιβλίου “Ένα μάθημα στα Θαύματα” Μάθημα 167 “Υπάρχει μια ζωή, και αυτήν μοιράζομαι με τον Θεό.”