Η αληθινή αγάπη μόνο έχει την δύναμη να νικά.

Γράφει η Αγγελική Βλάχου

Όταν η αληθινή Αγάπη μπαίνει πιο μπροστά από τον εγωισμό μας.

Τι είναι αυτό που μας διαχωρίζει από εκείνον που αγαπάμε;

Τι είναι αυτό, που υπάρχει ως νοητική και ψυχική πεποίθηση συν κατάσταση, που μας κρατάει χώρια;

Τι είναι αυτά, που μπαίνουν ως εμπόδια στο μαζί; Όχι έξω από εμάς αλλά μέσα μας;

Ότι και αν είναι, όσο απλά ή σύνθετα, μικρά ή μεγάλα μπορούμε να τα αλλάξουμε με έναν τρόπο!

Το κλειδί για την αλλαγή είναι πάντα το ίδιο, είναι η αφοσιωμένη, υπομονετική Αγάπη.

Μπορεί να αναρωτιέστε, άραγε η Αγάπη, που νιώθουμε ο ένας για τον άλλον μπορεί να τα μετουσιώσει και να τα καταλύσει; Είναι τόσο δυνατή για να τα υπερπηδήσει; Είναι! Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να δείχνουμε ο ένας στον άλλον ξεκάθαρα την Αγάπη μας με ενωτικό και ασφαλή τρόπο, εάν βέβαια αυτή η Αγάπη υπάρχει και είναι Αληθινή.

Πρέπει να κάνουμε να κατανοεί ο άλλος, ότι η Αγάπη μας είναι πραγματική και αδιαπραγμάτευτη για εκείνον και ότι τον θέλουμε, πάση θυσία, στη ζωή μας, ότι και αν εκφράζει, που δεν μας αρέσει ή που δεν το κρίνουμε σωστό ή ηθικό.

Μπορεί να υπάρχουν νοητικές πεποιθήσεις, που μας διχάζουν, αλλά μόνο η αληθινή Αγάπη μπορεί να τις μετουσιώνει και να μας ενώνει.

Όταν βάζεις όρους και όρια δεν δείχνεις στον άλλον ότι τον αγαπάς πραγματικά, με αποτέλεσμα να μην τον κάνεις να νιώθει ασφαλής και ούτε ότι αξίζει να αλλάξει τα λάθη του για τη δική σου σκάρτη αγάπη. Δεν αλλάζει γιατί νιώθει προδομένος, νιώθει ότι μετράει για σένα πιο πολύ το σωστό και το ηθικό από ότι εκείνος. Επικεντρώνεται στην απόρριψή σου και δεν θεωρεί ότι αξίζει τελικά να αλλάξει κάτι στη ζωή του για σένα που δεν τον δέχεσαι. Άρα, δεν μπορεί να γίνει καμία ουσιαστική μετουσίωση των καταστάσεων, που μας διαχωρίζουν με αυτό τον τρόπο. Μπαίνουν στη μέση οι εγωισμοί μας καμουφλαρισμένοι με τα “δίκια” τους και τα “καθωσπρέπει” τους. Γινόμαστε Φαρισαίοι της καρδιάς μας, με αποτέλεσμα να υποφέρουμε και οι δύο.

Άλλωστε οι αλλαγές απαιτούν χρόνο, δεν μπορούν να γίνουν από την μία στιγμή στην άλλη. Η υπομονετική αγάπη είναι απαραίτητο προσόν σε αυτές τις περιπτώσεις.

Όποιος θυσιάζει τα καθωσπρέπει του για τους αγαπημένους του, αυτός κερδίζει την ψυχή του και φυσικά την Αγάπη τους. Έτσι, μόνο δίνουμε ευκαιρία στη Μετουσίωση λαθών και ατελειών, όπου υπάρχουν και όποια και αν είναι.

Η αληθινή αγάπη μόνο έχει την δύναμη να νικά.