“Εδώ που ήρθες να δουλέψεις, θα έχεις την ικανότητα να δεις τρεις όψεις του ιδίου νομίσματος, θα μπορείς να δεις από την πλευρά του κοινού (απλός κόσμος), του ηθοποιού (εξουσιάζοντες και επιστημονικός κόσμος) και την πλευρά του ηλεκτρονικού πίσω από την κουρτίνα. Να θυμάσαι όμως ότι η αλήθεια θα είναι αυτή που είναι πίσω από την κουρτίνα, ασχέτως εάν βγαίνει ή όχι προς τα έξω”.
Αυτά ήταν τα λόγια που πρωτάκουστα όταν δούλευα για μια από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές στο τομέα του “περιβάλλοντος” και μου ήρθαν στο μυαλό όταν είδα το παρακάτω βίντεο. Εξάλλου σε όλες τις δουλείες αυτές τις όψεις μπορείς να τις δεις εάν θες, σε μικρή ή μεγάλη κλίμακα.
Γράμμα από το 2018 για το 2035
ΕΙΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΣΑΣ!
- Εάν μέχρι το 2035 δεν καταφέρατε να θέσετε σε εφαρμογή λύσεις που βρεθήκαν από το 70′ – 80′ για τα περισσότερα περιβαλλοντικά προβλήματα.
- Εάν δεν καταφέρατε να βάλετε στην εξουσία ανθρώπους που σας νοιάζονται και δεν κοίτουν το συμφέρον τους, όπως κοιτάτε εσείς το ατομικό σας όταν πηγαίνετε να ψηφίσετε.
- Εάν δεν διδάξατε στα παιδιά σας την σοφία των λαθών σας και την ελεύθερη σκέψη δίχως φραγμούς.
- Εάν δεν έχετε καταλάβει ότι αυτός ο πλανήτης δεν είναι άψυχος, άλλα έχει μέσα του ενέργεια που ακολουθεί τον χτύπο της καρδιάς σας.
- Εάν σκέφτεστε ότι όλα έχουν τελειώσει και δεν προσπαθείτε να τα αλλάξατε, διότι μελλοντικά ο πλανήτης θα υπάρχει άλλα εσείς όχι και θα βρει και πάλι τον δρόμο του.
Γράμμα τέλος
Δεν συμφωνώ με το βίντεο αν και δείχνει την μια όψη, άλλα για το μέλλον κανείς πότε δεν μπορεί να είναι βέβαιος, και εξάλλου το κατατάσσω στα απαισιόδοξα.
Το μέλλον βρίσκεται στο μυαλό των νέων ανθρώπων, διότι εάν δεν τους επηρεάζουμε αρνητικά, θέτουν από μόνοι τους τα πιο εύστοχα ερωτήματα. Όμως δυστυχώς από το κόσμο που έχουμε φτιάξει και φτιάχνουμε, τα ερωτήματα αυτά χάνονται, ενώ το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι τα προωθήσουμε.
Για τα περισσότερα προβλήματα όπως της ενέργειας, των υδατίνων πόρων, του φαινομένου του θερμοκηπίου ακόμη και της τροφής (αν και αυτό είναι δράμα, πως γίνεται ένα κομμάτι του πλανήτη να πεινάει ενώ όλο το άλλο να αυξάνει τα απορρίμματα του από μια σακούλα σε τρεις) έχουν βρεθεί λύσεις που έχουν γραφτεί σε αρκετά βιβλία και αναμασώνται από τους σημερινούς “επιστήμονες” σαν ένα είδος copy paste, αν και γράφτηκαν από ανθρώπους σπάνιους για τα σημερινά δεδομένα (διότι επιστήμονας και ιδεολογία είναι ένα μείγμα σπάνιο σαν τα μαργαριτάρια). Και ναι δεν είναι οι τελειότερες λύσεις αλλά εάν τεθούν σε εφαρμογή είναι μια αρχή…
Μια αρχή που όμως δύσκολα γίνεται διότι η λέξη συμφέρον μας κυνηγάει (έγινε κομμάτι μας στη σημερινή εποχή), και εάν κάποιες από αυτές τελικά γίνονται πράξη, είναι γιατί δεν υπάρχει άλλο όριο ή γιατί νέα συμφέροντα είναι στο ορίζοντα, νέοι δρόμοι κέρδους όπως θα έλεγαν οι επιχειρηματίες.
Και αυτά τα συμφέροντα μπαίνουν σε μια πράσινη ατζέντα, έτοιμα για την παράσταση μέσα από συνέδρια πολιτικών για το καλό της γαίας και προς διασκέδαση του όχλου.
Έχω σταματήσει να πιστεύω σε συστήματα που μπορούν να αποφέρουν την μεγάλη αλλαγή σε όλους τους τομείς, δεν υπάρχει η ουτοπία που ορισμένοι ψάχνουν, άλλα η νοοτροπία που συντελείται από πράξεις οι οποίες καθορίζουν ένα σύστημα (και σε βάθος, τον χαρακτήρα μας).
Όμως το σύστημα του πλανήτη είναι ζωντανό, μεταβάλλεται και αυτό από τις πράξεις μας, όμως μεταβάλλεται και από μονό του αρκεί να του δώσουμε την ελευθερία να πράξει το πλέον σωστό για αυτό, με λίγα λόγια να το νοιαστούμε. Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει η λέξη “Συμφέρον” να ενωθεί με το “Κοινό Καλό”.
