Γιαννόπουλος Θεόδωρος
Ένας ολόκληρος χρόνος πέρασε από τότε που ανοίξαμε αυτή την ιστοσελίδα, με το καιρό γράφτηκαν κείμενα που έβγαζαν σκέψεις και νοήματα κρυμμένα, μέσα από προσωπικές μας στιγμές και εμπειρίες, αγγίζοντας σας, να σχολιάσετε και όχι μόνο, αλλά να φτιάξετε το κλίμα των Χρονογραφημάτων. Αυτό το χρόνο, άραγε μεγαλώσαμε και ωριμάσαμε;
Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε είναι πως οι στιγμές περνάνε και χάνονται και πως δεν αναπληρώνονται. Και κάθε χρόνο συνειδητοποιούμε και ανακαλύπτουμε, νέες πτυχές του εαυτού μας. Δεν πιστεύουμε πια ότι διδασκόμαστε από τα λάθη μας, αυτό που αντιλαμβανόμαστε τουλάχιστον κάποιες φορές είναι πως είμαστε επιεικώς ανεπίδεκτοι μαθήσεως.
Στον έναν χρόνο λειτουργίας των Χρονογραφημάτων, μάθαμε ότι ο χρόνος κυλά γρήγορα, και ότι έχουμε καθήκον απέναντι στον εαυτό μας να τολμάμε, να διεκδικούμε τα θέλω μας, να προσπαθούμε για αυτό που νομίζουμε πως μας κάνει, πως ίσως να μας κάνει, ευτυχισμένους. Και το βασικότερο θα πρέπει να σεβόμαστε τον εαυτό μας, πρώτα εμείς οι ίδιοι, γιατί αν δεν το κάνουμε εμείς, τότε κανείς δεν θα το κάνει για εμάς. Μάθαμε να συγχωρούμε και ας κοχλάζει μέσα μας ο θυμός, κάποιες φορές.
Μάθαμε ότι οι στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπάμε είναι οι πιο πολύτιμες… πως ότι δεν αξίζει είναι καλύτερο να το αφήνουμε να φύγει, να ακολουθήσει τη δική του πορεία στο ταξίδι που λέγεται ζωή, όσο και αν μας πονά αυτό, διαφορετικά καταλήγουμε να φθειρόμαστε εμείς οι ίδιοι και όλο αυτό να είναι μια πάλη θεραπείας του εγωισμού μας που σαν εξέλιξη έχει την αυτοκαταστροφή.
Μέσα από τις αντιθέσεις μας, τις αντιφάσεις μας, αποκτήσαμε εμπειρίες και θα συνεχίσουμε να αποκτάμε και να διδασκόμαστε μέσα σε αυτό το ατελείωτο κουβάρι της ζωής. Μάθαμε να απολαμβάνουμε την ευτυχία όποτε την συναντάμε και ας γνωρίζουμε πως ίσως κάποια στιγμή φύγει μακρυά. Η ευτυχία άλλωστε είναι μικρές στιγμές μέσα στη ζωή μας που πρέπει να ρισκάρουμε να τις αποκτήσουμε. Μα όλα ρίσκο δεν είναι; Η ίδια η ζωή ένα μεγάλο ρίσκο είναι. Δε γυρνάμε εύκολα την πλάτη, όταν υπάρχει τοίχος… παλεύουμε όσο μπορούμε… και όχι, δεν τα καταφέρνουμε πάντα.
Τελικά όμως η καρδιά και η ψυχή οι ίδιες παραμένουν, δεν μαθαίνουν πάντα μέσα από τα λάθη αλλά μαθαίνουν να παίρνουν αυτά που τους προσφέρονται, να δίνουν, μα και να ζητούν… αν κι αυτό είναι πολλές φορές ακόμα πιο δύσκολο! Μα πάνω από όλα μέσα από αυτή την πορεία μας, μάθαμε ότι η ζωή δεν μαθαίνεται εύκολα και πως όπου και εάν βρίσκεσαι, ό,τι διάθεση και να έχεις, ακόμα και στα πιο άσχημα πράγματα πρέπει να προσπαθείς να βλέπεις τα όμορφα μέσα στο χάος, για να μπορέσεις να συνεχίσεις το ταξίδι έστω χωρίς πυξίδες και χάρτες. Όλα αυτά μπορείς να τα αντιμετωπίσεις καλύτερα όταν δεν είσαι μόνος και έχεις κάποιο συνοδοιπόρο δίπλα σου.
Θα θέλαμε λοιπόν να σας ευχαριστήσουμε, που κάνατε τα Χρονογραφήματα μέρος σας και παρόλο που μεγάλωσε κατά ένα έτος δεν θα ήταν τόσο όμορφο χωρίς εσάς.
Ρενάτα Αλβέρτου
Η γραφή είναι…εκτόνωση… Χαίρομαι Θοδωρή που με συμπεριέλαβες στην ομάδα σου. Σ’ ευχαριστώ και πάντα να έχεις τοιαύτες όμορφες σκέψεις.
Φάνυ Φωτεινή Πολέμη
Εύχομαι Χρονιά πολλά δημιουργικά, με έμπνευση και πολλά πολλα Χρονογραφήματα στον χωροχρόνο του διαδικτύου κι όχι μόνο. Ευχαριστώ Θοδωρή για την επικοινωνία σου και την πρόταση σου να συμπεριλάβεις άρθρα μου στο υπέροχο αυτό blog σου. Χαρά μου και η συμμετοχή σου με άρθρο σου στο FanOrama την εκπομπή μου στον La vita radio. Συγχαρητήρια σε όλη την δημιουργική αυτή ομάδα και πολύ πολύ καλή συνεχεία.
Αργυρώ Λιώτα
Αν και καινούργια αρθρογράφος… είναι τιμή μου που με φιλοξενεί η σελίδα.. Εύχομαι Χρόνια Πολλά δημιουργικά γεμάτα εμπνεύσεις. Ευχαριστώ τη σελίδα και τον Θεόδωρο για το βήμα που μου έδωσαν.
Κάλλη Γραμμένου
Η γραφή ξυπνάει πολλές πτυχές του εαυτού μας , γενικά αυτή η ομάδα αποτελείται από ανθρώπους που μας ξεδιπλώνουν τα δικά τους χαρακτηριστικά της ψυχής , που είναι ξεχωριστά και μοναδικά.
Αθηνά Μελή
Τιμή και χαρά μου να αρθογραφώ κι εγώ ανάμεσα σε τόσους εκλεκτούς συνεργάτες, στο εξαιρετικό Chronographimata! Να ευχαριστήσω την ψυχή του ιστοτόπου τον καλό φίλο Θεόδωρο πάνω από όλα, για την πάντα θετική (και ενίοτε χιουμοριστική) ματιά του στα πράγματα και στις καταστάσεις. Τέλος, εύχομαι πάντα δημιουργία και έμπνευση σε όλους.
Κατερίνα Κάτια
Μάθαμε να μοιραζόμαστε τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας ως μια ενιαία παρέα, να εκφραζόμαστε μέσα από τα κείμενα μας, να αφουγκραζόμαστε ο ένας τις στιγμές του άλλου. Με δυο λόγια να βλέπουμε ο ένας μέσα από τον άλλο και να μην ξεχνάμε πως όλοι αντιμετωπίζουμε στον καθημερινό αγώνα της ζωής και καλές αλλά και κακές στιγμές που μας κάνουν πιο δυνατούς και πιο ευγνώμονες , κάποιες φορές μάλιστα και πιο καλούς ως ανθρώπους γιατί όλα μέσα στη ζωή είναι, και η χαρά μα και η λύπη, κι εμείς σαν πρωταγωνιστές πρέπει να μην σταματάμε να παλεύουμε, να μοιραζόμαστε,να αισθανόμαστε , να βλέπουμε με κατανόηση και ανθρωπιά τους συνανθρώπους μας και γενικά τον κόσμο γύρω μας, να συγχωρούμε και να ΑΓΑΠΑΜΕ!!!
Εύχομαι να συνεχιστεί αυτό το όμορφο μοίρασμα ψυχής μέσα από τη συγγραφή όλων μας και να μας γεμίζει με αισιοδοξία και χαρά η σελίδα των χρονογραφημάτων !
Καλή, δημιουργική & ανεξίτηλη πορεία!!!
Γιώργος Νάκος
Είμαι χαρούμενος που αρθρογραφώ σε μια όμορφη και με πολλά ενδιαφέροντα θέματα, σελίδα. Ευχαριστώ πολύ τον Θοδωρή και την σελίδα για την ευκαιρία που μας δίνει να εκφραστούμε και να μοιραστούμε γνώσεις, απόψεις, ανησυχίες, ότι θέλει και μπορεί ο κάθε ένας από μας!
Εύχομαι τα χρονογραφήματα να έχουν ένα όμορφο και διαχρονικό ταξίδι!
Κυριακή Γιούλη
Η γραφή είναι τρόπος έκφρασης, και τροφή για σκέψη. Τα χρονογραφήματα λοιπόν είναι ένα βήμα για να εκφραστούμε, και να δώσουμε τροφή και να πάρουμε σκέψεις. Το όνειρο και όραμα του Θοδωρή Γιαννόπουλου, για μια λογοτεχνική και όχι μόνο σελίδα έγινε πραγματικότητα πριν ένα χρόνο.
Όλοι λοιπόν που συμμετέχουμε σε αυτό, είμαστε ένα κομματάκι για την υλοποίηση του ονείρου αυτού. Όμορφο το ταξίδι των λέξεων, όμορφη που φαίνεται “η ζωή σε λέξεις”. Καλό ταξίδι σε όλους μας στο κόσμο της γραφής, με όχημα τα Χρονογραφήματα. Ευχαριστώ για τη θέση που μου δόθηκε…
Ελένη Μπανιά
Κάθε μορφή γραφής αναδεικνύει τη μοναδικότητα του συγγραφέα. Η γραφή σημαίνει έκφραση, δόσιμο, επικοινωνία με γνωστούς και αγνώστους. Γνωρίζεις τους αγνώστους και εμβαθύνεις στους γνωστούς. Η γραφή θέλει χρόνο: το χρόνο που εμείς αφιερώσαμε. Προσωπικά μέχρι σήμερα αφιέρωσα πολύ λίγο χρόνο. Ίσως την επόμενη χρονιά μπορέσω περισσότερα. Σε κάθε περίπτωση τα Χρονογραφήματα εγκαταστάθηκαν στο κοινό κι αυτό είναι το σημαντικό. Από δω και πέρα είμαστε όλοι συνταξιδιώτες κι από δημιουργοί γίναμε το κοινό του. Θοδωρή σε ευχαριστούμε για όλα. Χρόνια πολλά στα Χρονογραφήματα
Νεφέλη Πόπη Ζάνη
Μια ομάδα γεμάτη όρεξη, μεράκι και αγάπη για δημιουργία, ένα χρόνο τώρα προσπαθεί να βάλει την ζωή σε λέξεις! Χωράει άραγε η ζωή σε λέξεις;! Συνεχίστε μαζί μας το ταξίδι των χρονογραφημάτων και που ξέρετε;…Ίσως πάρετε τις απαντήσεις σας, κάτι που το ευχόμαστε!
Σε ευχαριστώ από καρδιάς Θοδωρή που με συμπεριέλαβες στην καταπληκτική ομάδα των χρονογραφημάτων!
Υγεία για όλους!
