Είμαστε όλοι άνθρωποι του Θεού, ίσοι και διαφορετικοί!

ίσοι και διαφορετικοί

Σε έναν κόσμο που ο όρος του “φυσιολογικού” μοιάζει με ψευδαίσθηση και με μία έννοια χωρίς περιεχόμενο, τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι άτομα όπως όλοι μας με τα θετικά και τα αρνητικά χαρακτηριστικά τους, ή πιο σωστά με τα χαρακτηριστικά που είναι πιο αναπτυγμένα και με αυτά που είναι λιγότερο αναπτυγμένα.

Πώς γίνεται λοιπόν κάποιοι να μη βλέπουν πέρα από τον ίδιο τους τον εαυτό, να νομίζουν ότι εκείνοι μόνο έχουν αξία και δικαίωμα στη ζωή και να θεωρούν σωστό να γυρνούν την πλάτη και να μη δίνουν δεκάρα για το πώς μπορεί να νιώθει ένα παιδί, ένας άνθρωπος με αναπηρία, με νοητική στέρηση, με ειδικές ανάγκες. Γιατί; Γιατί δε βλέπουν πως είμαστε ίσοι, όλοι άνθρωποι του Θεού. Κι αυτοί οι άνθρωποι έχουν την ίδια αγάπη και θέληση για ζωή όπως όλοι μας. Δεν ήταν επιλογή τους να είναι σε αυτή τη θέση. Κάποιοι γεννήθηκαν έτσι κι άλλοι επήλθαν σε αυτή τη θέση ύστερα από κάποιο ατύχημα.

Καλύπτοντας τις ανάγκες τους, παρέχοντάς τους όλα όσα εμείς θεωρούμε αυτονόητα, την εκπαίδευση, την κίνηση στην πόλη, τον πολιτισμό, την υγεία, μπορούμε να τους δώσουμε την ευκαιρία να αναδείξουν τις πραγματικές και μοναδικές τους δεξιότητες. Αυτό που πρέπει είναι να μάθουμε να καλλιεργούμε το σεβασμό μας απέναντί τους και να απαλλαγούμε από στερεότυπα και προκαταλήψεις. Αυτοί οι συνάνθρωποί μας είναι που αξίζουν περισσότερο απ`όλους μας το θαυμασμό, τη στήριξη και την αγάπη μας. Ποτέ την περιφρόνηση μας ή τον οίκτο μας. Την κατανόηση και τη στοργή μας χρειάζονται, όχι να τους λυπόμαστε. Δεν το θέλουν αυτό και ούτε τους αξίζει! Κανένας άνθρωπος δεν είναι κατώτερος, όλοι είμαστε ίσοι, όλοι είμαστε διαφορετικοί. Όπως εμείς παρουσιάζουμε διαφορές μεταξύ μας αλλά και ποικιλομορφία ως προς την ανάπτυξη των χαρακτηριστικών μας και των ικανοτήτων μας, έτσι και τα άτομα με ειδικές ανάγκες παρουσιάζουν ατομικές διαφορές οι οποίες έχουν να κάνουν όχι μόνο με τις δυσκολίες που μπορεί να παρουσιάζουν αλλά και με τις ιδιαίτερα αναπτυγμένες ικανότητές τους.

Οφείλουμε επομένως συλλογικά να τους ενισχύουμε και να τους κοιτάζουμε στα μάτια ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας γιατί είναι οι πιο αγνές ψυχές, οι άγγελοί μας στη γη που κάνουν τη ζωή μας πιο όμορφη και μας βοηθούν να δούμε τον κόσμο με άλλα μάτια, με περισσότερη πίστη και αισιοδοξία. Ας ανοίξουμε λοιπόν την αγκαλιά μας και γι αυτούς τους συνανθρώπους μας δείχνοντάς τους κι εμείς με τη σειρά μας την απέραντη αγάπη μας προς το πρόσωπό τους και χαρίζοντάς τους το πιο γλυκό μας χαμόγελο. Είναι δυο πράγματα που τους αρκούν για να τους γεμίσουν χαρά, να τους κάνουν ευτυχισμένους. Ας μην ξεχνάμε…. η αγάπη γεμίζει και ικανοποιεί όσο τίποτε άλλο την ψυχή μας και το χαμόγελο είναι η πιο κοντινή απόσταση ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι η γέφυρα που ρίχνουμε στη ζωή για να ενώσει τα διεστώτα!

0 0 votes
Article Rating
Παρακολούθησε τις απαντήσεις
Ενημέρωσε με για
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments