Εγκλωβισμένοι από επιλογή ή καταναγκαστικά;
Κλείσε για λίγο τα μάτια σου… έχεις άπλετο χρόνο πλέον για να το κάνεις. Σκέψου όλους τους ανθρώπους που είναι γύρω σου. Είναι η μεγάλη σου ευκαιρία να αλλάξεις το σκηνικό. Τέτοιες ευκαιρίες δεν σου δίνονται συχνά και είναι μεγάλη ευφυΐα να την εκμεταλλευτείς. Πάντα γκρινιάζεις για τον χρόνο. Δεν προλαβαίνει να ολοκληρωθεί το ένα και σκάει το άλλο. Δεν είναι πλέον έτσι. Όλα κλειστά. Όλοι μέσα.
Ο χρόνος δικός σου σύμμαχος ή εχθρός και πάλι, αναλόγως πως θα τον δεις. Υπάρχει ευκαιρία. Μεγάλη ευκαιρία για ξεκαθάρισμα. Όλη αυτή η απομόνωση βγάζει στην επιφάνεια τις αληθινές σου επιθυμίες. Εάν κλείσεις τα μάτια και σκεφτείς κάποιον από το περιβάλλον σου, θα καταλάβεις αμέσως εάν θέλεις ή δεν θέλεις να τον δεις. Θα φουντώσει μέσα σου η επιθυμία να σπάσεις κάθε απαγόρευση και να τρέξεις δίπλα του ή δεν θα σε ενοχλήσει να περάσουν μέρες μέχρι να τον δεις. Απλά τα πράγματα και απόλυτα ξεκάθαρα, γιατί ο εγκλεισμός γιγαντώνει το συναίσθημα. Είτε θετικό είτε αρνητικό. Το κάνει ξεκάθαρο μέσα μας.
Εκμεταλλεύσου το για να ξεκαθαρίσεις όλους όσους βρίσκονται γύρω σου. Για να μπορέσεις βγαίνοντας να έχεις δίπλα σου αυτούς που πραγματικά θέλεις και να απομακρύνεις όλους τους τοξικούς ή αδιάφορους για τη ζωή σου ανθρώπους. Ναι είναι δύσκολο όλο αυτό που περνάς, αλλά όλοι στην ίδια κατάσταση είναι.
Μέσα από όλο αυτό το καταναγκαστικό ταξίδι είναι ευκαιρία να δώσεις την αξία που αρμόζει σε αυτούς που την αξίζουν και να επουλώσεις πληγές που σε κρατούσαν εγκλωβισμένο έτσι κι αλλιώς. Όμως αυτός ο εγκλεισμός εξαρτάται από εσένα.
Εσύ επιλέγεις εάν θα μείνεις ή θα απεγκλωβιστείς. Έτσι η καταναγκαστική αποστασιοποίηση και απομόνωση, μπορεί να γίνει το κλειδί της ουσιαστικής απελευθέρωσης σου. Σκέψου το..
