Οι ιδανικές διακοπές για κάποιους είναι ένα σύστημα δύο εξισώσεων με τρεις αγνώστους. Όσοι παρακολουθούσαν τους καθηγητές τους στο σχολείο γνωρίζουν ήδη ότι ένα τέτοιο σύστημα δεν είναι δυνατόν να λυθεί, τουλάχιστον όχι με τα μαθηματικά που διδάσκονται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Είναι ας πούμε σαν ένα τραπέζι γεμάτο φαγητά που του λείπει ένα πόδι και δε μπορείς να καθίσεις να απολαύσεις το γεύμα σου. Μιλάμε βέβαια για ένα κοινό τραπέζι και όχι αυτό κάποιου επιδέξιου κινέζου ισορροπιστή.
Οι τρεις αυτές μεταβλητές λοιπόν του συστήματος «ιδανικές διακοπές» είναι σχεδόν πάντα, με τυχαία σειρά, ο διαθέσιμος χρόνος, αρκετά χρήματα και η κατάλληλη παρέα. Συνήθως εξασφαλίζονται σε διάφορους συνδυασμούς δύο μόνο από αυτές τις προϋποθέσεις ενώ λείπει η εξίσου απαραίτητη τρίτη.
«Μα, αυτά τα προετοιμάζει κανείς!» θα έσπευδε να αντικρούσει ένας λογικός άνθρωπος και θα είχε ίσως δίκιο. Αλλά δεν είμαστε και δε λειτουργούμε πάντα ως τέτοιοι εμείς οι εξελιγμένοι homo και ευτυχώς που ο Κάρολος δεν είναι τριγύρω να αγωνιά βλέποντας το είδος μας να διαγράφει αλλοπρόσαλλα μεθυσμένα οχτάρια από πατημασιές πάνω στο χάρτη της εξελικτικής του θεωρίας.
Έτσι λοιπόν κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι ο ιδανικός συνδυασμός για την εξασφάλιση των τέλειων διακοπών θα εμφανιστεί από μόνος του, μαγικά, χωρίς να ψάξει με τις ώρες μέρη και καταλύματα, χωρίς πολύωρες συνεννοήσεις με φίλους ή έστω να φροντίσει να πάρει τις ίδιες ημέρες άδεια με τον σιγκνίφικαντ άδερ του!
Κάθε πρώιμη κράτηση δωματίου ή εισιτηρίου, κάθε «κλείσιμο», κάθε λογικός συμβατικός προγραμματισμός, μπορεί σε κάποιους να φαίνεται ότι φοράει την προδοτική φανέλα της αντίθετης ομάδας, των συμβιβασμένων που δεσμεύονται σε ένα μέτριο πρόγραμμα διακοπών που πρέπει να τηρηθεί, όπως-όπως, για να μην πάνε στράφι οι καλοκαιριάτικες μέρες. Ένας προγραμματισμός που κλείνει ηχηρά την πόρτα στο λουλουδοστόλιστο ενδεχόμενο των «τέλειων» διακοπών που θα μπορούσαν να ξεπηδήσουν τελευταία στιγμή από το ραβδάκι κάποιας γενναιόδωρης νεραϊδο-νονάς που θα δημιουργούσε τις ιδανικές συνθήκες.
«Φυσικά και φανερώνει πολλά πράγματα όλη αυτή η στηριγμένη σε αστεία επιχειρήματα αναβολή του προγραμματισμού των διακοπών» θα έλεγαν κάποιοι που ασχολούνται με ερμηνείες. Και οπωσδήποτε είναι ένας σίγουρος τρόπος να χάσει κανείς τα «πέντε και στο χέρι» πλεονεκτήματα των λίγων ημερών στην εξοχή και να ξεμείνει στην πόλη και στη συνέχεια να βρεθεί στη ράχη του άγριου χειμώνα, κατάκοπος, παλεύοντας απελπισμένα να μην πέσει, όπως οι καουμπόηζ στο ροντέο προσπαθούν να κρατηθούν πάνω στον ταύρο.
Όταν όμως πετυχαίνει καμία φορά το πείραμα, όταν δικαιώνεται η αναμονή για το θαύμα, όταν η σελήνη φοράει το σκούφο της και πασπαλίζει με έξτρα αστερόσκονη τη θάλασσα σαν Γάλλος σεφ, τότε φίλε μου όλα είναι δυνατά… τότε είναι ιδανικές οι διακοπές… όπου κι αν βρίσκεσαι…
