Το παρακάτω άρθρο έχει ως μοναδικό σκοπό την αφύπνιση τής σκέψης και την παρότρυνση για προβληματισμό.
Έχετε διαβάσει γαλλική λογοτεχνία 19ου ή ακόμα και 20ου αιώνα, η οποία είναι αλήθεια πιο προσιτή στα θέλω και στις ανάγκες τού σύγχρονου ανθρώπου; Ε λοιπόν, εκεί συναντάμε ήρωες, οι οποίοι αναδείχθηκαν μέσω τής διαφορετικότητάς τους.
Η Jeanne, κεντρικό πρόσωπο στο έργο “Une vie” τού Maupassant ζει μια ζωή αλλόκοτη, βασανιστική, ακόμα και μαρτυρική θα έλεγε κάποιος, γιατί η σκέψη της, το μυαλό της και όλο της το είναι, δε συμβιβαζόταν με τον καθωσπρεπισμό και τη λογική τής εποχής.
Η Madame Bovary, ηρωίδα στο έργο τού Flaubert δίνει τέλος στη ζωή της, διότι, ως ον διαφορετικό, ζει το ανικανοποίητο. Διαφέρει, δεν ευτυχεί ανάμεσα στους ανθρώπους, αυτοαποκλείεται, αυτοκτονεί.
Και ο Mersault, στον “Ξένο” τού Καμύ; Πώς ένας απαθής αρνητής τής πραγματικότητας φτάνει να μας γεννά αισθήματα συμπάθειας; Διαβάστε τα, αξίζουν! Μια οσμή να πάρετε απ’το καθένα, θα καταλάβετε…αυτοί οι άνθρωποι αντιπροσωπεύουν το ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ!
Ας πάρουμε την περίπτωση που εμείς οι ίδιοι νιώθουμε διαφορετικοί.
-Είμαι ένα παιδί που αρνείται τον στερεότυπο τρόπο κοινωνικής του ανάπτυξης.Για παράδειγμα, απαιτώ ένα σωστό σχολείο, χωρίς να στήνεται ένα δεύτερο σχολείο στο σπίτι το μεσημέρι, χωρίς ανούσιες δραστηριότητες, επειδή “όλοι πάνε”.
-Είμαι μια μάνα που δε στέλνει το παιδί της στον παιδικό σταθμό από το δεύτερο έτος τής ζωής του, για να “κοινωνικοποιηθεί”.Η συνείδησή μου, μου λέει πως ένα παιδί 24 μηνών χρειάζεται ακόμα τη θαλπωρή και την ασφάλεια των γονιών του.
-Είμαι άντρας που επιλέγει να πάρει ΑΥΤΟΣ την 9μηνη άδεια πατρότητας και να μεγαλώσει το παιδί του, ενώ η σύζυγός του εξακολουθεί να εργάζεται.
Σκεφτείτε, αν ΕΣΕΙΣ κάνατε την διαφορά, πώς θα νιώθατε;
Ας το δούμε όμως κι απ’την απέναντι πλευρά. Πώς αντιδρούμε, όταν κάποιος άλλος είναι διαφορετικός;
-Τί θα λέγατε σε μια γυναίκα που σας λέει, πως από επιλογή δεν κάνει δεύτερο παιδί; Και μη μου πείτε, πως ποτέ δεν αναφέρατε φράσεις, τού τύπου: “Ένα ίσον κανένα”, “Είσαι εγωίστρια, θ’αφήσεις το παιδί χωρίς αδέρφια;”
-Πώς θ’αντιμετωπίζατε ένα υπέρβαρο άτομο στην παραλία;
– Πώς θα φερόσασταν σε μια κυρία, η οποία θα έμπαινε στο κατάστημά σας ντυμένη σικ και πώς, όταν θα έμπαινε στο κατάστημά σας ντυμένη φτωχικά;
Ελάτε τώρα…..
Είτε πρόκειται για την Jeanne τού Maupassant, είτε για τον Mersault τού Camus, η διαφορετικότητα ξενίζει, προκαλεί,γοητεύει και μισείται!
Μέχρι το επόμενο ραντεβού μας, σας βάζω μία άσκηση με δύο σκέλη: διαβάστε ένα βιβλίο κλασικής λογοτεχνίας, κι έπειτα…
ΤΟΛΜΗΣΤΕ ΤΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ.
Το παρών άρθρο δημοσιεύθηκε στο rethemnosnews , αλλά από αρθρογράφο που ανήκει στο δυναμικό των Χρονογραφημάτων.
