Μέσω του χορού και έχοντας ως όχημα το σώμα οι άνθρωποι συνήθιζαν και συνηθίζουν να εκφράζουν όλα τα συναισθήματα τους. Κι αυτό διότι ο χορός είναι μια από τις πιο σπάνιες ανθρώπινες δραστηριότητες, όπου ο άνθρωπος δίνεται ολόκληρος, σώμα, καρδιά και πνεύμα. Είναι ο παλαιότερος τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων του ανθρώπου και θεωρείται μάλιστα ότι είναι η πρώτη μορφή τέχνης που εμφανίστηκε στον πλανήτη μας. Πρωτοπαρουσιάστηκε όταν ο πρωτόγονος άνθρωπος εκδηλώθηκε συναισθηματικά και τελειοποιήθηκε στο πέρασμα του χρόνου. Έτσι καλλιέργησαν όλοι οι λαοί το χορό, αλλά καθένας τον προσάρμοσε στα ήθη, στα έθιμα και στις ιδιομορφίες του.
Φημολογείται πως η πρώτη εμφάνιση του χορού συμπίπτει με την εμφάνιση του “Homo Sapiens” της πρώτης δηλαδή παλαιολιθικής εποχής, τη στιγμή ακριβώς που αυτός αρχίζει να συνειδητοποιεί τους δεσμούς που τον ενώνουν με τις μορφές της φύσεως. Μέσα στο χρόνο ωστόσο διαφοροποιείται ολοένα και περισσότερο ο τρόπος που ο άνθρωπος βλέπει και κινεί το σώμα του. Ο χορός παρ’ όλα αυτά εκφράζει απόλυτα έναν μεγάλο βαθμό συλλογικότητας. Η συλλογικότητα φαίνεται και από τον σχηματισμό, κυριαρχεί ο κύκλος.
Τον χορό τον συναντάμε στις πιο σημαντικές στιγμές της ανθρώπινης ζωής, από τη γέννηση ως τον θάνατο. Ο άνθρωπος αφήνεται ελεύθερος να εκφράσει με τον χορό τη διάθεση του, χαρούμενη ή λυπημένη.
Ακόμη κι από την πλευρά της φιλοσοφίας, έχει διαπιστωθεί ότι ο χορός φέρνει τον άνθρωπο πιο κοντά στον εαυτό του, στη γνώση, στην αυτογνωσία.
Από πού ωστόσο προήλθε η ονομασία του ;
Η λέξη “χορός” στην πρώτη εκδοχή προήλθε από τη χαρά, γιατί συνήθως χορεύουμε από τη χαρά. Άλλη όμως εκδοχή είναι ότι προήλθε από τη λέξη “χορονός” που σημαίνει εγκύκλιο κίνηση (κύκλο). Τέλος, άλλοι υποστηρίζουν ότι προήλθε από τη λέξη “χώρος”, τον κατάλληλο δηλαδή τόπο (χώρο) για την εκτέλεση των χορών.
Όποια όμως εκδοχή κι αν διαλέξουμε, το σίγουρο είναι πως ο χορός υπήρξε, είναι και θα παραμείνει η αγαπημένη τέχνη των μεγάλων και του ανώνυμου πλήθους, συγχρόνως όμως και των λίγων, των εκλεκτών και των απαιτητικών…. (Παπανούτσος, 1961), γιατί χορός είναι η ωραιότητα εν κινήσει, γιατί χορός είναι η έκφραση συναισθημάτων, ένας ακόμη τρόπος ζωής, μία ακόμη κατάθεση ψυχής !
Συνεπώς δε χορεύουμε μόνο για να εκφραστούμε αλλά και για να νιώσουμε, να νιώσουμε ελεύθεροι, να νιώσουμε πως ζούμε, πως υπάρχουμε, πως ακόμη και μέσα από μέσα από το σώμα μας μπορούμε να στείλουμε τα δικά μας μηνύματα και να καταρρίψουμε τους φόβους μας, να μεταφερθούμε σε έναν κόσμο χωρίς κανόνες και πρέπει, σε έναν κόσμο που η ψυχή μας χαμογελά !
