Κι αυτό το βράδυ το μυαλό εφημερεύει… Το στοιχειώνουν σκέψεις, σκέψεις που το κλείνουν σε μία αθέμιτη φυλακή. Άραγε γιατί φοβόμαστε την αυλαία, γιατί ποτέ δεν ζούμε το τώρα και αφήνουμε χωρίς λόγο να μας αγχώνει το ύστερα, γιατί χανόμαστε στο θόρυβο ; Ίσως γιατί είναι στιγμές που τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.
Κι αναρωτιέσαι… Πώς μεταβάλλονται οι στιγμές από τη μία στιγμή στην άλλη; Πώς από το κάτι ξαφνικά βρίσκεσαι στο τίποτα; Τι φταίει; Φταις εσύ; Οι γύρω σου; Μοιάζεις χαμένος σε έναν λαβύρινθο και προσπαθείς απεγνωσμένα να ξεφύγεις γεμίζοντας τα μάγουλά σου με δάκρυα. Βιάζεσαι όμως να σε χαρακτηρίσεις χαμένο δίχως να σκεφτείς πως μπορείς να δραπετεύσεις. Μα δες…. ακόμη και οι πιο φωτεινές μέρες κάτω από τη λάμψη τους κρύβουν μυστικά. Δεν είναι λύση η απομόνωση. Η λύση είναι η σωστή επιλογή. Αναζήτησε λοιπόν! Αναζήτησε τα μάτια που δεν είναι απασχολημένα τις δύσκολες ώρες, αυτά που αντέχουν να σε κοιτάζουν, αυτά που θα είναι εκεί ακόμη κι όταν τ’ αστέρια σου κρυφτούν. Αναζήτησε όσα θα σε κάνουν ουσιαστικά ευτυχισμένο! Μην κλείνεσαι στον εαυτό σου, είναι σαν να τιμωρείσαι και δεν σου αξίζει κάτι τέτοιο.
Κι αν τώρα ο δρόμος σου μοιάζει μοναχικός, πάντα υπάρχει λύση. Θυμήσου, δεν υπάρχει ”δεν μπορώ”, να χαμογελάς ακόμη και σε όποιον σε υποτιμήσει. Να σκέφτεσαι πως έρχονται καλύτερες μέρες! Κι ας μην ξέρεις πολλές φορές τον τρόπο, η θέλησή σου είναι αυτή που θα παίζει πάντα τον πρωτεύοντα, τον καθοριστικό ρόλο. Βλέποντας μέσα σου βρίσκεις το δικό σου μονοπάτι μακρυά από όλα όσα δεν ανήκεις. Γιατί είναι λάθος να στριμώχνεσαι εκεί όπου περισσεύεις, εκεί όπου όσο κι αν θα ήθελες δεν ανήκεις! Είναι λάθος να πιέζεις καταστάσεις που δεν οδηγούν πουθενά, είναι λάθος να αυτοτραυματίζεσαι!
Το πιστεύεις ή όχι είσαι μοναδικός και ξεχωριστός και ανήκεις κι εσύ κάπου, κάπου που θα φανεί η σπουδαιότητά σου πρώτα απ’ όλα ως ανθρώπου, κάπου που αυτή σου η σπουδαιότητα θα είναι μοναδική όπως είσαι κι εσύ! Κάπου που ακόμη και τα δάκρυά σου θα επέρχονται μόνο από χαρά, κάπου που το χαμόγελο θα είναι μόνιμος κάτοικος στο πρόσωπό σου! Βλέποντας με τα μάτια της ψυχής σου κι αγαπώντας τον εαυτό σου η μέρα που θα ανακαλύψεις το δικό σου δρόμο, το δικό σου μονοπάτι ευτυχίας δεν θ’ αργήσει. Πάντα είμαστε κοντά σε όσα ονειρευόμαστε, πιο κοντά απ’ όσο νομίζουμε, κι ας μην το ξέρουμε…. Μας φανερώνεται σε όσα ζούμε, σε όσα καθημερινά αντιμετωπίζουμε και μας κάνουν πιο γενναίους και πιο δυνατούς. Απλά αυτό που κάποιες φορές λείπει είναι λίγο περισσότερη προσπάθεια και τόλμη από μέρους μας ώστε να αγγίξουμε τα όποια όνειρά μας!
Μην παραιτείσαι! Μην παραιτείσαι ποτέ!
