Ορίζοντας

Μια σιωπή που αναζητά την επαφή

Εκεί δεν ξαναγυρίζω. Δεν είμαι και δεν μοιάζω πια με εκείνη.
Εδώ, είμαι δίπλα μου, κι ας είναι δύσκολα και πάλι.
Κάθε φορά θα προχωρώ μπροστά, βήμα – βήμα, μονόδρομος ο δρόμος, δεν έχει επιστροφή.
Μόνο σαν γίνεις άλλος, εμείς θα ανταμώσουμε και πάλι.
Μπορεί να είμαι φύλλο μόνο του, μα πόση λάμψη γέμισα μες στην σιωπή!

Μην ξεχνάς τη λίμνη σου, μην ξεχνάς το βάθος σου άνθρωπε!

Η λίμνη μέσα μας είναι η εσωτερική μας ησυχία, είναι η επαφή μας με το Θεό, είναι η πίστη και η εμπιστοσύνη ότι είμαστε ασφαλείς ό,τι και να συμβαίνει.

Μην ξεχνάς τη λίμνη σου, μην ξεχνάς το βάθος σου άνθρωπε!

Χείμαρροι από συναισθήματα με λέξεις δοσμένα

Η αγάπη αποφάσισε να βγει μπροστά και να ζητήσει το λόγο και τις εξηγήσεις επισημοποιώντας το συμπέρασμα…

Μόνο η γαλήνη της ψυχής μπορεί να ημερέψει τα θηρία που αντιστέκονται και μάχονται εντός…

Μαζί σου

Γράψε μου ένα σημείωμα με γράμματα  ψυχής, ξέρω να τα διαβάζω

Πότιζε το λουλούδι της Αγάπης μου, καμιά φορά αργεί η βροχή…

Να “Είσαι” γιατί σ΄ αγαπώ όποιος κι αν είσαι…

Άσε με κι εσύ να  Είμαι κι αγάπε με!