3πατη τυρόπιτα… με φέτα, γραβιέρα και γιαούρτι
Μπορεί από μόνη της να αποτελέσει με μια ωραία σαλάτα ένα γεύμα. Σε ατομική δόση είναι ένα απίθανο πρωϊνό, ένα νοστιμότατο κολατσιό και μέρος ενός μπουφέ στο γιορτινό ή το καθημερινή τραπέζι!
Μπορεί από μόνη της να αποτελέσει με μια ωραία σαλάτα ένα γεύμα. Σε ατομική δόση είναι ένα απίθανο πρωϊνό, ένα νοστιμότατο κολατσιό και μέρος ενός μπουφέ στο γιορτινό ή το καθημερινή τραπέζι!
Οι ποσότητες που έφτιαχναν ήταν μεγάλες, αφενός μεν για να ταΐσουν τις πολυμελείς οικογένειες κι αφετέρου γιατί αρκετές από αυτές προορίζονταν για φίλεμα στους πενθούντες.
Πασπαλισμένη με ζάχαρη και κανέλλα τη μοιραζόμαστε μαζί σας.
Τρώγεται καλύτερα την ίδια μέρα που θα την ψήσετε. Την επόμενη μέρα το φύλλο δεν είναι τόσο τραγανό, αλλά προσωπικά δεν με ενοχλεί καθόλου. Εμείς την τιμάμε δεόντως και την επόμενη μέρα.
Συνδυάζεται τέλεια με όλα τα όσπρια και τα παστά ψάρια. Ο τέλειος μεζές για το ούζο και το τσίπουρο.
Τα γράδα της νοστιμιάς φτάνουνε στο απόγειο τους.
Γλυκές καρδιές για να χαρίσουν μοναδικές στιγμές χαράς και απόλαυσης σε όσους αγαπάτε.
Λατρεύω το κρακ των φύλλων καθώς κουταλιά κουταλιά τα βρέχω με το κρύο σιρόπι, τρελαίνομαι να βλέπω τις μικρές σταγονίτσες του σιροπιού να σκαλώνουν στα τραγανά ροδοκόκκινα φύλλα…
Αν την κάνετε, να είστε επιμελείς και κυρίως να μην βιάζεστε. Ο χρόνος που θα ασχοληθείτε με τη ζύμη όπως και αυτός που θα την αφήσετε στην ησυχία της, περιμένοντας να διπλασιαστεί, είναι το ίδιο σημαντικός.
….οι παλιοί τα λέγανε φοινίκια, σήμερα τα λένε μελομακάρονα και τα σημερινά σκευάσματα που φτιάχνουν εδώ, λίγη σχέση έχουν με αυτά που ήρθαν από τη Μικρά Ασία και την Πόλη.