Η σιωπή του έρωτα

Κι οι δικές σου αλήθειες έγιναν χιονοστιβάδα που έθαψε για πάντα το μικρό μου εγώ κι εξαφάνισε στο άχρωμο ψυχρό της λευκό αυτό που θεωρούσα ζωή μου… κι εξαφάνισε εσένα… αλήθειες που πλήγωσαν, που τσάκισαν, που ακύρωσαν ό,τι ζήσαμε

Ντομάτες αλά προβενσάλ

Επιτέλους ξημέρωσε Κυριακή. Η μόνη μέρα που δεν θα κατέβω στο μαγαζί. «τι ώρα να έχει πάει άραγε;» κοιτάζω το ρολόι, «τι είπες τώρα! Πότε πήγε 12.30;» Πετάχτηκα να φτιάξω καφέ «και από φαγητό; τι θα φάμε άραγε σήμερα;» Δεν είχα τίποτα. Ευτυχώς το μικρό μπακάλικο της γειτονιάς μου είναι ανοιχτό τις Κυριακές. Παράτησα τον καφέ, ντύθηκα γρήγορα και κατέβηκα να δω τι θα μπορούσα να βρω για κάτι πρόχειρο.