Το Α και το Ω κάθε φαρμάκου και καλλυντικού, κάθε θεραπείας, θεραπευτικής μεθόδου και εφαρμογής. Με λόγο απλό, αν αυτό που χορηγούμε δεν συντονίζεται πλήρως και δεν προκαλεί τη χαμένη αρμονία στον οργανισμό μας, είναι καταδικασμένο ν’ αποτύχει.
Κάθε τι που επεμβαίνει βίαια στον οργανισμό μας πιθανόν να έχει εκείνη τη στιγμή ένα θετικό αποτέλεσμα, αλλά μακροχρόνια ο ίδιος ο οργανισμός παλεύει κυριολεκτικά να συντονιστεί, να εναρμονιστεί μαζί του, ώσπου να φτάσει σ’ ένα ικανοποιητικό στάδιο προσαρμογής. Το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα το επιθυμητό. Στο χημικό φάρμακο και στο καλλυντικό, παρά το ότι είναι αναγκαία τις περισσότερες φορές την προσαρμοστικότητα δεν τη βρίσκουμε ή δημιουργείται αυτόματα προκαλώντας φαινόμενα εξάρτησης, αντοχής και άλλα. Θα μπορούσα να ονομάσω τον οργανισμό μας “καλοπροαίρετο”. Προσπαθεί να εναρμονιστεί με ότι του χορηγούμε από αέρα, νερό, τροφή ως το οποιοδήποτε χημικό-συνθετικό παρασκεύασμα με αποτέλεσμα να αντιδρά σε κάθε κακή ή βίαια εναρμόνιση και προσαρμογή και να αρρωσταίνει.
Στη φύση, όμως, τα περισσότερα ισχυρά φάρμακα και καλλυντικά φημίζονται για την προσαρμοστικότητά τους στον ανθρώπινο οργανισμό. Παράδειγμα η ελιά, η αγριλιά, το δεντρολίβανο, το Panax ginseng, όλα τα οριγανοειδή και πολλά άλλα.
Γεννάται ένα ερώτημα. Εμείς πως φτάνουμε σ’ ένα σημείο συντονισμού και εναρμόνισης με τη φύση, ώστε να επιλέξουμε το καταλληλότερο φυτό σ’ ένα δάσος για ένα συγκεκριμένο φάρμακο ή καλλυντικό και πως θα το χειριστούμε κατάλληλα στο εργαστήριο, ώστε να έχουμε το μέγιστο δυνατό ωφέλιμο αποτέλεσμα;
Και τα δύο κομμάτια απαιτούν 90% δουλειά και 10% ταλέντο. Πρέπει να μελετήσουμε πάρα πολύ κάθε σύγγραμα, να μυρίσουμε και να “μιλήσουμε” με αμέτρητα φυτά σε διαφορετικά υψόμετρα από το εμβρυακό- νηπιακό τους στάδιο ως την πλήρη ωρίμανση και απόδοσή τους και να μάθουμε απ’ έξω όλα τα ιδιαίτερα, τουλάχιστον τα εξωτερικά, χαρακτηριστικά του σώματός τους από ρίζωμα μέχρι άνθη και κορυφές. Η τελική επιλογή, όταν προϋπάρχει η γνώση δίνει τα ηνία στο ταλέντο. Η εμπειρία είναι σαν μια ουράνια συνομιλία-αίσθηση ότι έχεις διάλογο με το Θεό.
Κάποια στιγμή η εμπειρία αρχίζει να λειτουργεί σαν μαγνήτης σε όλα τα αισθητήρια όργανά μας, τα οποία ενώνονται όπως ωάριο-σπερματοζωάριο με τα αισθητήρια όργανα του φυτού. Αυτού του είδους η αρμονική συνεύρεση έχει ήδη προκαλέσει την ενεργοποίηση των αισθητήρων μας κι έχουμε φτάσει στο ποθούμενο. Στον βίο-συντονισμό με ότι αναζητούμε.
