Από εκεί ψηλά

Από εκεί ψηλά νοιώθεις ότι μπορείς να αδράξεις ότι υπάρχει επάνω στην επιφάνεια του κόσμου που ζούμε. Όλα φαντάζουν μικροσκοπικά, ακόμη και τα μεγαλύτερα θαύματα της φύσης. Έχεις αυτομάτως την πεποίθηση ότι μπορείς να κυριαρχήσεις τα πάντα, καθώς ήδη βρίσκεσαι ψηλότερα από κάθε κορυφή. Ωστόσο υπάρχει κάτι το παράδοξο σε αυτή την οπτική που οι περισσότεροι από εμάς αδυνατούμε να αντιληφθούμε.

Δεν χρειάζεται να βρίσκεσαι κυριολεκτικά στα σύννεφα για να το συνειδητοποιήσεις. Αρκεί να πιστέψεις στην αλλαγή η οποία επέρχεται από την αγνότητα και την ευγένεια της ύπαρξης. Αρκεί να δώσεις το χέρι σου σε κάποιον που το χρειάζεται, σε κάποιον που δεν έχει ποτέ ευλογηθεί με το δώρο της αγάπης και της αποδοχής. Αρκεί να χαμογελάσεις στον συνάνθρωπο, που μόνιμος του σύντροφος είναι τα δάκρυα επιφορτισμένα με το αβάσταχτο συναίσθημα της λύπης. Ως αποτέλεσμα θα βρεθεί για μία στιγμή εικονικά σε αυτό το μέρος που ήσουν και εσύ στην διάρκεια της πτήσης σου, ενώ θα είναι εδώ, περιτυλιγμένος από την ίδια ζοφερότητα που τον χαρακτηρίζει.

Ωστόσο άνθρωπε, χωρίς να το έχεις καταλάβει, μόλις βρέθηκες στην ψηλότερη κορυφή, μόλις έφτασες στο σημείο που όλοι θέλουν να φτάσουν και δεν το γνωρίζουν. Στο υπέρτατο σημείο της ύπαρξης σου. Εκεί που προσφέρεις ανιδιοτελώς αγάπη, αυτή την πανέμορφη λέξη με την υπέροχη εφαρμογή στον καθημερινό μουντό και κατάμαυρο κόσμο. Έδωσες σε έναν άνθρωπο μία λάμψη και βρήκες και την δικιά σου. Δεν χρειάζεται να βρίσκεσαι ψηλά κυριολεκτικά για να φτάσεις εκεί που επιθυμείς και να κατακτήσεις αυτά που θέλεις.

Κοίταξε στα χαμηλά και ίσως πιο χαμηλά από όσο μπορείς να φανταστείς. Ρίξε ένα βλέμμα στην αγνότητα της ύπαρξης σου και προσέφερε αγάπη. Πίστεψε με, θα νοιώσεις κάτι το αληθινό. Και πάνω από όλα είναι και δωρεάν… σκέψου το ξανά!