Αφέσου στη στιγμή…

Αφέσου στη στιγμή...

 Η ζωή είναι μια τολμηρή περιπέτεια ή δεν είναι τίποτε άλλο…Helen Keller

Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να αφήνουμε τη ζωή μας να περνάει από μπροστά μας και να μην την ζούμε σε βάθος, να μην ανακαλύπτουμε τους ανθρώπους που έρχονται στο δρόμο μας, να μην ρισκάρουμε από φόβο, να  μην ερωτευόμαστε επειδή στο παρελθόν μας απέρριψαν, να μην προσπαθούμε για το καλύτερο, επειδή κάποιοι μας φέρθηκαν με τον χειρότερο τρόπο.

Όσο μένουμε στην αναζήτηση και στην ερμηνεία της ζωής, απλά την χάνουμε.  Ξεγλιστρά μέσα απ’ τα χέρια μας.

Η ζωή είναι οι στιγμές εκείνες που επιλέγουμε να ζήσουμε και να προσφέρουμε στο τώρα μας.

Η ευτυχία βρίσκεται στο να ζούμε το παρόν μας , όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι ζούμε το τώρα κατά το ήμισυ, σκεπτόμενοι το παρελθόν ή σχεδιάζοντας το μέλλον.

Όταν ζούμε το τώρα μας με επίγνωση, συλλέγουμε στιγμές.

Στιγμές που παραδινόμαστε  ολοκληρωτικά μέσα σε αυτές.

Στιγμές καθοριστικές για τη ζωή μας, σημαντικές για την εξέλιξη μας, ξεχωριστές για τις σχέσεις μας, ανατρεπτικές για το μέλλον μας, στιγμές που σηματοδοτούν την ευτυχία μας.

Στιγμές ανεξέλεγκτες, αινιγματικές,  αναπόφευκτες.

Στιγμές που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας και να συνειδητοποιήσουμε την πραγματικότητα στην οποία ζούμε.

Στιγμές που μας χαρίζουν συνεχώς ευκαιρίες,  ανακαλύψεις, προκλήσεις και νέα μαθήματα.

Στιγμές που μπορούμε να αναπνεύσουμε ελεύθεροι, να αγαπήσουμε ανιδιοτελώς,  να προσφέρουμε χωρίς αντάλλαγμα, να θαυμάσουμε το ωραίο, να ερωτευτούμε από την αρχή.

Στιγμές που θέλουμε να δημιουργήσουμε, να χαράξουμε το δικό μας μονοπάτι, να ταξιδέψουμε τον κόσμο, να ξεκινήσουμε μια νέα εργασία, να σπουδάσουμε αυτό που επιθυμούμε.

Στιγμές που αισθανόμαστε δέος και ευγνωμοσύνη για όλα τα αγαθά που έχουμε.

Στιγμές που κυνηγάμε τα όνειρα μας.

Στιγμές που ρουφάμε τη ζωή μέχρι το μεδούλι, με όλες τις αισθήσεις μας.

Στιγμές που απλώνουμε το χέρι μας για να βοηθήσουμε, που ανοίγουμε την αγκαλιά μας για να υποδεχθούμε, που χαρίζουμε το χαμόγελο μας για να μαλακώσουμε λίγο τον πόνο του άλλου.

Στιγμές  που συν-χωρούμε,  κάνοντας  χώρο μέσα μας να κατανοήσουμε και να αποδεχθούμε αυτό που μας πλήγωσε.

Στιγμές που διεκδικούμε με θάρρος ότι αξίζουμε.

Μια στιγμή μόνο αρκεί για να ζήσουμε όλα όσα αύριο θα γίνουν αναμνήσεις του σήμερα.

Και όταν ξεκινήσουμε να ζούμε, θα σταματήσουμε απλά να υπάρχουμε.

Αρκεί μόνο μια στιγμή στη ζωή μας, για να επιλέξουμε το καλύτερο ή το χειρότερο για εμάς και για τον κόσμο γύρω μας.

Αρκεί μόνο μια στιγμή, για να οικοδομήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας, με το να τα εμπνεύσουμε με όραμα, αρχές, αξίες, στόχους και όνειρα.

Αρκεί μόνο μια στιγμή, για να αφήσουμε στην άκρη τον φόβο και να τολμήσουμε να κάνουμε αυτό το μικρό βήμα μπροστά, που θα μας φέρει πιο κοντά στα όνειρα μας.

Αρκεί μόνο μια στιγμή, για  να βγούμε για λίγο έξω από τον μικρόκοσμο και το «εγωιστικό καβούκι» μας, και να μπούμε για λίγο στη θέση του άλλου, να δούμε με τα μάτια του, να συν-αισθανθούμε τον πόνο, τον φόβο, τη θλίψη, την απώλεια, την ανασφάλεια του, χωρίς να τον κατά-κρίνουμε.

Αρκεί μόνο μια στιγμή, για να φέρουμε έναν άνθρωπο κοντά μας, να τον ακούσουμε, να τον κατανοήσουμε, να τον συμβουλεύσουμε, να συνδεθούμε μαζί του, χωρίς να τον απομακρύνουμε.

Αρκεί μόνο μια στιγμή, για να δημιουργήσουμε κάτι μεγάλο, να πάρουμε μια οριστική απόφαση για τη ζωή μας, να υλοποιήσουμε τους στόχους μας, να εφεύρουμε κάτι καινοτόμο, να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα μας, έχοντας ακλόνητη πίστη στις ικανότητες μας.

Αρκεί μόνο μια στιγμή, για να αλλάξουμε τον κόσμο.

Αρκεί μόνο μια στιγμή, για να εμπνεύσουμε την αλλαγή στους ανθρώπους γύρω μας, για να ενισχύσουμε ψυχολογικά κάποιους, για να τους ενθαρρύνουμε να πράξουν το καλύτερο για τον εαυτό τους,  για να αφυπνίσουμε τα χαρίσματα τους και για να πιστέψουμε στις ικανότητες τους.

 Αρκεί μόνο μια στιγμή, για να ομορφύνουμε τη ζωή κάποιου με ένα χαμόγελο μας, με έναν καλό λόγο, ακόμα και με μια θετική σκέψη, προσφέροντας την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.

Αρκεί μόνο μια στιγμή,  για να ερωτευτούμε με όλο μας το είναι ένα άλλον άνθρωπο, να τον αγαπήσουμε ολοκληρωτικά, να τον αποδεχτούμε όπως είναι και να πάρουμε την απόφαση να συν-ταξιδέψουμε στο μονοπάτι της συντροφικότητας.

Αρκεί μόνο μια στιγμή, για να συγχωρήσουμε όσους μας πλήγωσαν, μας πρόδωσαν, μας απέρριψαν, μας εκμεταλλεύτηκαν, όσους δεν κατάφεραν να μας αγαπήσουν όπως θα θέλαμε, όσους δεν κατάλαβαν ποιοι πραγματικά είμαστε.

Αρκεί μόνο μια στιγμή, για να παραδεχτούμε την αλήθεια στον εαυτό μας, να αναγνωρίσουμε τις σκοτεινές πτυχές της προσωπικότητας μας, να θεραπεύσουμε τις πληγές μας και να αλλάξουμε ριζικά τρόπο σκέψης και δράσης.

Αρκεί μόνο μια στιγμή, για να κλείσουμε τα μάτια μας και να δούμε τη ζωή και  τον χρόνο να περνούν από μπροστά μας, και εμείς να στέκουμε ανίκανοι να φέρουμε πίσω ότι περάσαμε, ότι αφήσαμε, ότι χάσαμε, ότι προκαλέσαμε.

Αισθανόμαστε καμιά φορά ευγνωμοσύνη για τις στιγμές που ζούμε, όσο τις ζούμε ή απλά τις προσπερνάμε, με το να τις θεωρούμε δεδομένες;

Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπάρχουν πολλά κεφάλαια στη ζωή μας. Οι στιγμές που περιγράφουμε στο βιβλίο της ζωής μας, δημιουργούν την πλοκή της ιστορίας μας. Δίνουν νόημα, φωνή και αισθήσεις στους χαρακτήρες που συνδέονται μαζί μας. Φωτίζουν τις βαθύτερες διαστάσεις της ψυχής μας, αποκαλύπτουν τα δυνατά μας σημεία και εκθέτουν τα τρωτά. Τονίζουν τις πεποιθήσεις μας και προβάλλουν τις αξίες μας.

Οι στιγμές που δημιουργούμε, καθοδηγούν το μονοπάτι μας, αναπτύσσουν μέσα μας ένα αίσθημα αυτογνωσίας και εσωτερικής αυτό-ανακάλυψης, δίνοντας μια νέα κατεύθυνση στη ζωή μας.

«η ζωή είναι μια μεγάλη περιπέτεια για τον καθένα μας, δίνοντας αξία, πνοή και ουσία στις στιγμές που δημιουργούμε, αθροίζουμε τις αναμνήσεις με τα πιο όμορφα συναισθήματα στην ψυχή μας στο μέλλον».

0 0 votes
Article Rating
Παρακολούθησε τις απαντήσεις
Ενημέρωσε με για
guest
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments