Γιατί χτίζουμε τείχη;

Γιατί χτίζουμε τείχη;

Γιατί κάποιοι μας πονάνε!

Δε φταις εσύ που πληγώνεσαι….. Δε φταις εσύ που κάποιοι άνθρωποι φορούν μία τόσο όμορφη μάσκα….Μια μάσκα που κρύβει καλά την ασχήμια της ψυχής του…..

Δε φταις εσύ που κάνεις όνειρα, όχι!!!

Φταίνε αυτοί που με τόση ευκολία στα καταστρέφουν, που χωρίς ίχνος ντροπής εκμεταλλεύονται την αγάπη,την καλοσύνη, τα συναισθήματα σου!

Εσύ όμως… Εσύ, δε φταις! Εσύ πρέπει να συνεχίσεις να δίνεις αγάπη, πρέπει να συνεχίσεις να δείχνεις καλοσύνη, πρέπει να συνεχίσεις να σέβεσαι τους γύρω σου, έτσι όπως θα ήθελες κι εσύ να σεβαστούν εσένα! Γιατί εσύ, εσύ δεν είσαι ίδιος-α!

Δύσκολο θα πεις με τόση υποκρισία και ψευτιά που σήμερα υπάρχει να είσαι εσύ τόσο γενναίος-α! Δύσκολο άλλα όχι ακατόρθωτο!

Συ θα χτίσεις τείχη, για να προστατευτείς! Δε να φυλακιστείς όμως σε αυτά…..Θα περιμένεις με αισιοδοξία! Αυτό θα κάνεις! Θα περιμένεις ώσπου να ρθει… να έρθει εκείνος η εκείνη που θα σκαρφαλώσει για να περάσει τα τείχη ή ακόμη κ θα τα γκρεμίσει αν χρειαστεί για να είναι κοντά σου!

Και τότε…. Τότε ο πόνος θα πάψει, γιατί το φως της ευτυχίας θα είναι τόσο δυνατό που τίποτα δε θα το σκιάζει! Περίχαρης θα δεις πως το τείχος που έχτισες ήταν η ασπίδα σου… και τώρα εσύ,θριαμβευτής στο κάστρο της καρδιάς σου!!!