Αφήνοντας 2017 στιγμές ζωής πίσω, αναλογίζομαι τι έμαθα για τη ζωή. τώρα που προστέθηκε ένας ακόμη χρόνος εμπειριών…
Έμαθα ότι οι φόβοι δεν είναι παρά ένα παραπλανητικό προπέτασμα καπνού, πίσω απ΄ το οποίο μπορώ να δω διαυγέστερα τον εαυτό μου, και πώς η απώλεια, που ξέρει τόσο καλά να μας τρομοκρατεί παραμονεύοντας πίσω απ΄ την κάθε μας αναπνοή, δεν έχει αντίδοτο παρά μόνο την αγάπη. Μα και η οδύνη, ο πόνος που συχνά φωλιάζει στα βάθη της ύπαρξής μας, δεν είναι παρά το μαγικό ραβδί,που μπορεί να μεταμορφώσει κάθε ίχνος σκοταδιού στο πιο λαμπερό φως.
Και πώς, η δημιουργία, δεν είναι παρά η άλλη όψη του θανάτου, όσο Ζωή και Θάνατος χορεύουν αγκαλιασμένοι πάνω στο νήμα του Χρόνου..
Και πώς, για όσο διάστημα, ταξιδεύουμε, ισορροπώντας πάνω σ’ αυτό το παράξενα εύθραυστο νήμα, αντιφατικοί και συνάμα ανασφαλείς ταξιδιώτες, ας θυμόμαστε να κουβαλάμε πάντα στις αποσκευές μας:
Εμπιστοσύνη στην ύπαρξή μας , επειδή κάθε μας ικανότητα την κερδίζουμε μέσα και από την ελάχιστη εμπειρία,
Ευγνωμοσύνη εμπρός στα λάθη μας, επειδή μας δείχνουν τα ίχνη του μονοπατιού της επιτυχίας
‘Εμπνευση, ώστε να μπορούμε αέναα ν’ αντικρίζουμε τη ζωή με μιαν αλλιώτικη ματιά
Επιμονή στην χαρτογράφηση των ονείρων μας, γιατί είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξής μας,
Υπομονή εμπρός στις δυσκολίες, που ξέρουν ν’ απελευθερώνουν τη δύναμη μέσα μας,
Αποδοχή εμπρός στις σκοτεινές πλευρές μας, επειδή αυτές εγκυμονούν το φως
Αυθεντικότητα, έτσι ώστε να τολμάμε να επικοινωνούμε από ψυχής
Αυτογνωσία, έτσι ώστε να μπορούμε να αντιληφθούμε την φορά των βημάτων μας
Αγάπη, ώστε να λειάνουμε γλυκά τις δικές μας , μα και των άλλων, τις τραχιές επιφάνειες
Πίστη, ότι στα χέρια μας βρίσκονται οι δυνάμεις ν ‘ανασυνθέσουμε το νόημα του αύριο
Σεβασμό, ώστε ξεπερνώντας τα σύνορα της προσποίησης και της πρόφασης,
να είμαστε ο εαυτός μας, αφήνοντας χώρο στους άλλους να είναι διαφορετικές,μα εξίσου όμορφες εκδοχές ύπαρξης !
2018 ευχές για μια ξεχωριστά καλή χρονιά!!
